Slavko Simić
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Slavko Simić (Novi Bečej, 21. jul 1924 – Beograd, 20. novembar 2007) je bio srpski glumac.
Za ostale upotrebe, v. Slavko Simić (razvrstavanje).
.svg){kind=link}
Njegov mlađi brat je takođe glumac Nikola Simić.
Remove ads
Karijera
Debitovao je 1953. godine na sceni novosadskog SNP-a, kada je njegov umetnički potencijal prepoznao Velibor Gligorić, tadašnji upranik JDP-a koji je voleo da kaže da je Simić njegov izum.
U svojoj matičnoj kući JDP-u Simić je decenijama, sve do penzije, afirmisao dramsku umetnost i umetničko stvaralaštvo. Pored glume pisao je o velikim glumačkim likovima Dobrice Milutinovića i Zorici Šumadinac, objavio je svoje razgorove sa Ivom Andrićem i predstavio portret šest upravnika JDP-a.
Bio je predsednik Saveza dramskih umetnika Srbije u periodu od 1968. do 1973. Dobio je Vukovu nagradu, u isto vreme kada je njegov mlađi brat, glumac Nikola Simić, nagrađen „Ćuranom「. Dobitnik je niza nagrada, među kojima su i Vukova nagrada (2005.), Zlatna kolajna na Prvom Festivalu monodrame i pantomime (1975), „Ćuran「 za najbolju ulogu na Danima komedije u Svetozarevu (Jagodini, 1974.), Zlatni lovor vijenac na sarajevskom MESS-u (1964).
Slavko se bavio i publicistikom i ostavio vredne zapise o Dobrici Milutinoviću (Dobrica Milutinović - kazivanja i sećanja) i o upravnicima JDP u Ninovom feljtonu u nastavcima Moji upravnici.
Na filmu je debitovao 1947. godine u filmu Živjeće ovaj narod.
Umro je od raka u 83. godini života.
Remove ads
Uloge
Remove ads
Vanjske veze
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads