Ustav Republike Srpske

Ustav Republike Srpske je najviši opšti pravni akt u sistemu opštih pravnih akata Republike Srpske.^[1] Ustav Republike Srpske uređuje najbitnije odnose u Republici, a prije svega samu republičku organizaciju i ovlašćenja republičkih organa, kao i slobode i prava građana, odnosno državljana Republike Srpske.

Historija

Prvi Ustav Republike Srpske donesen je 28. februara 1992. pod imenom Ustav Srpske Republike Bosne i Hercegovine. Ustav Republike Srpske je donesen u vremenu unutrašnjeg raspada Jugoslavije, u tadašnjim okolnostima građanskog rata unutar Jugoslavije.

Tokom proteklih godina Ustav je doživeo brojne revizije u vidu amandmana (vezanih uglavnom sa usklađivanjem sa dejtonskim Ustavom BiH i odlukama Ustavnog suda BiH). Ustav je doživio najveće promjene u vrijeme vladavine visokog predstavnika Pedija Ešdauna. U skorije vreme brojni su zahtevi za revizijom pa čak i donošenjem novog Ustava koji bi sprečio mogućnosti daljnih prenošenja ovlašćenja na nivo BiH, kao i priznavanje Banja Luke za glavni grad, sprečavanja zloupotrebe Vijeća naroda Republike Srpske u Narodnoj skupštini Republike Srpske itd.