Jebel Akhdar

Jebel Akhdar (arapski: الجبل الأخضر‎‎ / al-Jabal al-Akhḍar, prevedeno Zelena planina) je niski planinski masiv (bolje rečeno visoravan) na sjeveroistoku Libije. On se proteže duž Sredozemne obale u dužinu od nekih 160 km u smjeru istok-sjeveroistok između gradova Mardž i Derna.^[2]

Jebel Akhdar
Dio
Dužina masiva:	160 km
Širina masiva:	32 km
Površina masiva:	km²
Najviši vrh:	(875 [1] m)
Zaštićene oblasti:
Država:	Libija

Geografija

Pogled na Zeleni masiv

Brda masiva naglo se uzdižu u dva kraka, prvi uz obalu je niži ima do 300 metara, a drugi južniji dalji od obale uzdiže se do gotovo 550 m. To je vapnenački pojas širok oko 32 km, koji se nakon tog pretapa u visoravan okrunjenu planinama visokim gotovo 900 m.^[2] Spušta se prema istoku do vrlo kraškog Okruga Butnan i prema jugu do libijske Sahare. Jebel Akhdar je spresijecan dolinama vadija, obrastao rijetkim niskim grmljem i ostacima makije uz tu i tamo poneku oranicu.^[2]

Masiv Godišnje ima relativno visoke količine padavina 375–500 mm i visoku vlažnost, ali povremeno se javlja suša.^[2]

Jebel Akhdar je najperspektivniji kraj u Kirenajki za poljoprivredu, pa su ga zbog tog kolonizirali Talijani, u 1930-ih. Oni su svoje farme zapustili za vrijeme Drugog svjetskog rata i kasnije napustili, da bi ih do danas zauzeli Libijci.^[2]

Vrlo je razvijeno stočarstvo pa i nomadsko, čuvaju se koze, ovce i deve. S druge strane ratarstvo je ograničeno na doline kod Mardže i Derne a uzagaja se žito, masline, grožđe i bademi. Veliki agronomski projekt proveden u tom kraju poboljšao je navodnjavanje i kultivaciju.^[2]

Masiv je za Drugog svjetskog rata bio jedna od glavnih linija fronta.^[2]

Najviši vrh tog masiva ima 875 m, to je najkišovitiji kraj u Libiji, u kom padne od 500 do 700 mm kiše.^[1]