Isolasi (médis)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Isolasi mangrupa salah sahiji cara anu bisa dilaksanakeun keur ngadalikeun hal-hal anu aya patalina jeung inféksi, saperti sumebarna panyakit ti hiji pasién ka pasién séjén, pagawé kaséhatan, nu ngalongok, atawa ti luar pasién anu keur diubaran (isolasi pabalik). Isolasi mindeng dilarapkeun ka pasién anu bisa népakeun panyakitna ka nu séjén. [1] Alat-alat khusus anu dipaké keur ngarojong prosés isolasi nyaéta alat pelindung diri (papakéan tinangtu, masker, sarung leungeun), kontrol téknis (kamar tekanan positip, kamar tekanan négatip, alat-alat aliran udara laminar, jeung sababaraha panghalang mékanik atawa struktural. [2] Kamar isolasi khusus bisa dijieun di rumah sakit, atawa bisa ngawangun unit isolasi saheulaanan dina kaayaan darurat épidémi.