Lufta e Parë Ballkanike
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lufta e Parë Ballkanike zgjati nga tetori 1912 deri në maj 1913 dhe përfshinte veprimtaritë e Lidhjes Ballkanike (Mbretëritë e Bullgarisë, Serbisë, Greqisë dhe Malit të Zi) kundër Perandorisë Osmane. Ushtritë e kombinuara të shteteve ballkanike mposhtën ushtritë osmane fillimisht numerikisht inferiore (superiore në fund të konfliktit) dhe strategjikisht të pafavorizuara osmane, duke arritur sukses të shpejtë.
Lufta ishte një fatkeqësi absolute dhe gjithëpërfshirëse për osmanët, të cilët humbën 83% të territoreve të tyre evropiane dhe 69% të popullsisë së tyre evropiane.[1] Si rezultat i luftës, Lidhja pushtoi dhe ndau pothuajse të gjitha territoret e mbetura të Perandorisë Osmane në Evropë. Ngjarjet që pasuan çuan gjithashtu në krijimin e një Shqipërie të pavarur, e cila zemëroi serbët. Ndërkohë, Bullgaria ishte e pakënaqur për ndarjet territoriale në Maqedoni dhe sulmoi ish-aleatët e saj, Serbinë dhe Greqinë, më 16 qershor 1913, gjë që provokoi fillimin e Luftës së Dytë Ballkanike.