Olaf I od Norveške

Olaf Tryggvason (staronordijski: Óláfr Tryggvason, norveški: ) (960-e – 1000) bio je kralj Norveške od 995. do 1000. Bio je sin Tryggvija Olafssona, kralja Viken (Vingulmark i Ranrike), te, prema navodima kasnijih saga, praunuk Haralda Lijepokosog, prvog kralja Norveške.

Olaf Tryggvason
kralj Norveške
Vladavina	995–1000
Rođen/a	960-e
	Norveška
Umro/la	1000
	Norveška
Suprug/a	Geira Gyda Thyre
Otac	Tryggve Olafsson
Majka	Astrid Eiriksdottir

Olaf je igrao važnu ulogu u pokrštavanju Nordijaca, pri čemu se često morao koristiti nasiljem i mučenjem^[1][2][3] Pripisuje mu se da je 995. sagradio prvu crkvu u Norveškoj, a 997. osnovao grad Trondheim. U centralnom dijelu grada mu je podignut kip.

Historijski podaci o Olafu su oskudni, a što su pokušale nadoknaditi kasnije sage vjerodostojnost čijih navoda je predmet oštre rasprave među modernim historičarima.