Autonomia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Në psikologjinë e zhvillimit dhe filozofinë morale, politike dhe bioetike, autonomia është aftësia për të marrë një vendim të informuar dhe të padetyruar. Organizatat ose institucionet autonome janë të pavarura ose vetëqeverisëse. Autonomia mund të përcaktohet edhe nga perspektiva e burimeve njerëzore, ku ajo tregon një nivel (relativisht të lartë) diskrecioni që i jepet një punonjësi në punën e tij ose të saj.[1] Në raste të tilla, dihet se autonomia në përgjithësi rrit kënaqësinë në punë. Individët e vetë-aktualizuar mendohet se veprojnë në mënyrë autonome nga pritshmëritë e jashtme.[2] Në një kontekst mjekësor, respektimi i autonomisë personale të pacientit konsiderohet një nga shumë parimet etike themelore në mjekësi.