Gavrilo II Carigradski

Gavrilo II (grčki: ) je grčki pravoslavni svećenik, koji je nakratko 1657. godine služio kao vaseljenski patrijarh Carigrada, poznatiji po mučeničkoj smrti zbog koje se u Pravoslavnoj crkvi slavi kao Novi Velikomučenik Gavrilo, mitropolit Pruse na dan 3. decembra.^[1]

Gavrilo II
vaseljenski patrijarh Carigrada
Crkva	Vaseljenska patrijaršija
Stolovanje završilo	30. april 1657
Prethodnik	Partenije III
Nasljednik	Partenije IV
Ostale funkcije	mitropolit Pruse
Lični detalji
Smrt	3. decembar 1659 Prousa (Bursa)
Svetost
Datum slave	3. decembar
Štovanje u	Pravoslavna crkva

Život

Gavrilo je prije izbora za patrijarha u dva navrata služio kao mitropolit Ganosa i Hore - od 23. marta 1648. do 26. novembra 1651. godine, te ponovno 1654.^[2]:172-3 Patrijarhom je postao nakon što su njegovog prethodnika Partenija III pogubile osmanske vlasti. Na mjesto patrijarha je postavljen 23. aprila 1657. godine ^[2]:40 uz podršku grčkog plemstva. Međutim, Sveti sinod ga je smatrao nedovoljno obrazovanim i neadekvatnim za mjesto patrijarha, te je samo nekoliko dana kasnije - 30. aprila 1657. godine - smijenjen.^[3]

Nakon smjene mu je uz nekadašnju episkopiju Ganos pridodano i mjesto administratora (proedros) ispražnjene mitropolije Prousa (današnja Bursa). Tamo su ga pripadnici lokalne jevrejske zajednive optužili da je pokrstio lokalnog muslimana,^[4] iako je pokrštena osoba u stvari bila Jevrej.^[3] Optužbama su se pridodale i dobre veze sa Rusima, koji su u to vrijeme bili u ratu sa Osmanskim Carstvom.^[3]

U tom trenutku je sultan Mehmed IV bio u Bursi, te je njegov veliki vezir Mehmed Koprulu dao Gavrila zatvoriti. Potom mu je, slično kao u slučaju Partenija III, ponudio slobodu u zamjenu za preobraćenje na islam. Gavrilo je odbio, te je podvrgnut mučenju, a potom obješen 3. decembra 1659.^[4]