அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு
From Wikipedia, the free encyclopedia
அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு அல்லது கவனக் குறைவால் மிகை செயல்பாடு கோளாறு சுருக்கமாக ஏடிஎச்டி (ADHD; attention deficit hyperactivity disorder) என்பது அவதானக்குறைவு, அளவுக்கு மீறிய இயக்கம் ஆகிய இரு பரந்த அறிகுறிகளைக் கொண்ட சிறு வயதில் ஏற்படும் ஒரு உளவியல் நோய் ஆகும். [1]ஒரு குறிப்பிட்ட செயற்பாட்டில் முழுமையான கவனத்தைக் குவிக்க முடியாமல் பராக்குப் பார்ப்பது போன்ற சூழ்நிலை மற்றும் வயதுக்கு மீறிய இயக்கம், உத்வேகம் (அளவுக்கு மீறிய துறுதுறுப்பு) என்பன இக்குறைபாட்டில் தோன்றுபவை. ஆரம்ப காலத்திலேயே சிறுவரின் மிகையான இயக்கத்தைக் கண்காணிப்பதன் மூலம் இக்குறைபாடு ஏற்படலாம் என்பதை அறிய முடிகின்றது. இக்குறைபாடு உள்ளது என்று அறுதியிட, ஏழு வயதுக்கு முன்னர் இக்குறைபாட்டின் பதினெட்டு அறிகுறிகளில் குறைந்த பட்சம் பன்னிரண்டாவது ஆறு மாத காலத்துக்கு தோன்றியிருக்கவேண்டும்.[2][3] இதில் ஆறு அறிகுறிகள் அவதானக்குறைவு சம்பந்தப்பட்டதாகவும், ஏனைய ஆறு அறிகுறிகள் மிகை இயக்கம் சம்பந்தப்பட்டதாகவும் அமைதல் தேவை என்று உளவியல் நோய்களுக்கான அறுதியிடல் மற்றும் புள்ளிவிவரக் கையேட்டின் நான்காவது உரைதிருத்தப் பதிப்பு (DSM-IV-TR) குறிப்பிடுகின்றது.[4] பாடசாலை செல்லும் சிறார்களின் பெறுபேறுகள் கவனமின்மையால் குறைகின்றது.
அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு | |
---|---|
அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாட்டால் பாதிப்புற்ற சிறுவர்கள் பாடங்களில் கவனத்தைக் குவிக்க இயலாமல் சிரமப்படுவர். இதனால் பாடசாலைப் பணிகள் செய்ய முடியாமை ஏற்படுகின்றது. | |
வகைப்பாடு மற்றும் வெளிச்சான்றுகள் | |
சிறப்பு | உளநோய் மருத்துவம், child and adolescent psychiatry |
ஐ.சி.டி.-10 | F90. |
ஐ.சி.டி.-9 | 314.00, 314.01 |
ம.இ.மெ.ம | 143465 |
நோய்களின் தரவுத்தளம் | 6158 |
மெரிசின்பிளசு | 001551 |
ஈமெடிசின் | med/3103 ped/177 |
பேசியண்ட் ஐ.இ | அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு |
ம.பா.த | D001289 |
சிறுவர் உளநோய்களில் மிகவும் பொதுவானதாகவும் அடிக்கடி அறுதியிடுவதாகவும் இந்தக் குறைபாடு விளங்கினாலும் இதற்குரிய முழுமையான காரணங்கள் அறியப்படவில்லை. இக்குறைபாடுடைய சிறார்களைக் கட்டுப்படுத்துவது கடினமான செயலாக இருக்கும். வீட்டின் ஒரு அறையில் இருந்து மற்றொன்றுக்கு அடிக்கடி ஓட்டமாகச் செல்லுவது, மேசையில் இருக்கும் பொருட்களை இழுத்து வீழ்த்துவது, வீட்டிற்கு வந்திருக்கும் விருந்தாளிகளின் பையைத் திறந்து பார்ப்பது, வீட்டுக்கு வெளியே யாரும் பார்க்காத சமயத்தில் ஓடிச்செல்வது, வீதியைக் கடக்கும் போது இருபுறமும் பார்க்காமல் செல்வது, விளையாட்டுப் பொருட்களைத் தொலைப்பது அல்லது உடைப்பது, தாமதமாகத் துயிலுக்குச் சென்று முன்னதாகவே துயிலில் இருந்து எழும்புவது போன்ற செயல்கள் நான்கு வயதுக்கும் ஆறு வயதுக்கும் இடைப்பட்ட குறைபாடு உள்ளவர்களின் செயற்பாடாக இருக்கின்றது.
இக்குறைபாடு வயது போகப்போகச் சீர்நிலைக்குத் திரும்புமாயினும் சிலருக்கு முதிர்பருவத்திலும் நிலைத்துநிற்க வாய்ப்புண்டு. சிறுவயதில் அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு உள்ளதென அறுதியிடப்பட்ட மாந்தரில் ஏறக்குறைய 30–50% உடையோருக்கு குறைபாட்டின் அறிகுறிகள் தொடர்ந்தும் முதிர்பருவத்தில் காணப்படுவது அவதானிக்கப்பட்டது.[5]
அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு மற்றும் அதனது நோய் அறுதியிடலும் சிகிச்சையும் 1970களில் இருந்து ஒரு முரண்பாடாகவே இருந்து வருகின்றது. [6] மருத்துவர்கள், ஆசிரியர்கள், கொள்கை வகுப்பவர், பெற்றோர், ஊடகங்கள் என்பன முரண்பாடுகளில் பங்கெடுத்துக்கொண்டுள்ளன. அவதானக் குறை மிகையியக்கம் குறைபாடு உருவாகுவதற்கான காரணிகள் மற்றும் அதன் சிகிச்சைக்கு வழங்கப்படும் உளத்தூண்டல் மருந்துகள் இம்முரண்பாடுகளின் தலைப்பாக இருக்கின்றன.[7][8] பெரும்பான்மையான நலவாழ்விய சிகிச்சையாளர்கள் அவதானக் குறை மிகையியக்கத்தை ஒரு குறைபாடாக ஏற்றுக்கொண்டாலும் அதனை அறுதியிடலிலும் அதற்குச் சிகிச்சையளிப்பதிலும் அறிவியல் சமூகத்தில் விவாதங்கள் தொடர்ந்தவண்ணமே உள்ளன.[9][10][11]