Robot se koriste za izvođenje zadataka opasnih, teških ili napornih za ljude. Na primer sakupljanje nuklearnog otpada ili slaganje velikog broja žica prema boji, kao i repetitivne poslove gde se zahteva istrajnost i preciznost, kao što je sklapanje motora i šasije automobila.

Roboti koji imaju oblik ljudskog tijela se još zovu humanoidni roboti. Ako je uz ovo još i svrha da se po njihovim ostalim karakteristikama, kao što su kretanje, govor, gestikulacije itd, što više približe ljudskim bićima, radi se o androidima. Ovaj termin se ipak češće sreće u naučnoj fantastici

Inteligenciju koju robot poseduje čini u stvari program ili sistem programa, koji određuje sposobnost robota da prepozna određene situacije i da se u njima snađe ili ih rijšava, ponašajući se na pravi način ili čak iz sopstvenog iskustva uči kako da se snalazi u novim situacijama i riješava nove probleme. Ova vrsta inteligencije se zove još i viještačka inteligencija i predstavlja zasebnu granu nauke.

Izraz „robot「 se prvi put pominje u drami Karela Čapeka „R.U.R.「.^[1]

Robot se definira na različite načine:

• Elektronski "šetač" ili "pješak".
• Sistem koji kombinuje senzorski podsistem s mehaničkim podsistemom da bi obavio unaprijed definirani zadatak.
• Računarski upravljiv i osnažen mehanički sistem.

Funkcije robota su primarno izvršavanje određenih realnih operacija. Roboti se dijele po različitim kriterijima.