Andronik II Paleolog

Andronik II Paleolog (grčki: Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος) (Konstatinopolis, oko 1260. - Konstatinopolis, 13. februar 1332.) bio je bizantski car od 1254. do 1258.^[1]

Andronik II Paleolog Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος
Portret Andronika II na minijaturi
Bizantski car
Vladavina	1272. - 1258
Prethodnik	Janis III Duka Vatac
Nasljednik	Andronik III Paleolog
Supruga	Ana Ugarska (kćer Stjepana V
Djeca
Mihajlo IX Paleolog Konstantin Paleolog Janis Paleolog Teodor I Montferratski Dimitrije Paleolog Simonida Nemanjić
Dinastija	Paleolozi
Otac	Mihajlo VIII Paleolog
Majka	Teodora Duka Vatac
Rođenje	oko 1260. Konstatinopolis
Smrt	13. februar 1332. Konstatinopolis

Tokom njegove vladavine Bizantsko carstvo spalo je na malu državu, stisnutu u Anadoliji Turcima Seldžucima, a na Balkanu Srbijom.^[1]

Biografija

Andronik je bio sin bizantskog cara Mihajla VIII Paleologa ^[1](vladao od 1259. do 1282.) i Teodore Duke Vatac, unuke cara Janisa III Duke Vataca.

Andronik je bio više intelektualac i teolog, nego državnik ili vojnik, pa je smanjio bizantske kopnene snage za nekoliko hiljada konjanika i pješadinaca, a mornaricu potpuno ukinuo, u zamjenu za to oslonio se genovešku najamničku flotu. Kako ga ratovanje nije previše interesiralo, nedostajalo mu je inicijative, a to su iskoristili Turci Seldžuci i ovladali gotovo cijelom Anadolijom do 1300.^[1] Još se katostafalnijom pokazala njegova odluka da 1304. angažira katalonske plaćenike koji su se pokazali revnijim u pljačkanju bizantskih gradova negoli u borbi s Turcima. Jednako tako loš i nepromišljen potez bio mu je svrstavanje na stranu Republike Genove u ratu protiv Mletačke Republike, pa je tim potezom navukao na sebe gnjev daleko superiornije mletačke mornarice.^[1]

Jednako tako Andronik se pokazao i kao loš vladar na unutrašnjem planu, jer se za njegove vladavine carstvo ubrzano dezintegriralo, i opadao autoritet centralne vlasti, uz velike ekonomske teškoće i krizu. Njegov napor koncentrirao se na oživljavanje bizantske umjetnosti i kulture i snažnu podršku pravoslavnoj crkvi i njenoj nezavisnosti. Njegova vladavina bila je zlatno doba Svete gore - Atos kad je izgrađeno puno manastira.^[1]

Andronik je jednako nesretan bio i u svojim porodičnim odnosima, jer se 1328. toliko posvadio sa svojim unukom - imenjakom Andronikom (kasniji car Andronik III) da ga je isključio iz nasljedstva. Upravo ga je on u građanskom ratu svrgnuo s trona, a nakon tog odstranio sa dvora i poslao u manastir.^[1]

Prethodnik: Mihajlo VIII Paleolog (1259. - 1282.)

Bizantski car (1272. - 1328.)

Nasljednik: Andronik III Paleolog (1328. - 1341.)