Slavko Bjelajac

Slavko Bjelajac (1905–1965), je bio četnički komandant u Lici u drugom svetskom ratu, koji je imao potpisan pakt sa NDH za borbu protiv partizana. Učestvovao u osovinskim operacijama pod komandom fašističke Italije.

Nakon rata odlazi u emigraciju, gde postaje visoki oficir u vojsci SAD.

Biografija

Drugi svetski rat

Opunomoćenik Vrhovne komande za Liku major Slavko Bjelajac (levo), 1942. godine.

Slavko Bjelajac je, zajedno sa nekim drugim četnicima, sa vlastima NDH postigao sporazum o borbi protiv partizana 17. prosinca 1942. godine.^[1][2]

U toku operacije Vajs, njegove trupe su od strane fašističke Italije upotrebljene za napad na slobodnu partizansku teritoriju, poznatu pod nazivom Bihaćka republika. Izveštaj četničkih komandanata Baćovića i Radojlovića upućenih Zahariju Ostojiću sredinom januara 1943. godine svedoči da su četničke trupe Slavka Bjelajca bile pod direktnom komandom Italijana, bez veze sa ostalim četničkim trupama:

Slavko Bjelajac izdvojen i bez veze sa nama. Ima široku prostoriju (3.100 četnika). Njemu komanduje samo II Italijanska armija. S nama ne sme da ima veze.^[3]

U izveštaju Mladena Žujovića generalu Mihailoviću od 6. avgusta 1943. stoji sledeće:

Suvišna potčinjenost Italijanskoj politici navela je Bjelajca na neopravdano napuštanje Like i on sada drži jedan uzan sektor, kao što znate, koji se može smatrati kao zastor ili mostobran, čija je dužnost zaštita Italijanskog garnizona na Rijeci i Sušaku.^[4]

Kapitulacijom Italije došlo je do raspadanja Ličkog četničkog korpusa, koji je bio pod komandom potpukovnika Slavka Bjelajca.^[4]