Herman Dalmatinski

Herman Dalmatinski (latinski: ili Herman Sloven (Hermannus Sclavus), poznat i kao Herman Koruški (1110—1160), bio je srednjovekovni slovenski^[1] filozof, naučnik, astronom, astrolog, prevodilac i važan posrednik između evropske i islamske nauke i filozofije 12. veka.

Herman Dalmatinski
Srednji vek
Zapadna filozofija
Biografske informacije
Rođenje	oko 1110. Istra
Smrt	oko 1160.
Filozofija
Škola/Tradicija	platonizam, aristotelizam
Glavni interesi	filozofija prirode, astronomija, astrologija

Radio je na prvom evropskom prevodu Kurana na latinski jezik.

Život

Herman Dalmatin je rođen početkom 12. veka na Istri, koja se tada nalazila u sastavu Vojvodine Koruške, a danas u sastavu Hrvatske. Školovanje je verovatno započeo u benediktinskom manastiru u Istri, da bi kasnije nastavio u Francuskoj i Španiji, od 1130. do 1135. godine.^[2] Nakon studija putuje po Sredozemlju i Bliskom istoku sa svojim školskim kolegom Robertom iz Ketona.^[3] U Carigradu i Damasku se upoznaje s arapskom naukom, čijim dometima na polju matematike i astronomije je bio potpuno očaran. Pokazivao je veliki interes i za nauke drugih istočnjačkih naroda, posebno Indije.^[2] Oko 1138. godine se vraća u Španiju i Francusku (Langedoku) prevodi na latinski jezik arapske prevode starogrčkih dela, kao i mnoga izvorna dela arapske kulture. Oko 1142. godine Herman i Robert sreću u Španiji Petra Prečasnog (1094—1156), opata iz Klunija, koji im je predložio da prevedu Kuran na latinski jezik.^[4] Njihov prevod, završen 1143. godine i izdat od strane Petra Prečasnog pod naslovom Lex Mahumet pseudoprophete (Zakon Muhameda lažnog proroka), predstavlja prvi evropski prevod Kur'ana.

Pored prevođenja, Herman Koruški piše i svoje izvorne radove. Pretpostavlja se da je umro oko 1160. godine.

Dela

Euklid (levo) i Herman (desno), crtež iz 13. veka

Njegovi najznačajniji spisi:

• De essentiis (O bitima)
• De usu astrolabii (O upotrebi astrolaba)
• Liber de circulis
• prevod Abu Mašarovog Uvoda u astronomiju
• prevod Ptolemeje Planispherae

Herman Sloven se smatra jednim od najvažnijih posrednika između evropske i arapske nauke i filozofije u srednjem veku.^[3] Po uticaju se posebno ističu njegovi prevodi s arapskog na latinski Abu Mašarovog Uvoda u astronomiju (Kitab al-madkhal ila ilm ahkam al nujum),^[5] Ptolemejeve Planisfere (Planispherae) i ispravka Adelardovog prevoda Euklidovih Elementa.

Svoje najznačajnije delo „O bitima「 je završio u Bezjeu u Langedoku 1143. godine. U njemu iznosi vlastiti sistem filozofije prirode spajajući zapadnoevropsku tradiciju platonizma i arapsku tradiciju Aristotelove prirodne filozofije.^[4] U delu De usu astrolabii (O upotrebi astrolaba) iznosi saznanja o konstrukciji i upotrebi astrolaba koje je stekao prevodeći Ptolemejevo delo Planisfera na latinski jezik.

Smatra se da je svojim delom uticao na radove mnogih evropskih naučnika, među kojima su: Domingo Gonzales (De procesione mundi), Rudolf iz Briža, Bernard Silvestris (Experimentarius; De universitate mundi), Danijel iz Morlija (Liber de naturis inferiorum et superiorum), Hugo od Santale (Liber de pluviis). Hermanov prevod Abu Ma'šarovog „Uvoda u astrologiju「 poznavali su i Toma Akvinski i Rodžer Bekon.^[3]