Fellini Satyricon
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Satyricon (talijanski Fellini Satyricon) je talijanski nadrealni dramski film iz 1969. koji je režirao Federico Fellini po Petronijevom istoimenom latinskom književnom djelu iz 60. godine nakon Krista. Roman nije u potpunosti očuvan, a oblik pod kojim je danas poznat je dobio tek kada su se u 17. vijeku spojili tekstovi iz dotada nepoznata dva rukopisa koji potiču iz srednjeg vijeka.
| Fellini Satyricon | |
|---|---|
 kino poster | |
| Režija | Federico Fellini |
| Producent | Alberto Grimaldi |
| Scenario | Bernardino Zapponi Federico Fellini knjiga Satirikon Petronije |
| Uloge | Martin Potter Hiram Keller Max Born Salvo Randone Magali Noel Alain Cuny Lucia Bose Tonya Lopert Gordon Mitchell Capucine |
| Muzika | Nino Rota İlhan Mimaroğlu |
| Fotografija | Giuseppe Rotunno |
| Montaža | Ruggero Mastroianni |
| Distribucija | United Artists |
| Datum(i) premijere | 3. IX 1969. |
| Trajanje | 129 min. |
| Zemlja |  Italija |
| Jezik | latinski talijanski |
| Budžet | 3.000.000 $ |
| Fellini Satyricon na Internet Movie Database | |
Fellini je pak odlučio ekranizirati film vjerno po fragmentarnom romanu, te je stoga i radnja fragmentarna. Stoga su mnogi kritičari bili različitog mišljenja u vrednovanju ostvarenja. Glavne uloge tumače Martin Potter, Hiram Keller, Max Born, Salvo Randone, Magali Noel, Alain Cuny i Lucia Bose.
Antički Rim u doba Nerona. Studenti Encolpius i Ascyltos se dosađuju te stalno traže nova hedonistička iskustva, ne srameći se i homoseksualnih odnosa. Potuku se za naklonost androginog dječaka Gitona. Encolpius izbavi Gitona od ropstva ludog kazališta ali ovaj izabere Ascyltosa koji sa njim provede noć.
Potres uništi grad te spasi Encolpiusa od samoubojstva. U sljedećem prizoru Encolpius razgledava neku vrstu muzeja te uživa u raskošnoj gozbi sa imperatorom Pompejom koji da smaknuti nekog siromašnog pjesnika. Encolpius, Ascyltos i Giton se nađu kao robovi na brodu za kapetanovu zabavu, ali bivaju oslobođeni kada ovaj biva smaknut. Kasnije pomognu lopovu oteti hermafrodita proroka iz hrama, ali taj umre od žeđi. Za kaznu, Encolpius se nađe u borbi sa Minotaurom u nekom labirintu, a kasnije postane impotentan zbog prokletstva boga Priapusa (njegov “mač je otupio”) pa krene u Afriku po vješticu Onoteju kako bi ga ova izliječila.
Satyricon je polarizirao kritiku više nego većina Fellinijevih ostvarenja – jednima se učinio kao briljantan nadrealni film, dok su ga drugi odbacili kao suludu i nategnutu besmislicu. Roger Ebert je bio jedan od onih koji su hvalili film:
Jeffrey M. Anderson je otvoreno priznao da mu se film nije svidio:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
