Canting

Canting nyaéta pakakas anu dipaké pikeun nyokot malam panas mangsa ngabatik.^[1] Canting dijieun tina tambaga kiwari aya ogé anu dijieun tina teflon, gagangna tina awi aya ogé tina kai.^[2][3]

Pakakas ngabatik

Canting paragi ngabatik

anu aya di Museum Nasional Indonesia, Jakarta. Ditengah palebah luhur : canting, pakakas pikeun ngucurkeun lilin/malam; ti kénca ka katuhu: sikat tina tapas kalapa, kaliper beusi jang ngukur, kaliper, capit, palu, jeung kihkir.

Bagéan tina canting

Canting diwangun tina tilu bagian:

1. Nyamplung: anu kawas mangkok, paranti nyiuk malamdijieun tina tambaga.
2. Cucuk: Kawas pamatuk panjang anu nyambung kana nyamplung, taya lian paranti bijilna malam mangsa diguratkeun kana lawon.
3. Gagang: panyepenganna anu dijieun tina awi atawa kai.^[4]

Gedé jeung leutikna nyamplung gumantung kana gambar jeung pola anu bakal dijieun, nyamplung dikerelepkeun kana malam panas sangkan kaeusian. ^[5]

Rupa-rupa canting dumasar kana cucukna

Ngabatik maké canting

Cucuk canting aya sababaraha rupa gumantung kabutuhan:

1. Canting cecek : Canting cecek ieu mibanda cucuk leutik jeung liangna hiji. ilaharna diaké pikeun nyieun panyecek (titik), gurat, jeung tulisan anu ipis.
2. Canting loron : Canting anu mibanda cucuk dua, ilaharna dipaké pikeun nyieun gurat ganda/kembar.
3. Canting telon : Canting anu mibanda tilu cucuk pikeun kaluarna malam
4. Canting papat, liman, byok, rénténg jeung saterusna.^[6]