Teorija receptora

Teorija receptora je primena receptorskih modela u objašnjavaju ponašanja lekova.^[1] Farmakološki receptorski modeli često prethode stadijumu preciznog poznavanja receptora.^[2] Džon Njuport Langli i Paul Ehrlić su uveli koncept receptora koji posreduju dejstvo leka početkom 20-tog veka. J Klark je proizveo prvi kvantitativni odnos lekom uzrokovanog biološkog odgovora (koristeći jednačinu koju je opisao A V Hil 1909. i 1910) i predložio model kojim se objašnjava lekom posredovana aktivacija receptora.

Najveći deo kvantitativnih teorijskih modela receptorske funkcije se bavi ligandom kontrolisanim jonskim kanalima i GPCR receptorima.^[3]