Traktati i Sèvres
From Wikipedia, the free encyclopedia
Traktati i Sèvres (frëngjisht: Traité de Sèvres) ishte një traktat i vitit 1920 i nënshkruar midis Aleatëve të Luftës së Parë Botërore dhe Perandorisë Osmane. Traktati i dorëzoi pjesë të mëdha të territorit osman Francës, Mbretërisë së Bashkuar, Greqisë dhe Italisë, si dhe krijoi zona të mëdha pushtimi brenda Perandorisë Osmane. Ishte një nga një seri traktatesh që Fuqitë Qendrore nënshkruan me Fuqitë Aleate pas disfatës së tyre në Luftën e Parë Botërore. Armiqësitë kishin përfunduar tashmë me armëpushimin e Mudros.
Emri i gjatë:
| |
---|---|
Nënshkruar | 10 gusht 1920 |
Vendndodhja | Sèvres, Francë |
Kushtet | Ratifikimi nga Perandoria Osmane dhe katër Fuqitë Aleate kryesore. |
Nënshkrues | 1. Fuqitë kryesore Aleate[1] Fuqitë tjera Aleate
2. Fuqitë Qendrore Perandoria Osmane |
Depozitar | Qeveria franceze |
Gjuhët | Frëngjisht (kryesore), Anglisht, Italisht[2] |
Treaty of Sèvres at Wikisource |
Traktati u nënshkrua më 10 gusht 1920 në një dhomë ekspozite në fabrikën e porcelanit Manufacture nationale de Sèvres[3] në Sèvres, Francë.[4]
Traktati i Sèvres shënoi fillimin e ndarjes së Perandorisë Osmane. Kushtet e traktatit përfshinin heqjen dorë nga shumica e territoreve të pabanuara nga populli turk dhe kalimin e tyre në administratën aleate.[5]
Dorëzimi i tokave të Mesdheut Lindor solli prezantimin e politikave të reja, duke përfshirë Mandatin për Palestinën dhe Mandatin për Sirinë dhe Libanin.[6]
Termat nxitën armiqësi dhe nacionalizëm turk. Nënshkruesve të traktatit iu hoq shtetësia nga Asambleja e Madhe Kombëtare, e udhëhequr nga Mustafa Kemal Atatürk,[7], e cila ndezi Luftën për Pavarësi Turke. Atatürk udhëhoqi nacionalistët turq në luftën për të mposhtur ushtritë e bashkuara të nënshkruesve të Traktatit të Sèvres. Traktati i Lozanës i vitit 1923, i cili zëvendësoi Traktatin e Sèvres, i dha fund konfliktit dhe pa themelimin e Republikës së Turqisë.