Idris I

Ovo je članak o Idrisu I od Maroka. Za informacije o Idrisu I od Libije, vidite Idris od Libije. Za informacije o Idrisu I od Kanemskog Carstva, vidite Idris I od Kanema.

Idris I (ili Idris ibn Abdullah) (arapski: إدريس بن عبدالله‎ Idrīs ibn ‘Abdallāh) bio je prvi vladar Idrisidske dinastije u Sjeverozapadnoj Africi, koji je vladao od 788. do 791. Smatra se osnivačem dinastijem koja je imala važnu ulogu u ranoj islamizaciji današnjeg Maroka^[1].

Grob Idrisa I (u gornjem lijevom kutu, sa zelenim krovom)

Idris I je bio praunuk Hasan ibn Alija. 785. je sudjelovao u ustanku protiv abasidske vlasti u Siriji, te je nakon njegovog gušenja pobjegao na zapad. Godine 789. je došao u okolicu drevnog rimskog grada Volubilis u današnjem sjevernom Maroku i osnovao grad Moulay Idriss. Potom je oženio Kanzu iz berbeskog plemena Awraba, kćer poglavice Ishaq ibn Mohammada. Zajedno sa svojim pristašama je osvojio veliki dio sjeverozapadne Afrike i osnovao grad Fes. Oko godine 789. je osvojio današnji Tlemcen u Alžiru. Abasidski kalif Harun al-Rašid je na njega poslao ubice koje su ga uspjele otrovati 791. Naslijedio ga je sin Idris II.