சவுச்சம்

சவுச்சம் (சமக்கிருதம்: शौच) என்பது தூய்மை மற்றும் தெளிவு.^[1] இது மனம், பேச்சு மற்றும் உடலின் தூய்மையைக் குறிக்கிறது. சவுச்சம் என்பது யோகாவின் நியமங்களில் ஒன்றாகும். மகாபாரதம் மற்றும் பதஞ்சலியின் யோக சூத்திரங்கள் போன்ற பல பண்டைய இந்திய நூல்களில் இது விவாதிக்கப்பட்டுள்ளது. இது இந்து சமயத்திலும் சமணத்திலும் ஒரு நல்லொழுக்கமாக கருதப்படுகிறது. இந்து சமயத்தில் தூய்மை என்பது வழிபாட்டின் ஒரு பகுதி மற்றும் இரட்சிப்புக்கான ஒரு முக்கிய குணம். தூய்மை என்பது தூய்மையான மற்றும் தீய எண்ணங்கள், நடத்தைகள் இல்லாத மனது என பொருள் படும்.^[2]

சவுச்சம் என்பதில் உடலின் வெளிப்புற தூய்மை மற்றும் மனத்தின் உள் தூய்மை ஆகியவை அடங்கும். யோகாவில் சவுச்சம் பல நிலைகளில் இருப்பதாகவும், சுயத்தின் புரிதல் மற்றும் பரிணாம வளர்ச்சியால் ஆழமடைகிறது என்றும் கூறப்படுகிறது.^{[3][4][5][6][7]}

ஆரோக்கியம், மகிழ்ச்சி மற்றும் பொது நல்வாழ்வுக்கு சவுச்சம் இன்றியமையாததாகக் கருதப்படுகிறது. வெளிப்புற தூய்மை தினசரி குளித்தல் மூலம் அடையப்படுகிறது, அதே நேரத்தில் உள்ளத் தூய்மையானது ஆசனம் (தோரணைகள்) மற்றும் பிராணயாமா (சுவாச நுட்பங்கள்) உள்ளிட்ட உடல் பயிற்சிகள் மூலம் அடையப்படுகிறது. ஒருவரின் உடலை சுத்தப்படுத்த தினசரி குளித்தலுடன் புதிய மற்றும் சுத்தமான உணவுடன் சுத்தமான சுற்றுப்புறத்தையும் பராமரிக்க பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. சவுச்ச பற்றாக்குறை, எடுத்துக்காட்டாக, உடலில் நச்சுகள் உருவாக அனுமதி தரலாம்.^[8][9][10]

சவுச்சம் என்பது பேச்சு மற்றும் மனத்தின் தூய்மையை உள்ளடக்கியது. கோபம், வெறுப்பு, தவறான எண்ணம், பேராசை, காமம், பெருமை, பயம் மற்றும் எதிர்மறை எண்ணங்கள் ஆகியவை மனத்தின் அசுத்தத்தின் ஆதாரங்கள்.^[10][11] புத்தியின் அசுத்தங்கள் சுய பரிசோதனை அல்லது சுய அறிவு (அத்யாத்மா-வித்யா) மூலம் சுத்தம் செய்யப்படலாம்.^[12] ஒருவரின் எண்ணம், உணர்வுகள், செயல்கள் மற்றும் அதன்  காரணங்கள் பற்றிய நினைவாற்றல் மற்றும் தியானத்தின் மூலம் மனம் தூய்மைப்படுத்தப்படுகிறது.^[13]

யோகாவின் வேதாந்தப் பாதையின் ஆசிரியர்கள் புனித எண்ணங்களைக் கொண்டிருக்கவும், புனிதமான செயல்களைச் செய்யவும் தயாராகிறார்கள்.^[14] சாரதா தேவி "தூய்மையான மனம் பரவசமான அன்பை பிறப்பிக்கிறது" என்றார்.^[15]

இலக்கியம்

யோகாவில் ஐந்து நியமங்களில் ஒன்றாக சவுச்சம் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது, இது ஒரு தனிநபரின் ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு பரிந்துரைக்கப்படும் செயலாகும். யோகசூத்திரத்தின் வசனம் II.32 ஐந்து நியமங்களைப் பட்டியலிடுகிறது.^[16] சாண்டில்ய உபநிடதம் மற்றும் திருமந்தித்தில் பட்டியலிடப்பட்ட பத்து நியமங்களில் சவுச்சம் ஒன்றாகும்.^[17] மகாபாரதம் பல புத்தகங்களில் தூய்மையின் (சவுச்சம்) நல்லொழுக்கத்தைப் பற்றி குறிப்பிடுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, புத்தகம் 14 அத்தியாயம் 38 இல், அது சவுச்சம் என்பது விடுதலை பெற்ற, மகிழ்ச்சியான மற்றும் தர்மமுள்ள நபரிடம் காணப்படும் ஒரு குணமாக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.

பகவத் கீதை புத்தகம் 17, வசனங்கள் 14-16 இல் மூன்று நிலைகளில் தூய்மையை விவரிக்கிறது, அதாவது உடல், பேச்சு மற்றும் எண்ணங்கள். உடல் தூய்மை என்பது உடலின் தூய்மை மற்றும் ஒருவர் சாப்பிடுவது மற்றும் குடிப்பது ஆகியவற்றிலிருந்து வருகிறது. பேச்சின் தூய்மையானது உண்மையாக இருப்பதன் மூலமும், மற்றவர்களுக்கு அல்லது தனக்குத்தானே தீங்கு விளைவிக்காத, புண்படுத்தும் அல்லது துன்புறுத்தாத வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துவதன் மூலமும் வருகிறது. எண்ணங்களின் தூய்மை பிரதிபலிப்பு, மன அமைதி, மென்மை மற்றும் தூய்மை ஆகியவற்றிலிருந்து வருகிறது. மனம், பேச்சு மற்றும் உடல் தூய்மை இந்திய தத்துவத்தில் முக்கியமான நற்பண்புகளில் ஒன்றாகும்.^[18]