Ruski zaštitni korpus

Ruski zaštitni korpus (ruski: , njemački: ; skraćeno RZK) bio je za vreme Drugog svetskog rata kvislinška vojna formacija sastavljena od ruskih emigranata u Srbiji, u sastavu nemačkog Vermahta.^[1]

Mitropolit Anastasij Gribanovski, poglavar Ruske zagranične crkve, obilazi Ruski korpus u Srbiji.

U Jugoslaviji su bili poznati pod nazivom Vlasovci.

Komanda

Komandant čitavog sastava je bio general-potpukovnik Štajfon, bivši carski i Vrangelov oficir. U borbenim dejstvima Ruski zaštitni korpus je bio potčinjen nemačkim odnosno bugarskim divizijama.^[2]

Nadzor se sprovodio preko nemačkog oficira za vezu. Pripadnici Ruskog zaštitnog korpusa su verovali da će u novoj Rusiji, pod nemačkom okupacijom, nastupiti za njih povoljne okolnosti. Prema oceni Nemaca, Zaštitni korpus se u stražarskoj službi, a delimično i u ratu protiv partizana, "pokazao i dokazao kao pouzdan".^[2]

Uloga

Pri 104. lovačkoj diviziji su bili angažovani 1. i 2. puk, naročito za osiguranje proizvodnje u Krupnju, Boru i Majdanpeku i za osiguranje Drine. 3. puk je osiguravao železnicu u dolini Ibra i rudnik Trepča kod Kosovske Mitrovice.

Sovjetski ratni zarobljenici su od 1943. dodavani Ruskom zaštitnom korpusu.