Knut IV Sveti

Knut IV, također poznat kao Knut IV Sveti ili Sveti Knut (danski: ), (c. 1042 – 10. jul 1086) bio je kralj Danske od 1080. do smrti. Poznat je kao izuzetno ambiciozni kralj koji je nastojao osnažiti kraljevsku vlast, gorljivo promovirao interese Katoličke crkve te planirao ali nikada ostvario preuzimanje engleskog prijestolja. Njegovu kratku vladavinu su, s druge strane, obilježili izuzetno visoki porezi i duboko nezadovoljstvo podanika koje je eskaliralo u ustanak; prilikom njega je ubijen u crkvi u Odenseu gdje se pokušao skloniti. Okolnosti njegove smrti su ga učinile mučenikom, te je 1101. postao prvi kanonizirani Danac u svetac zaštitnik Danske.

Knut IV
kralj Danske
Vladavina	1080–1086[1]
Prethodnik	Harald III Hen
Nasljednik	Olaf I Hunger
Suprug/a	Adela od Flandrije
Potomstvo	Blaženi Karl Dobri Ingerid Knudsdatter Cæcilia Knudsdatter
Otac	Svend II Estridsen
Majka	priležnica
Umro/la	10. jul 1086. (dob: 43–44) Priorat sv. Alban u Odenseu

Sveti Knut
"Knud den Helliges drab (Ubistvio Knuta Svetog)"; autor: Christian Albrecht von Benzon (1843).
Rođen/a	c. 1042, Danska
Umro/la	10. jula 1086., Odense
Štuje se u	Rimokatolička crkva, luterani
Kanoniziran/a	19. april 1101
Glavno svetište	Katedrala svetog Knuta, Odense
Kalendar svetaca	19. januar 13. januar (u Švedskoj i Finskoj)
Zaštitništvo	Svetac-zaštitnik Danske