Hemijska sinteza

Hemijska sinteza je namensko izvršavanje hemijskih reakcija s ciljem formiranja jednog ili više proizvoda. Ovaj proces tipično obuhvata niz

fizičkih i hemijskih manipulacija. Pod modernim laboratorijskim uslovima, hemijski sintetički procesi su ponovljivi i pouzdani.[1][2]

Hemijska sinteza počinje sa selekcijom jedinjenja koja se nazivaju reagensi ili reaktanti. Razni tipovi reakcija se mogu primeniti u sintezi produkata, ili intermedijara. Da bi došlo do reakcije neophodno je da se reaktanti pomešaju u reakcionom sudu kao što je hemijski reaktor ili jednostavni balon. Kod mnogih reakcija je neophodno da se primeni neki oblik post-reakcione procedure da bi se izolovao finalni proizvod.^[3] Količina proizvoda u hemijskoj sintezi se naziva prinosom reakcije. Tipično se hemijski prinos izražava u težinskim jedinicama (npr. gramima) ili kao procenat totalne teoretske količine produkta. Sporedna reakcija je neželjena hemijska reakcija koja umanjuje prinos željenog produkta.

Druga značenja

Značenje termina hemijska sinteza može da bude usko i ograničeno na specifičnu vrstu hemijske reakcije, i.e. direktna kombinatorna reakcija, u kojoj se dva ili više reaktanata kombinuju da formiraju jedan proizvod. Opšti oblik direktne kombinatorne reakcije je:

A + B → AB

gde su A i B elementi ili jedinjenja, a AB je jedinjenje koje se sastoji od A i B. Primeri kombinatornih reakcija su:

2Na + Cl₂ → 2 NaCl (formiranje kuhinjske soli)

S + O₂ → SO₂ (formiranje sumpor dioksida)

4 Fe + 3 O₂ → 2 Fe₂O₃ (korozija gvožđa)

CO₂ + H₂O → H₂CO₃ (ugljen dioksid rastvoren u vodi reaguje sa vodom da formira ugljenu kiselinu)