Beogradska filharmonija

Beogradska filharmonija je najstariji simfonijski orkestar u Srbiji. Filharmoniji je 2023. godine dodeljen Sretenjski orden prvog reda, za naročite zasluge za Republiku Srbiju i njene građane u javnim i kulturnim delatnostima, posebno u oblasti muzičke umetnosti, povodom 100 godina postojanja.^[1]

Beogradska filharmonija zajedno sa šefom-dirigentom Gabrijelom Felcom, 2017.

Prema navodima međunarodnih medija, Filharmonija je "jedan od vodećih evropskih orkestara" (Independent), "kultni srpski orkestar" (Financial Times), "najuspešnija kulturna institucija u Srbiji", (Jutarnji list, Zagreb) i "najjače PR oružje Srbije" (Kvällsposten, Malmö).

Istorijat

Prvi koraci

Period između dva svetska rata u Beogradu obeležila su nastojanja muzičara da obogate i unaprede umetnički život prestonice, ugledajući se na velike evropske metropole. Tako je orkestar, sastavlјen od muzičara Opere Narodnog pozorišta, nastavnika beogradskih muzičkih škola i nekolicine amatera, 13. juna 1923. godine, održao svoj prvi koncert pod zvaničnim imenom Beogradska filharmonija. Nјen osnivač, umetnički direktor i šef-dirigent bio je Stevan Hristić (1885-1958), jedan od najznačajnijih srpskih kompozitora i dirigenata. Uprkos lošim uslovima rada i brojnim problemima, Filharmonija je tokom ovog, Hristićevog perioda (1923-1936), ustanovila sistem pretplatničkih koncerata, sa gostovanjima domaćih i stranih umetnika, i započela rad na savlađivanju klasičnog, kao i tada savremenog repertoara.

Nakon prvog međunarodnog gostovanja koje je orkestar ostvario u Sofiji, 1936. godine, umetničko vođstvo preuzeo je Lovro Matačić (1899-1985), koji je značajno doprineo podizanju izvođačkog nivoa i renomea Beogradske filharmonije, na čijem čelu je bio do početka Drugog svetskog rata. U tom periodu, na koncertnom podijumu su se, u interpretaciji Beogradske filharmonije, mogle čuti simfonije Bruknera i Malera, ali i Hendlovog Mesije, Betovenove Mise solemnis i koncertno izvođenje Vagnerovog Parsifala. Od tada datira i početak saradnje sa orkestrima iz regiona – Zagrebačkom i Slovenačkom filharmonijom, koje su u punom sastavu održavale zajedničke koncerte. U ovom periodu ostvareni su i prvi veći umetnički rezultati, sa gostovanjima dirigenata Dmitrija Mitropolusa, Jozefa Kripsa, pijanista Alfreda Kortoa, Karla Cekija, Nikolaja Orlova i Nikite Magalova, violiniste Georga Kulenkampfa, violončelista Pjera Furnijea i Enrika Majnardija, kao i vokalnih umetnika Zinke Kunc, Bahrije Nuri-Hadžić, Melanije Bugarinović i Josipa Rijaveca.

Posleratne godine

Nakon ratnog perioda, u kojem nije bilo organizovane koncertne aktivnosti, Filharmoniju preuzima kompozitor i dirigent Oskar Danon (1913-2009), pod čijom je upravom, osamnaest dana posle oslobođenja Beograda, 7. novembra 1944. godine, održan prvi posleratni koncert. Te godine su u najvećoj meri obeležili prigodni koncerti koji su pratili značajne događaje i različite državne manifestacije.

Orkestar je dobio svoju zvaničnu autonomiju 1951. godine, naziv Simfonijski orkestar Narodne Republike Srbije, kao i novog šefa-dirigenta, Krešimira Baranovića (1894-1975). Samo godinu dana kasnije, orkestru je trajno vraćeno ime Beogradska filharmonija, koje nosi i danas. Tokom Baranovićevog desetogodišnjeg mandata direktora i šefa-dirigenta, orkestar se ustalio kao ansambl, sa redovnim nastupima i abonmanskim koncertima, a načinjeni su i prvi koraci u pravcu decentralizacije muzičkog života. Tako je Filharmonija, pored redovnih koncerata u dvoranama Doma sindikata i Ilije M. Kolarca (u kojoj i danas svira), takođe nastupala i u domovima kulture, školama, bioskopima, pa i fabričkim halama širom Srbije, ali i ostvarila gostovanja u Grčkoj, Libanu, Egiptu i Rumuniji. U tom periodu, orkestrom Beogradske filharmonije je 1958. godine, kao laureat dirigentskog takmičenja u Liverpulu, prvi put dirigovao i Zubin Mehta, čija posebna veza sa orkestrom i veliko međusobno prijatelјstvo traju i danas.

Zlatno doba

Baranovića je 1961. godine nasledio Živojin Zdravković (1914-2001), koji je Filharmoniju, kroz njeno zlatno doba, predvodio do 1978. godine. Uz Baranovića i Zdravkovića, orkestar je često predvodio i Đura Jakšić, a od domaćih umetnika nastupali su dirigenti Bogdan Babić, Dušan Skovran, Mladen Jagušt, Borislav Pašćan i Dušan Miladinović, violinista Branko Pajević, pijanisti Dušan Trbojević i Andrija Preger, flautista Miodrag Azanjac, klarinetista Ernest Ačkun, kao i vokalni solisti Miroslav Čangalović, Milka Stojanović, Radmila Bakočević i Biserka Cvejić. Svoje prve nastupe sa Filharmonijom su u to vreme zabeležili i danas renomirani umetnici: dirigent Darinka Matić-Marović, violinista Jovan Kolundžija, violončelistkinja Ksenija Janković i drugi. Otvaranjem tadašnje Jugoslavije prema inostranstvu, u ovom periodu Beogradska filharmonija je ugostila velike umetnike među kojima su dirigenti Rafael Kubelik, Igor Markevič, Ser Malkolm Sardžent, Karl Bem, Leopold Stokovski, Kiril Kondrašin, Genadij Roždestvenski, Zubin Mehta, Džon Barbiroli, Rudolf Kemp, Šarl Ditoa, Neme Jarvi, Aron Kopland, violinisti Jehudi Menjuhin, David Ojstrah, Isak Štern, Henrik Šering, Leonid Kogan, Gidon Kremer, violončelista Andre Navara, pijanisti Artur Rubinštajn, Mauricio Polini, Svjatoslav Rihter, Aldo Čikolini, Đina Bakhauer, Emil Gilјels, Ivon Lorio, flautista Žan-Pjer Rampal i drugi.

Beogradska filharmonija je u ovom razdoblјu ostvarila i najznačajnija gostovanja u svojoj dotadašnjoj istoriji i predstavila se u sredinama sa dužom i daleko bogatijom umetničkom tradicijom. Tako je orkestar nastupao u Italiji, Austriji, SR Nemačkoj, DR Nemačkoj, Bugarskoj, Mađarskoj, Rumuniji, Čehoslovačkoj, SSSR-u, Švajcarskoj, Velikoj Britaniji, Norveškoj, Meksiku i na Kubi. Takođe, Beogradska filharmonija gostovala je na renomiranim međunarodnim festivalima kao što su Praško proleće, Berlinske svečane nedelјe, Festival dva sveta u Spoletu, kao i na festivalima u Montreu, Bergenu i Sofiji. Uspešni nastupi rezultirali su i značajnim snimcima koje je orkestar ostvario prvo za domaće, a potom i čuvene svetske diskografske kuće Philips, Decca, i Electrola. Dva izdanja pripadala su seriji Čuveni orkestri Evrope, gde se Beogradska filharmonija našla u društvu Bečke, Berlinske i Drezdenske filharmonije, Pariskog orkestra i Nove filharmonije iz Londona koje su, između ostalih, predvodili O. Klemperer, Š. Minš i H. fon Karajan. Beogradsku filharmoniju su tada svetski stručnjaci rangirali na peto mesto najbolјih evropskih orkestara, čemu su doprineli i snimci za uglednu svetsku izdavačku kuću EMI. Godine 1970, snimak ruskih arija u izvođenju čuvenog tenora Nikolaja Gede i Beogradske filharmonije dobio je Grand Prix d’ Europe za najbolјu ploču godine.

Osamdesete i devedesete

Zdravkovića je 1978. godine na mestu direktora, umetničkog direktora i šefa-dirigenta nasledio njegov nekadašnji student Angel Šurev (1932-2004), koji je na tom mestu bio u dva navrata, od 1978-79. i 1982-1983. godine. Napredak orkestra nastavlјen je, doduše, ne tako intenzivnim, ali i dalјe veoma značajnim nastupima i turnejama po Italiji, Čehoslovačkoj, Mađarskoj i Bugarskoj, koje su realizovane sa Šurevim, a potom i sa Antonom Kolarom (1942), koji je kao šef-dirigent radio od 1979-1981. godine.

Sredinom 80-ih godina prošlog veka, paralelno su delovali umetnički direktor Horst Ferster (1920-1987), od 1985-1987. godine i direktor i šef-dirigent Jovan Šajnović (1924-2004), od 1983-1989. godine, koji su ostvarili zapažene turneje po Austriji, Italiji, Belgiji, SR Nemačkoj i Španiji. Najveći doprinos Ferster je dao u interpretacijama nemačkog romantičarskog koncertnog repertoara, naročito Šumana, Bramsa i Betovena, a u ovom periodu sa orkestrom su nastupali dirigenti Veronika Dudarova, Hans Graf, Vladimir Fedosejev, Kristijan Mandeal, violinisti Gidon Kremer, violončelisti Hajnrih Šif i Mstislav Rostropovič, pijanisti Aleksandar Slobodjanik, Elizabeta Leonskaja i drugi. Od domaćih umetnika, beogradskoj publici su se tada prvi put predstavili danas poznati pijanisti Aleksandar Madžar, Nataša Velјković i Rita Kinka, kao i violinisti Stefan Milenković, Sreten Krstić i Mateja Marinković.

Početkom 90-ih godina proteklog veka, na čelo orkestra je došao već tada afirmisani ruski dirigent Vasilij Sinajski (1947), koji je tokom jedne sezone mandata šefa-dirigenta i umetničkog direktora (1990-1991) značajno doprineo novom podizanju umetničkog nivoa i izvođačkog kvaliteta orkestra. Ostao je zabeležen njegov nastup sa Mstislavom Rostropovičem, kao i koncerti u Španiji, a dalјi rad sa orkestrom prekinule su ratne okolnosti. U tom periodu, sa Beogradskom filharmonijom su prvi put nastupili dirigent Ivan Fišer, tada mladi pijanista Boris Berezovski, violončelisti Stanislav Apolin i Aleksandar Knjazev i flautista Orel Nikole.

U ovom periodu, rukovođenje institucijom preuzela je dotadašnja flautistkinja Beogradske filharmonije, Branka Cvejić-Mezei (1989-1999). Ona je bila prva, i do sada, jedina žena na čelu ove institucije. U odnosu na dotadašnju praksu koja je podrazumevala da je čelna figura institucije šef-dirigent koji je neretko istovremeno bio i umetnički i administrativni rukovodilac, njenim dolaskom na mesto direktora otpočela je nova faza u funkcionisanju institucije u kojoj je napravljena jasna distinkcija u nadležnostima.

Ratne godine na teritoriji Balkana Beogradsku filharmoniju su dovele na margine evropskih koncertnih dešavanja. Međutim, njen sledeći šef-dirigent Emil Tabakov (1947) tokom četiri sezone na ovoj poziciji (1994-1999), uspeo je da održi solidan nivo i stekne veliku naklonost muzičara, ali i beogradske publike i kritike. U to, za Beograd i Srbiju, mračno i teško vreme, prvi put su došli dirigenti koji su nastavili saradnju sa orkestrom i u nastupajućim godinama: Petr Vronski, Đula Nemet, Konstantin Krimec i Kristijan Mandeal, kao i bariton Želјko Lučić, jedan od najpoznatijih srpskih umetnika današnjice, violinista Nemanja Radulović, pijanistkinja Tamara Stefanović. Kako fondovi za kulturu gotovo da nisu ni postojali, uslovi rada bivali su sve teži, te se institucija suočila i sa ozbilјnim tehničkim problemima, a dotrajali instrumentarijum dostigao je nivo onih iz amaterskih društava.

Novi milenijum

Period bombardovanja Srbije 1999. godine, pa do 2001. godine, koji je protekao pod vođstvom Pavla Medakovića, sigurno je jedan od najtežih u istoriji Beogradske filharmonije. Bez organizovane koncertne sezone, sa sporadičnim koncertnim nastupima, i bez ijednog značajnijeg dirigenta ili soliste, Beogradska filharmonija dočekala je političke promene krajem 2000. godine. Na poziv novoimenovanog direktora Ivana Tasovca (1966), koji je na ovoj poziciji bio od 2001. do 2013. godine, na mesto šefa-dirigenta došao je Uroš Lajovic (1944). Redovan gost orkestra gotovo svake sezone od 1977. godine, Lajovic je na ovoj poziciji bio od 2001. do 2006. godine. Ovaj period donosi veliki preokret u opštem funkcionisanju institucije i radu orkestra, čime se Beogradska filharmonija postepeno vratila na mapu značajnih evropskih orkestara. Došlo je do smene generacija muzičara, pri čemu su se mladi umetnici, školovani u svetskim muzičkim centrima, vratili u Srbiju i izgradili novi imidž orkestra, čiji je prosek starosti tada bio 28 godina. U Beograd su ponovo počeli da dolaze renomirani svetski umetnici, od dirigenata Zubina Mehte, Jiržija Kouta, Bruna Vajla, Kirila Petrenka, Leopolda Hagera, Ena Šaoa, violinista Renoa Kapisona i Najdžela Kenedija, violončelista Gotjea Kapisona i Garija Hofmana, pijanista Nikolaja Luganskog i Denisa Macujeva, horniste Radovana Vlatkovića, klarinetiste Pola Mejera, perkusionistkinje Evelin Gleni i drugih. Orkestar je gostovao u Sloveniji, Austriji i Italiji. Reformisana je abonmanska organizacija koncerata i unapređen sistem prodaje karata. Tokom sezone 2003/04, orkestar se nakon rekonstrukcije, vratio u svoju novoopremlјenu zgradu, sa dvoranom koja poseduje 201 mesto. Na inicijativu Zubina Mehte, u sezoni 2005/06. osnovan je i fond za nabavku novih instrumenata, koji nosi ime ovog velikog dirigenta. Zahvalјujući donacijama iz budžeta, kao i od privatnih sponzora i donatora, do danas je u nove instrumente uloženo preko 1,5 miliona evra.

Po odlasku Lajovica sa mesta šefa-dirigenta, na ovoj poziciji se kratko zadržao Dorijan Vilson (1964), koji je u periodu 2006/07, do tada standardni repertoar, upotpunio delima iz američke muzičke literature. Sa njim je orkestar, nakon duže pauze, otišao na prvu veliku turneju po Švedskoj i ostvario prvo posleratno gostovanje u Sarajevu.

U godinama koje su usledile, sa Beogradskom filharmonijom su nastupali istaknuti svetski umetnici – dirigenti Kšištof Penderecki, Muhai Tang, Ser Nevil Mariner, Ašer Fiš, violinisti Sara Čang, Ivri Gitlis, Lijana Isakadze, Izabel Faust i Žil Apap, violončelisti David Geringas i Sol Gabeta, pijanisti Gerhard Opic, Andrej Gavrilov, Beri Daglas, Elizabeta Leonskaja i Žan-Iv Tibode, trubači Gabor Boldocki i Sergej Nakarjakov, hornista Radek Baborak, oboista Aleksej Ogrinčuk i drugi. Nakon nekoliko uspešnih nastupa sa Beogradskom filharmonijom, za šefa-dirigenta je imenovan kineski dirigent Muhai Tang koji je na ovoj poziciji bio od sezone 2010/11, zaklјučno sa sezonom 2014/15. Za šefa dirigenta Beogradske filharmonije od sezone 2017/18 imenovan je Gabrijel Felc, a od iste sezone glavni gostujući dirigent je Danijel Rajskin.

Inovativnim pristupom pri izboru koncertnih ciklusa i pojedinačnih programa, kao i sve kvalitetnijim interpretacijama, Beogradska filharmonija je poslednjih godina značajno povećala broj pretplatnika, i obogatila repertoar novim i do sada u Beogradu neizvedenim ostvarenjima, koja se publici predstavlјaju ubrzo nakon svetskih premijera. Rezultat ovih napora je činjenica da je Beogradska filharmonija prvi orkestar u regionu sa rasprodatim kartama za nekoliko meseci unapred.

Sa orkestrom nastupaju dirigenti Mihail Jurovski, En Šao, Gabrijel Felc, Džejn Glover, Eiđi Oue, Hauard Grifits, pijanisti Fazil Saj, Simon Trpčeski, Lilјa Zilberštajn, Eliso Virsaladze, Nelson Freire, Boris Berezovski, Andrej Gavrilov, violinisti Julijan Rahlin, Sergej Krilov, Vadim Rjepin, Nemanja Radulović, violončelisti Miša Majski, Antonio Menezes, Mikloš Perenji, Stiven Iserlis, Mario Brunelo, Johanes Mozer, Maja Bogdanović, gitarista Šeron Izbin, flautista Emanuel Paji, harfista Gzavije de Mestr, duo Igudesman i Džu itd.

Pored redovnih koncertnih aktivnosti, Beogradska filharmonija intenzivno radi na međunarodnoj promociji orkestra. Jedan od najznačajnijih projekata te vrste je organizovanje prve turneje po SAD-u, koja je sa velikim uspehom realizovana u oktobru 2014. godine. Zbog toga je i 2011. godine u Nјujorku osnovana prva američka fondacija jedne srpske nacionalne institucije – Američki prijatelji Beogradske filharmonije. Jedan od njenih glavnih cilјeva je prikuplјanje sredstava za izgradnju nove, reprezentativne koncertne dvorane Beogradske filharmonije, koja će zadovolјiti sve veće zahteve koncertne publike, ali i najviše svetske tehničke i akustičke standarde.

Beogradska filharmonija danas

Obеlеživši 100 godina svog postojanja 2023. godinе, Bеogradska filharmonija jе danas pozicionirana kao najbolji orkеstar u rеgionu i ansambl koji prеdstavlja osvеžеnjе na mеđunarodnoj koncеrtnoj scеni. Prеma navodima mеđunarodnih mеdija, Bеogradska filharmonija jе "kultni srpski orkеstar" (Financial Times), "jеdan od vodеćih еvropskih orkеstara" (Independent), "orkеstar koji glеda samo naprеd" (Washington Post), i "ansambl koji sa sobom nosi vеliku dozu naslеđa i ponosa" (New York Times).

Spеcifičan imidž, kao rеzultat invеntivnih umеtničkih koncеpata i krеativnog markеtinga, uticao jе na prеpoznatljivost orkеstra. Tako jе Bеogradska filharmonija ubrzo privukla mnoga poznata imеna klasičnе muzikе, koja su dala svoju podršku njеnom daljеm razvoju. Mеđu njima sе naročito izdvaja višеdеcеnijsko prijatеljstvo sa Zubinom Mеhtom, koji rеdovno održava dobrotvornе koncеrtе sa orkеstrom. Za šefa-dirigenta Beogradske filharmonije od sezone 2017/18 imenovan je Gabrijel Felc, a za glavnog gostujućeg dirigenta Danijel Rajskin.

Jеdan od najznačajnijih projеkata u poslеdnjih nеkoliko godina jе Bеtovеn maraton, koji jе Bеogradska filharmonija rеalizovala u koprodukciji sa Dortmundskom filharmonijom. U junu 2022. godinе, prvo u Dortmundu, a potom i u Novom Sadu, Evropskoj prеstonici kulturе 2022, dva orkеstra u jеdnom danu naizmеnično su izvodila svе simfonijе ovog kompozitora. Koncеrtе jе prеdvodio Gabrijеl Fеlc, šеf-dirigеnt oba orkеstra.

Bеogradska filharmonija jе 2017. godinе započеla tradiciju koncеrata na otvorеnom koji bеlеžе istorijski uspеh i prеdstavljaju najvеćе koncеrtе klasičnе muzikе na otvorеnom na Balkanu. Višе od 30 000 ljudi prisustvovalo jе prvom koncеrtu koji jе prеdvodio šеf-dirigеnt Gabrijеl Fеlc, a kao spеcijalni gost nastupio jе Zubin Mеhta. Narеdnе godinе, Bеogradska filharmonija jе nadmašila prеthodni uspеh, okupivši na koncеrtu višе od 40 000 ljudi.

Kvalitetu rada orkestra značajno doprinosi i Fondacija Beogradske filharmonije Zubin Mehta sa svojim strateškim partnerima. Najvažniji ciljevi orkestra u okviru petogodišnjeg planiranja aktivnosti i razvoja su pozicioniranje na međunarodnoj muzičkoj sceni, promocija orkestra na drugim kontinentima, kao i početak izgradnje nove koncertne dvorane u Beogradu, kroz model javno-privatnog partnerstva, uz podršku fondacije Američki prijatelji Beogradske filharmonije.

Beogradska filharmonija inicira, realizuje i podržava akcije od značaja za unapređenje društva, promociju tolerancije, regionalne i međunarodne saradnje. Originalni i jedinstveni koncept ciklusa novogodišnjih koncerata, koji kroz muziku promoviše etničke i verske različitosti, privukao je veliku pažnju domaće i strane javnosti, a prepoznat je i podržan od strane Evropske unije. Beogradska filharmonija je pokrenula i regionalnu saradnju tri nacionalne filharmonije Srbije, Hrvatske i Slovenije, u okviru projekta Pika-točka-tačka.

Umetnički rukovodioci

Umetnički rukovodioci (glavni dirigenti) Beogradske filharmonije od osnivanja do danas su:^[2]

• Stevan Hristić (1923-36)
• Lovro Matačić (1936-39)
• Oskar Danon (1944-51)
• Krešimir Baranović (1951-61)
• Živojin Zdravković (1961-78)
• Angel Šurev (1978-79)
• Anton Kolar (1979-81)
• Angel Šurev (1982-83)
• Jovan Šajnović (1983-89), Horst Ferster (direktor) (1985-87)
• Vasilij Sinajski (1990-91)
• Emil Tabakov (1994-99)
• Pavle Medaković (direktor) (2000-01)
• Uroš Lajovic (2001-06)
• Dorijan Vilson (2006-07)
• Muhaj Tang (2010-15)
• Gabrijel Felc (2017-danas)

Međunarodna gostovanja i turneje

Dolaskom Živojina Zdravkovića na poziciju šefa-dirigenta 1961. godine i početkom prvog „zlatnog doba“ Beogradske filharmonije, inteziviraju se međunarodne aktivnosti orkestra.

Od 1962. do 1978, realizovano je preko dvadeset turneja u četrnaest država: Zapadna Nemačka – četiri puta, Bugarska, Rumunija, Italija, Austrija i SSSR – po dva puta, kao i Turska, Mađarska, Čehoslovačka, Istočna Nemačka, Švajcarska, Norveška, Velika Britanija, Meksiko i Kuba – po jednom. Neke od ovih turneja su obuhvatale deset i više koncerata. U okviru ovih gostovanja zabeležena su i učešća na renomiranim festivalima poput Praškog proleća, Festivala dva sveta u Spoletu i Berlinskih svečanih nedelja.

Poseban uspeh u ovom periodu, orkestar je ostvario na turneji po Engleskoj 1965. godine:^[3]

Devet kontrabasa, dvanaest violončela i ostatak gudača u srazmeri s tim (…) pretvorili su debi Beogradske filharmonije u dobrodošlu svetkovinu sočne zvučnosti. To je veoma disciplinovano telo, potpuno dostojno međunarodnog podijuma. – Sunday Times

Nakon odlaska Živojina Zdravkovića sa rukovodeće pozicije, osamdesetih i devedesetih godina 20. veka postepeno se smanjuje broj nastupa orkestra u inostranstvu usled nastupanja sankcija, blokada i viznih režima. Prvi inostrani nastup nakon bombardovanja održan je u septembru 1999, na festivalu Olimp u antičkom amfiteatru u grčkom gradu Dionu pred 3000 slušalaca. Koncert koji je predvodio Dejan Savić, Filharmonija je izvela uz hor RTS-a i pijanistu Dejana Sinadinovića, kao solistu u Hristićevoj Rapsodiji za klavir i orkestar.

Stupanje Ivana Tasovca na funkciju direktora Beogradske filharmonije 2001. godine donelo je veliki preokret u funkcionisanju institucije i radu orkestra, čime se Beogradska filharmonija postepeno vratila na mapu značajnih evropskih ansambala.

Prvu veću turneju u novom veku, Filharmonija održava 2006. godine u Švedskoj sa sedam koncerata (Malme, Vaksjo, Vara, Geteborg, Jončeping, Stokholm, Iterjerna) pod palicom šefa-dirigenta Dorijana Vilsona. U periodu koji je usledio ostvarena su značajna gostovanja i turneje u inostranstvu, među kojima se posebno ističe koncert u Dubrovniku 2011. godine sa Zubinom Mehtom i Julijanom Rahlinom kao solistom. Ovaj koncert beleži se kao istorijski, zato što predstavlja prvi nastup jednog srpskog orkestra u Hrvatskoj nakon raspada Jugoslavije.^[4] 

Turneje sa većim brojem koncerata održane su u Italiji 2011. godine (trinaest), sa tri dirigenta i nekolicinom solista od kojih se izdvaja Stefan Milenković i Švajcarskoj i Nemačkoj 2014. godine (sedam) uz Muhaja Tanga i istaknute evropske soliste.

Od skorijih međunarodnih uspeha izdvaja se gostovanje u prestižnoj moskovskoj sali Čajkovski u septembru 2016. godine pod upravom Danijela Rajskina, koncertom kojim je otpočela sezona Moskovskog filharmonijskog društva, zatim nastup u Palati umetnosti (MUPA) u Budimpešti iste godine, kao i dva veoma uspešna nastupa u Muzikferajnu u Gracu, 2018. godine sa Gabrijelom Felcom.

Američka turneja 2014.

Prva američka turneja Beogradske filharmonije uspešno je realizovana u oktobru 2014. godine. Američka publika je uz ovacije ispratila Beogradsku filharmoniju sa koncerata u Simfonijskom centru u Čikagu, Severans holu u Klivlendu, Muzičkom centru Stratmor u Vašingtonu, a pravi trijumf je obeležio poslednji koncert u gotovo rasprodatom Karnegi holu u Njujorku. Orkestar je predvodio tadašnji šef dirigent Muhaj Tang, a kao solista na dva koncerta nastupio je svetski poznati bariton srpskog porekla i zvezda “Metropolitan” opere, Željko Lučić.

Orkestar je na međunarodnu kritiku ostavio pozitivan utisak ansambla u usponu:

Na osnovu ovog nastupa, orkestar Beogradske filharmonije je ansambl na koji u budućnosti treba obratiti pažnju. Muzičari su mladi, talentovani i predani; uz snažno vođstvo (kako umetničko tako i administrativno) i kontinuirano finansiranje, imaju potencijal da budu vrhunski.^[5]

Orkestar je svaki koncert započinjao intoniranjem srpske himne Bože pravde, a program je bio sastavljen od kombinacije kompozicija nacionalnih i internacionalnih kompozitora. Uvrštena su dela koja pripadaju vrhunskom repertoaru, a istovremeno su i atraktivna širem auditorijumu. Tako je publika u Americi bila u prilici da čuje ostvarenja kao što su Slovenski marš Petra Iljiča Čajkovskog, Maskarada Arama Hačaturijana i Simfonija br. 2 Jana Sibelijusa, Prva orkestarska svita Ohridska legenda Stevana Hristića, kao i reprezentativne odlomke iz Verdijevih opera Magbet i Rigoleto zajedno sa Željkom Lučićem. Orkestar je za bis izvodio Grlicu Stevana Hristića i Marš na Drinu Stanislava Biničkog.^[6]

Kineska turneja 2023.

Kao poseban uspeh izdvaja se turneja u Kini u novembru 2023. godine, održana u svetlu proslave stogodišnjice orkestra. Pod vođstvom čuvenog estonskog dirigenta Nemea Jarvija, orkestar je nastupio u Sijanu, Vejfangu, Pekingu i Šangaju.

Kineski mediji beležili su uspeh ovih gostovanja uz naslove „Beogradska filharmonija oduševljava publiku u Pekingu“^[7] i „Orkestar Beogradske filharmonije proslavio stogodišnjicu sjajnim koncertom u Pekingu“^[8], a stručna kritika objavljena na sajtu Nacionalnog centra za izvođačku umetnost ocenila je nastup u ovoj dvorani kao „strastvenu fantaziju orkestra koja je publici pružila nezaboravno iskustvo“, dodavši da je „perfektnom interpretacijom uz maestra Jarvija, Beogradska filharmonija pokazala sav svoj sjaj“.^[9]

Koncerti na otvorenom

Prvi muzički piknik

25. juna 2017. godine, Beogradska filharmonija je pod upravom šefa dirigenta Gabrijela Felca poklonila publici najveći koncert klasične muzike u istoriji Srbije na otvorenom. Kao specijalni gost nastupio je čuveni maestro Zubin Mehta.^[10]

Koncert je organizovan na mestu gde se planira nova zgrada Filharmonije, u novobeogradskom Bloku 13, na poljani između Tržnog centra Ušće i Palate Srbija. Beogradska filharmonija je pozvala publiku da sama izabere program, koji se sastojao od popularnih numera klasične muzike. Na sajtu institucije zabeleženo je 5,8 miliona klikova, a numere koje su imale najviše glasova orkestar je izveo na koncertu kome je prisustvovalo 30.000 ljudi.

Muzički piknik pod zvezdama

Drugi koncert na otvorenom Beogradske filharmonije - Muzički piknik pod zvezdama, održan je 24. juna 2018. godine u novobeogradskom bloku 13. Zajedno sa šefom dirigentom Gabrijelom Felcom, orkestar je izveo audio-vizuelni spektakl pod nazivom HD Odiseja kome je prisustvovalo preko 35.000 ljudi.^[11]

Orkestar je svirao remek-dela klasične muzike uz spektakularne snimke Zemlje i Kosmosa koje je radila američka svemirska agencija NASA. „Zemlja“ i „Kosmos“ su deo inovativne filmske trilogije HD Odiseja koji je premijerno izveo Hjustonski simfonijski orkestar. Srpska publika je bila prva u Evropi koja je videla segment „Kosmos“.

Uz snimke planete Zemlje orkestar je svirao Tako je govorio Zaratustra Riharda Štrausa, i Kratku vožnju u brzoj mašini Džona Adamsa. Snimke Kosmosa pratila je Simfonija Iz Novog sveta Antonjina Dvoržaka.

Koncert na otvorenom 2019–2023: Diznijeva fantazija uživo

Beogradska filharmonija je za svoj treći koncert na otvorenom 2019. godine planirala da izvede Diznijevu fantaziju uživo, „live to film“ koncert na kome bi se predstavila kompilacija čuvene Fantazije iz 1940. godine i Fantazije 2000. Zbog vremenskih nepogoda u Beogradu tokom juna i septembra ove godine, nastup je tri puta odlagan pre nego što se od njega moralo u potpunosti odustati. Tim povodom ovaj događaj je direktor Beogradske filharmonije Ivan Tasovac nazvao "najpoznatijim koncertom koji se nije održao."^[12]

Nova prilika da se ovaj koncertni spektakl održi, ukazala se u okviru proslave stogodišnjice orkestra u junu 2023. godine. Bio je to prvi put da se ovaj licencirani muzičko-filmski spektakl Dizni kompanije izveo na području Balkana, a na Ušću je okupio oko 20.000 posetilaca.^[13]