Cáceres (Mato Grosso)

Cáceres je grad u brazilskoj državi - Mato Grosso od 86 805 stanovnika (popis iz 2008).^[1]

Cáceres São Luís de Cáceres
Katedrala São Luís Katedrala São Luís
Grb
Koordinate: 14°24′S 56°26′W
Država	Brazil
država	Mato Grosso
Površina
- Ukupna	24 398 km² [1]
Visina	176 [1]
Stanovništvo (2008.)
- Grad	86 805 [1]
Vremenska zona	UTC-4 (UTC)
Službena stranica www.caceres
Karta
Cáceres Pozicija Cáceresa na karti Brazila

Geografija

Cáceres se nalazi u sredini Brazila, u sezonskoj močvari Pantanal, udaljen 90 km od bolivijske granice i 1 288 km zapadno od glavnog grada Brazilije. Grad leži uz desnu obalu rijeke Paragvaj.

Klima u gradu je tropska, prosječna dnevna temperatura je - 22.6 °C.^[1]

Historija

Naselje je formalno osnovao portugalski poručnik Antônio Pinto Rego Carvalho - 6. oktobra 1778. izgradivši vojnu utvrdu, koja je trebala postati sjedište Generalne kapetanije Mato Grosso, i njenog guvernera Luisa de Albuquerque Melo Pereira Caceresa.^[2] Naselje je nazvano Vila-Maria do Paraguai, u čast tadašnje portugalske kraljice - Marije.^[2] Pravi razlog za gradnju utvrde, bila je želja Portugalaca da spriječe širenje Španjolaca iz Paragvaja u Mato Grosso.

Brodovi na rijeci Paragvaj

Dugo vremena - Vila-Maria do Paraguai bila je samo selo, oko crkvice São Luiz de França, poznato po plantaži - Jacobina, najvećoj u Mato Grossu dugi niz godina. Razvoj riječnog prometa po rijeci Paragvaj i njegovim pritokama, omogućio je povezivanje grada sa nizvodnom Corumbom i uzvodnom Cuiabom, pa se povećao broj plantaža oko grada, a izgrađene su i velike šećerane.^[2]

Tako da je Vila-Maria do Paraguai narasla, pa je od 1860. imala općinsko vijeće, a od 1874. je dobila status grada, ali sa novim imenom São Luiz de Cáceres, u čast svog patrona i osnivatelja grada, tek 1938. grad je preimenovan u današnje ime - Cáceres.^[2]

Počevši od 1950-ih počeo je ubrzani razvoj grada, 1960-ih je podignut most Maršal Rondon preko Paragvaja i izgrađena cesta do administrativnog centra Mato Grossa - Cuiabe.^[2] Najveća znamenitost grada je njegova nova katedrala - São Luís, čija je gradnja započela 1919., a dovršine tek 1965.^[2]

Privreda

Stočarstvo je glavna privredna djelatnost u tom kraju, na velikim farmama oko grada. Svaki dan se zakolje 5 000 goveda u 5 gradskih klaonica. Na osnovu tog je razvijena i kožarska industrija, još uvijek rade i dvije šećerane, zbog brojnih plantaža šećerne trske u okolici, koje kao nus proizvod destiliraju do 85 milijuna litara alkohola. U okolici se plantažno uzgaja i tropska drva (tikovina, kaučukovac) na 20 000-30 00 ha.