Salmides

Salmides ili Halmides (starogrčki: ,^[1] latinski: )^[2] bio je drevni grčki grad koji se nalazio u Trakiji, na obali Crnog mora, oko 95 km severozapadno od ulaza u Bosfor, verovatno nedaleko od današnjeg turskog grada Midije.^[3] Istočni obronci Balkanske planine na tom se mestu spuštaju skoro do obale i razdvajaju je od doline reke Marice. Stoga su stanovnici Salmidesa bili odsečeni od civilizovanijih žitelja Trakije i postali su poznati po svom divljem i neljudskom ponašanju.^[3]

Eshil u Okovanom Prometeju kaže da je Salmides "na žalu morskom, što mornaru mrzak je domaćin, lađam' očuh",^[4] dok Ksenofont u Anabazi kazuje da su u njegovo doba stanovnici Salmidesa od pljačkanja nasukanih brodova napravili pravi posao, i to tako što su obalu razdelili na manje rejone, pa je svako imao isključivo pravo da pljačka sve brodove koji bi prispeli u njegov rejon. Ovaj je pristup, prema njegovim rečima, uveden kako bi se sprečili sukobi koji su često izbijali između Salmidešana oko plena.^[5] Strabon za ovaj deo crnomorske obale kaže da je "pust, stenovit, bez luka i sasvim izložen severnim vetrovima",^[6] dok Ksenofont primećuje da salmideška obala "vrvi od sprudova".^[5] Čini se da stariji pisci o Salmidesu govore samo kao o oblasti, ali ga kasniji autori opisuju kao grad.^[3]

Ne zna se mnogo o istoriji ovog lokaliteta. Prema Herodotu, "tračka plemena iz Salmidesa" predala su se Dariju Velikom bez borbe kad je on prolazio njihovom zemljom na svom pohodu prema Dunavu.^[7] Kad su ostaci Kirove grčke vojske stupili u službu odriskog kralja Seuta II, jedan od njihovih zadataka bio je da pokore Salmidešane, što su, kako se čini, bez teškoća i učinili.^[5]