Beseda o vatri

Beseda o vatri ili propovijed o požaru (pali: Ādittapariyāya Sutta) je jedna o najpoznatijih Budinih beseda.

Gajasisa ili Bramajoni brdo, gde je beseda održana.

To je treći govor koji je Buda održao posle probu­đenja. Hiljadu asketa kojima se obraća jesu askete koji su do tada obožavali vatru, te je nju Buda i odabrao kao glavnu temu, jer im je ona bliska.^[1] Prema Pali kanonu, još dok je Buda govorio, umovi okupljenih hiljadu asketa postadoše oslobođeni nečistoća.^[1]

T. S. Eliot smatra da Budina propoved o vatri "po važnosti odgovara Isusovoj propovedi na gori".^[2]

Sadržaj

Monasi, sve gori. Oko gori. Uho gori. Telo gori. Um gori... Gori vatrom strasti, vatrom odbojnosti, vatrom obmane.

U Besedi o vatri Buda upozorava okupljenje askete da 」sve gori」, odnosno šest čula, njihovi predmeti i utisci koji na osnovu njih nastaju. Sve gori vatrom pohlepe, mržnje i zablude.^[3]

Isposnici, sve gori. Oko gori. Oblici gore. Svest o viđenom gori. Kontakt oka i oblika gori. I koji god osećaj da nastane na osnovu kontakta oka i oblika – bilo da se doživljava kao prijatan, bolan, ni prijatan ni bolan – on takođe gori. A čime gori? Gori vatrom požude, vatrom mržnje, vatrom obmane.^[1]

– Buda

Oni koji to uvide, odvraćaju se od pet gomila koje čini sopstvo:

Uviđajući to, isposnici; poučen sljedbenik oplemenjenih se odvraća od tijela, od osjećaja, od predodžbe, od izraza volje, od svijesti. Odvratnost ga otuđuje, otuđenje ga oslobađa. Ko se oslobodi, taj zna šta je sloboda. On spoznaje da je dokončano rađanje, da je iživljen svetački život, da je izvršeno što je trebalo izvršiti i da poslije ovakvog života nema daljeg opstanka.^[4]

– Buda