गुजरातीभाषाः

गुजरातीभाषाः (गुजराती: ગુજરાતી ભાષાઓ) पाश्चात्यहिन्द-आर्यभाषाकुटुम्बः अस्ति, यस्मिन् गुजरातीभाषा तस्य समीपस्थाः ताः हिन्दभाषाः च सन्ति । ते अन्ततः शौरसेनीप्राकृतस्य वंशजाः सन्ति ।

गुजरातीभाषाः
ગુજરાતી ભાષાઓ
भौगोलिकविस्तारः	गुजरात, राजस्थान, सिन्ध, महाराष्ट्र, दक्षिणभारतम्
भाषायाः श्रेणीकरणम्	हिन्द-यूरोपीय हिन्द-ईरानीय हिन्द-आर्य पाश्चात्य[1] गुजरातीभाषाः
उपश्रेण्यः	—

गुजराती-सिन्धी-भाषायाः मध्ये अनेकाः गुजरातीभाषाः सङ्क्रमणकालीनाः सन्ति । वाघरी, भीलभाषाः, वाग्दी, राजस्थानी, बागरी च मध्ये यः यथार्थसम्बन्धः, यदि कोऽपि अस्ति, सः सम्प्रति न स्पष्टीकृतः ।

भाषा[2]	वक्तारः[3]	प्रदेशः(ाः)
ऐर्	१००	सिन्ध
कच्छी कोली	५,००,०००	कच्छ सिन्ध च
गुजराती	४,६८,५७,६७०	गुजरात
जन्दाव्रा	५,०००	सिन्ध जोधपुर च
पारकरी कोली	२,७५,०००	सिन्ध
लिसान् उद्-दावत्	८,०००	गुजरात ईशान्य-आफ्रिका
वसावी	१२,००,०००	दक्षिणगुजरात खान्देशः च
वाघरी	३,६६०	सिन्ध
वादीयारा कोली	५,४२,०००	गुजरात जोधपुर च
सौराष्ट्र	१,८५,०००	तमिळ्नाडु, आन्ध्रप्रदेशः, कर्णाटक च

सम्बद्धाः लेखाः

• गुजरातीभाषा
• हिन्द-आर्यभाषाः
• भारतस्य भाषाः

सन्दर्भाः

1. Ernst Kausen, 2006. Die Klassifikation der indogermanischen Sprachen (Microsoft Word, १३३ KB)
2. अस्मिन् प्राकाराः, उपभाषाः च सन्ति
3. एथ्नोलॉग्