Nasr ibn Sajjar

Nasr ibn Sajjar (Nasr ibn Sayyar; arapski: نصر بن سيار‎, puno ime Naṣr ibn Sayyār al-Laythi al-Kinani; 663–748) bio je arapsko-muslimanski vojskovođa u službi Omejadskog Kalifata, poznat kao posljednji omejadski guverner Horasana.^[1] Na to je mjesto došao godine 738. i kao iskusan vojskovođa je uspio stablizirati granicu Kalifata, odbiti turgeške napade i povratiti izgubljene arapske teritorije u Transoksijani. Zahvaljujući svojim diplomatskim vještinama je uspio smiriti i sukobe između pripadnika arapskih plemena porijeklom sa sjevera i plemena porijeklom sa juga Arabije, a koje su prije toga izazivale trajnu nestabilnost u Horasanu. Međutim, ni Nasrove vještine nisu mogle zaustaviti seriju građanskih ratova i ustanaka potaknutih borbom za vlast nakon smrti kalifa Hišama 743. godine, kao ni kompenzirati decenijama akumulirano nezadovoljstvo omejadskom vlašću na području Horasana i šire. Nasr ibn Sajjar je za vrijeme vladavine kalifa Marvana II bio prisiljen gušiti ustanak omejadskih klanova al-Kirmanija i Ibn Surraya, kada je 747. izbio u Horasanu izbio ustanak sljedbenika hašimitske (kejsanitske) sekte na čelu sa Imamom Ibrahimom. Iako se Nasr odmah pomirio i udružio snage s omejadskim pobunjenicima te zarobio Ibrahima, ustanici su pod vodstvom darovitih vojskovođa Kahtabe ibn Šabiba al-Ta'ija i Abu Muslima ne samo nastavili pružati otpor, nego su 14. februara 748. zauzeli njegovo sjedište Merv, a potom omejadske trupe protjerali u Perziju. Nakon niza poraza, Nasr ibn Sajjar je umro povlačeći se prema Hamadanu.

Nasr ibn Sayyar
Rođen/a	663
Umro/la	9. decembar 748
Vjernost	Omejadski Kalifat
Bitke/ratovi	ratovi protiv Turgeša, arapski plemenski sukobi u Horasanu, Abasidski ustanak