Lingua dî Signa Taliana
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
La lingua dî signa taliana[1] ('n talianu Lingua dei Segni Italiana; in acrunimu LIS) è na cumunicazzioni nun virbali. Fatta sulamenti di mani, curpu, espressiuni facciali, muvumentu di lu curpu. E' assai usata da la Cumunitati Surda 'n Talia (3.525.000[2]), San Marinu (1.460[3]), Svizzira (426.800[4]), ma macari da nun surdi. Da nun cunfundiri ccu gesti siciliani.
Storia
Lu patri di la LIS fu don Ottavio Assarotti, cca inventu la Lingua di Signa Ginuvisi (LSG), ntê 1854.
Ntê lu XX seculu, 1980 circa, la LIS fu finarminti studiata ed assai usata e diffusa ntô monno. In Talia si cumincia a cunsiderarru cumu na lingua arricunuscita, ma nun ufficiali. Ntê 2008 lu Sinatu di la Ripubbrica Taliana appruvu na disignu di liggi S.831[5], ppi pui passari a la Càmmira dê Diputati cca lu disignu di liggi C.4207[6].
Remove ads
Noti
Talìa puru
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads