Severjani

Severani ili Severjani (grč. Σεβερειζ, bugarski: , ruski: ) su staro slovensko pleme koje je naseljavalo obale reka Dnjepar, Desna, Sejm i Sula. U istorijskim spisima nalaze se i po imenu: Severi, Severci i sl, što upućuje da su naseljavali severne delove Evropskog kontinenta.^[1]

Prvi pisani pomen Severana nalazi se u spisima Teofan koji ih pominje kao Severci (grč. Σεβερειζ), koje su Bugari proterali iz naselja oko Varne. Takođe se pominju i u Nestorovoj Hronici kao pleme Severjani „po Desni, po Sami i po Suli「, daleko na severu, koje je 883. godine pokorio knez Oleg. Deo ovog plemena dopro je do Grčke, u Epiru.^[2]

Glavni centri su Severana bili su: Černigov, Novgorod Severski i Kursk. Bavili su se ratarstvom, stočarstvom i zanatima.

Tokom VIII i početkom IX veka plaćali su danak Hazarima, da bi, zajedno sa svojim slovenskim susedima Poljanima, negde oko 884. godine ušli u sastav drevnoruske rane države i sa njima činili jezgro buduće Kijevske Rusije.

Pominju se još i u letopisu Povest minulih leta 1024. godine, a nazivi Severa, severska zemlja, severski gradovi pojavljuju u izvorima sve do kraja XVIII veka.^[3]