Crkva Svetog blagovještenja u Dubrovniku

42.641008585945925° С; 18.108898745659835° И / 42.641008585945925; 18.108898745659835

Srpska pravoslavna crkva u Dubrovniku

Srpska pravoslavna crkva sv. Blagovještenja izgrađena je u dubrovačkom starom gradskom jezgru 1877. godine, u ulici Od puča 8, na ruševinama starih palata dubrovačke vlastele.^[1] Pored nje se danas nalazi i muzej ikona i centar Srpske pravoslavne crkvene opštine Dubrovnik. Osim ove crkve postoji i manja i starija pravoslavna crkva i groblje na Boninovu.

U Dubrovačkoj republici zvanična je religija bio katolicizam i pravoslavnim hrišćanima i muslimanima nije bilo dozvoljeno da prenoće unutar zidina. Nije dozvoljavano postojanje nekatoličkih vjerskih objekata osim sinagoge u Žudioskoj ulici koja je bila predviđena za judaiste. Slabljenje dubrovačke države dovelo je do stvaranja pravoslavne opštine 1790. godine.^[2] Deset godina kasnije posvećen je prvi pravoslavni vjerski objekat koji se smjestio izvan gradskih zidina, na Posatu. Tek 1804. godine pravoslavnom svešteniku dozvoljeno je da neograničeno boravi u gradu. Po mnogim srpskim i hrvatskim istorijskim izvorima srpskih pravoslavnih hrišćana je u Dubrovniku u 19. veku bilo između 300 i 1.000. U tom vremenu Dubrovnik su posjetili i srpski lingvista Vuk Karadžić i crnogorski državni poglavar Petar II Petrović Njegoš. Prva pravoslavna crkva u gradu izgrađena je uz pravoslavno groblje na Boninovu 1848. godine.

Malobrojni pravoslavni hrišćani su se zalagali za svoju crkvu lobirajući i kod ruskih konzula i kod crnogorskog vladike. Na kraju je 1877. podignut veliki pravoslavni hram, iako danas u Dubrovniku živi tek oko 1.200 vjernika.

Crkva tokom građanskog rata nije značajnije oštećena. Crkva je kompletno obnovljena u period 2009−2010.^[3]

Drugog i trećeg septembra 2013. godine, crkva u starom gradskom jezgru bila je išarana grafitima kojima se iskazivala mržnja prema Srbima i negodovanje zbog uvođenja ćirilice u Vukovaru.^[4]

Srpska pravoslavna crkva na Boninovu