Slobodan Tišma

Slobodan Tišma je počeo da se bavi muzikom ranih 1960-ih osnovavši par bendova koji nisu imali većeg uspeha. Povukao se iz muzike i posvetio pisanju i objavljivanju poezije u literarnim časopisima i studentskim novinama. Pošto je na njega uticala poezija Artura Remboa, često je koristio pseudonim Artur.

Sa pojavom panka i novog talasa 1979. godine je osnovao sastav La strada, u kome su bili i basista Borislav Oslovčan, bubnjar Ivan Fece Firči i gitaristi Dragan Nastasić i Siniša Ilić. Studentski snimci „On「 i „Sat「 objavljeni su na kaseti „Hokej klub Virginitas「 (Ding Dong, 1980). 1980. godine La strada je prerasla u Lunu koju su sem Tišme činili i Zoran Bulatović Bale, Ivan Fece Firči, Jasmina Mitrušić i Marko Vukomanović Mare. Grupa Luna je izdala jedan album, i to pošto se već raspala 1984. godine, pod imenom „Nestvarne stvari「. Tekstove pesama na ovom albumu pisao je Tišma. Iste godine taj album u Zagrebu je dobio priznanje 7 sekretara SKOJ-a.

Posle raspada Lune Tišma je sa Jasminom Mitrušić obnovio La stradu, kojoj su se pridružili još i Robert Radić, Zolt Horvat i Danijel Stari. Njihov jedini album „La strada「 snimljena za jedan dan, a objavio ga je 1987. godine M produkcija Radija Novi Sad.

Godine 1989. La strada se rasformirala i Tišma se povukao se iz muzičkog sveta. Vratio se literaturi i objavio knjige poezije „Marinizmi「 (Ruža lutanja, 1995) i „Vrt kao to「 (Ruža lutanja, 1997) i „Urvidek「 (2005), za koju je dobio nagradu Stevan Sremac^[1]. U književnim časopisima povremeno je objavljivao dnevničke zapise pod nazivom „Bluz dajari「 (Blues diary). Godine 2009. za izdavačku kuću Laguna objavljuje roman "Quattro stagioni"^[2] za koju 2010. dobija nagradu "Biljana Jovanović"^[3].

Godine 2011, objavljuje roman "Bernardijeva soba" (izdavač Kulturni centar Novog Sada), za koji dobija NIN-ovu nagradu.^[4]

Biografija

Povezano

Reference

Vanjske veze

Wikiwand - on