Mlade Osmanlije

Mlade Osmanlije (turski: ) su bili politički pokret aktivan pri kraju Osmanskog carstva. Pojavili su se 1865. godine, zagovarali su osmanski nacionalizam, bili su usvojili pouk teoretičara Francuske revolucije kao što su Montesquieu i Rousseau, i razvili su prvi osmanski ustav i parlamentarni sustav.

Ziya Paša i Namik Kemal

Često u svakodnevnom govoru ne pravi se razlika između Mladih Osmanlija i Mladoturaka. Pak su to dva različita pojma. Mladoturci nastaju 1906. u Solunu a njihov najznamenitiji vođa će kroz Prvi svjetski rat postati Kemal Ataturk, budući osnivač i reformator Turske republike. Mladoturci nastavljaju političku liniju Mladih Osmanlija, mada su oni nešto mlađa generacija, radikalnija, sklona oružanoj revoluciji i napose vojnim krugovima.

Mlade Osmanlije nisu bili homogena politička skupina, ne može se o njima govoriti kao o nekoj organizaciji, o koherentnoj i ciljanoj skupini. To je točnije bio jedan generacijski val, ili politički pravac u jednoj turskoj generaciji. Ponekad su ideje pojedinaca se međusobno podudarale a ponekad su bile potpuno suprotne jedna drugoj.

Mlade Osmanlije nastaju kada u turskom društvu se diže glas onih koji su smatrali da su Tanzimatske reforme bile nedovoljne. Oni su predlagali rješenje osmanskom problemu putem birokratske reforme, usavršavanjem sustava i uspostavljanjem demokracije. Dakle, u modernističko–liberalnom pokretu Tanzimata se stvara ogranak opozicije koji zagovara radikalniji – mada još uvijek liberalan – postupak prema idealima republike. U tom krugu mladih liberalnih intelektualaca, najistaknutiji član je Namik Kemal.

Oko 1867. dobili su podršku od uglednog Mustafa Fazil-paše. Pokret su sultanske vlasti progonile i Mlade Osmanlije su provele duge godine u izgnanstvu. Neki od njih su se vratili u Tursku za vrijeme reformi sultana Abdulhamida II.

U 1876. veliki vezir Mithat Paša uz pomoć Namika Kemala je otvorio uredničke razgovore koji su doveli do prvog Osmanskog ustava iz decembra 1876.

Povezano

• Mustafa Celaleddin paša (1826–1876)
• Namik Kemal (1840–1888)
• Mladoturci (Jön Türkler) i Mladoturska revolucija
• Manâpirzade Nuri Bey (1844–1906)
• Ali Suavi (1839–1878)
• İttihat ve Terakki (Odbor za uniju i napredak)