Vube Haile Marjam

Vube Haile Marjam (oko 1799^[1] – Magdala, 1859), bio je etiopski dejazmač Provincije Tigraj od 1831 do 1855 u Etiopiji.

Vube Haile Marjam
Biografski podaci
Datum rođenja	oko 1799
Mjesto rođenja	Semien
Datum smrti	1859
Mjesto smrti	Magdala , Etiopija
Nacionalnost	Tigranja
Supruga	voizero Jevork Veha, voizero Dinkinaš, voizero Lekijaja
Titule	Dejazmač, Ras
Vojna karijera
Godine u službi	1826 do 1855
Ratovi	Zemene Mesafint (Doba prinčeva)

Vube Haile Marjam bio je jedan od najmoćnijih raseva za razdoblja znanog kao Zemene Mesafint (Doba prinčeva).

Biografija

Rođen je u obitelji moćnog dejazmača Provincije Semien Haile Marjama Gabre i njegove prve žene voizero (princeze) Mintaj.

Oko 1826 godine naslijeđuje oca na mjestu guvernera Semiena (1826-1855) Proslavio se je kad je pomogao u hvatanju i smaknuću dejazmača Sabagadisa, za što je nagrađen titulom dejazmača vrlo važne provincije Tigraj.

Vube Haile Marjam ostat će upamćen u etiopskoj historiji kao ljuti rival moćnog Rasa Alija II od Bedžemdera poglavice plemena Oromo Jedžu i stvarnog vladara Etiopije za vladavine Johanesa III koji je bio samo marioneta u njegovim rukama. Oni su se međusobno sukobili kod Debre Tabora 1842 sa gotovo podjednakim snagama od oko 30,000 ljudi. Pirova pobjeda na kraju je pripala Rasu Aliju II od Bedžemdera.^[2] Oslabljeni Ras Ali uskoro je čak pet puta pobjeđen od novog rivala Kasaja Haile Georgisa. Na kraju se Kasaj Haile Georgis budući etiopski car Tevodros II, okrenuo i protiv Vube Haile Marjama te ga pobijedio u Bitci kod Daraske 8. februara 1855 Istog dana ga je bacio u tamnicu u svoju planinsku utvrdu Magdalu gdje je najvjerojatnije ubijen 1859

Vube Haile Marjam imao je tri žene; voizero Jevork Veha, voizero Dinkinaš, voizero Lekijaja, te šest sinova i četiri kćeri.