Sagartija

Sagartija (Asagartiya, staroperz. Aš-šá-kar-ti-ia^[1], grč. Σαγαρτιοι) historijska je regija odnosno pokrajina Perzijske Monarhije iz doba iranske dinastije Ahemenida, a danas dio istočnog Irana. Zemlja je bila naseljena iranskim plemenima Sagartijanaca, čiji su susjedi bili Parti na sjeveru^[1] i Medijci na zapadu. Prema Herodotu, dijelili su podrijetlo s Perzijancima^[2], a bili su u političkoj zajednici s Medijcima^[3]. Klaudije Ptolomej tvrdi kako su živjeli u Mediji, dok ih leksikograf Stjepan Bizantski smješta na poluotok uz obalu Kaspijskog mora koji se naziva Sagartía. Sagartijanci su bili nomadski pastiri, a njihovo glavno oružje bio je laso^[4]. Godine 550. pne. priključili su se Kiru Velikom u njegovoj pobuni protiv Medijske Monarhije, i od tada su postali dijelom Ahemenidske Perzijske Monarhije^[5].

Sagartija (između Drangijane, Medije i Partije) na karti Perzijske Monarhije oko 500. pne.