Intonacija

Izraz intonacija ^[1](italijanski: , francuski: , engleski: , nem. Intonation, ruski: )^[2] je latinska reč koja u muzici ima više značenja:

Korepetitor na na početku muzičke probe odsviranim tonom na klaviru daje intonaciju kontrabasisti da bi se "naštimovao".

1. Odnos tonskih visina pri izvođenju:

a) To je otpevani ili odsvirani ton, interval ili akord od strane horovođe na početku probe sa horom ili javnog izvođenja neke horske kompozicije. Tada svaki pevač čuje i "uzme" početni ton svoje deonice (vidi a kapela).

b) Kamerni ton a¹ kojeg klavirista daje instrumentalnom solisti sa kojim treba da svira na probi ili muzičkom nastupu.^[3]

v) Kamerni ton a¹ kojeg oboista svira orkestarskim muzičarima da bi mogli da naštimuju tj. usaglase tonske visine svojih instrumenata pre probe u orkestru ili na javnom nastupu.

2. Veština tačnog intoniranja (vidi slofeđo).

3. Početak gregorijanskog liturgijskog napeva.

4. Kratak uvodni komad u orguljskoj muzici.

Povezano

Intonacija na Wikimedijinoj ostavi

• Štimovanje klarinetista i klarinet
• Transpozicija
• Korepeticija
• Zvučna viljuška
• Štimovanje
• Čitanje s lista