ஜாஜ்பூர் மாவட்டம்

ஜாஜ்பூர் மாவட்டம், ஒடிசா மாநிலத்தின் மாவட்டங்களில் ஒன்று. இதன் தலைமையகம் ஜாஜ்பூர் என்னும் ஊரில் அமைந்துள்ளது.^[1]

வரலாறு

யாஜ்பூரின் வரலாறு, இந்திய வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்திற்கும் முந்தையது. யாஜ்பூர் என்ற பெயர் இதற்கு ஒரு சான்று.^[2] சில அறிஞர்கள், இதை யஜ்னபுரா என்ற சொல்லே மாறி அமைந்ததாக்க் காரணம் கூறுகிறார்கள், மற்றவர்கள், இந்த பெயர் யாஜ்பூர் பகுதியில் உள்ள யாஜாதிபுரா சாசனங்களிலிருந்து தோன்றியதாக கருதுகின்றனர். யாஜாதிபூரை தனது தலைநகராக மாற்றி, நகரத்தை யாஜாபுரா என்று பெயர் மாற்றம் செய்ததாகவும் கருதப்படுகிறது. யாஜாதி மன்னர், இந்த இடத்தில் தாஸ்வமேதா என்ற பெரிய யாகத்தை ஏற்பாடு செய்திருந்தார் என்று கூறப்படுகிறது. இதற்காக, அவர் வட இந்தியாவில் இருந்து 10,000 பிராமணர்களைக் கொண்டு வந்து, பல்வேறு இடங்களில் குடியேறினார். இந்த நிகழ்வை முன்னிட்டு, யாஜ்பூர் பண்டைய இந்திய புராண நூல்களிலும், புராண இலக்கியங்களிலும் ஒரே மாதிரியாகக் குறிப்பிடப் படுகிறது. அங்கு விராஜா மற்றும் பைதரினி தீர்த்தம் உள்ளதெனக் குறிப்பிடப்படுகிறது இந்தியாவின் மிக முக்கியமான தீர்த்தங்களில் ஒன்றென, கபிலசமிதா, பிரம்மந்த புராணம், வாயு புராணம், பிரம்மா புராணம், தந்திரசிந்தமணி, அஸ்தபிதமஹத்மாயா மற்றும் சைதன்யா சரிதமிருதங்களிலும், இந்த இடம்குறிப்பிடப் பட்டுள்ளது. சிவனின் மனைவியான சதியின் வெட்டப்பட்ட சடலம் விஷ்ணுவால் துண்டிக்கப்பட்டு விழுந்த சக்தி பிதங்களில் ஒன்றாக கருதப்படுவதால், இந்த இடம் இந்துக்களிடையே பெரும் முக்கியத்துவத்தை கொண்டுள்ளது. இவ்வாறு யஜ்பூர், சில நேரங்களில் பார்வதி தீர்த்தம் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. ஜாத்பூர் தொடங்கப்பட்ட மகாபாரதத்திலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, பைதரினியின் கரையில் உள்ள விராஜாவில், பாண்டவ சகோதரர்கள் புனித லோமாஷுடன் சேர்ந்து புனித நீராடினர். கி.பி 7 ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகுதான் இந்த இடத்தைப் பற்றிய வரலாற்று நிகழ்வுகள் காணப்படுகின்றன. ஒடிசாவை ஆண்ட பாம்காரர்களின் எழுச்சியுடன், விராஜாவுக்கு அருகிலுள்ள குஹேஸ்வர் படக் அவர்களின் தலைநகராக இருந்தது.

முன்னதாக யாஜ்பூர், பௌத்தம் மற்றும் சைனம் ஆகிய இரு மதத்தவருக்கும் மதப்பெருக்கம் செய்யும் இடமாக இருந்தது. கி.பி. 639 இல், ஹியூன் சாங்கின் கணக்குகள் யஜ்பூரின் நிலப்பரப்பில், புஸ்பகிரி விஹார் இருப்பதை நிரூபிக்கின்றன. 8 ஆம் நூற்றாண்டில் பௌத்த மதத்தின் வீழ்ச்சியை, தந்திரயன் தொடங்கினார். குபிஜா தந்திரம் விராஜாவை உத்தியனின் மகேஸ்வரி என்று வர்ணிக்கிறது. இந்தியாவிலும் ஒடிசாவிலும் பிராமணியத்தின் பெரும் மறுமலர்ச்சி, ஏகாதிபத்திய குப்தாக்களின் தோற்றத்துடன் நடந்தது. பனாரஸ் மற்றும் பிற வட இந்திய நகரங்களில் இருந்து பிராமணர்களை பெருமளவில் பெற்று, தங்கள் மாகாணங்களில் குடியேறச் செய்வதன் மூலம் அரசப்பரம்பரையினரின் வீடுகள், பிராமணியத்தை ஊக்குவித்தன. அதன்படி அரசர்கள் தங்கள் வலிமையையும் நற்பெயரையும் பாதுகாக்க, யஜ்ஞங்களைச் செய்வதாக அறியப்படுகிறது. எல்லா நிகழ்தகவுகளிலும் ஜைஜதி கேஷரி, பைதரணி ஆற்றின் கரையில் பிராமணியத்தின் கீழ் தஸ்வமேதா யஜ்ஞத்தையும் செய்தார். அவர் உண்மையில் ஆற்றின் கரையில் வெவ்வேறு யஜ்ஞங்களை நிகழ்த்தியதாக அறியப்படுகிறது.யாஜ்பூர் வாழிடமானது, இசுலாமியர் படையெடுப்பாளர்களின் தொடர்ச்சியான தாக்குதல்களுக்கு உட்பட்டதால், இந்த இடத்தின் பெரும்பாலான ஆடம்பரக் கட்டடக்கலை பிற்காலத்தில் அழிக்கப்பட்டன. அரசியல் அடிப்படையிலான குறிப்பிடத்தக்க பல போர்களுக்கு இந்த இடம் வரலாற்றுச் சாட்சியாக இருக்கிறது. ஆப்கானியர்களுக்கு அதிகாரத்தை மாற்றுவதன் மூலம், ஒடிசா வரலாற்றின் போக்கை மாற்றிய போர்களில் ஒன்று, கோகிரா டிக்கிரியில் உள்ள யாஜ்பூர் அருகே ஆட்சி செய்த மன்னர் முகுந்ததேவா ஹரிச்சந்தன் மற்றும் ராமச்சந்திர பஞ்சா இடையே நடந்தது.

தேசிய பாடலின் எழுத்தாளர் பக்கிங்காம் சந்திர சாட்டர்ஜி, 1882 முதல் 1884 வரை யஜ்பூரில் துணை நீதிபதியாக பணியாற்றி வந்தார் என்பதை ஒரிசாவில் உள்ள ஜஜ்பூரில் உள்ள சிலருக்குத் தெரியும். 1993 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் ஒன்றாம் நாள், இப்பகுதியனைத்தும், தனி நிருவாக அடையாளத்தைப் பெற்றது.

உட்பிரிவுகள்

இந்த மாவட்டத்தை மண்டலங்களாகப் பிரித்துள்ளனர்.^[1] அவை படசனா, பாரி, பிஞ்சார்பூர், தங்காடி, தசரத்பூர், தர்ப்பண், தர்மசாலா, யாஜ்பூர், யாஜ்பூர் சதர், கோராய், பனிகொயிலி, ரசுல்பூர், சுகிந்தா ஆகியன.

இதன் பகுதிகள் ஒடிசா சட்டமன்றத்துக்கு பிஞ்சார்பூர், பாரி, படச்சணா, தர்மசாலா, யாஜ்பூர், கோராய், சுகிந்தா ஆகிய தொகுதிகளில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.^[1]

இந்த மாவட்டம் யாஜ்பூர் மக்களவைத் தொகுதியின் எல்லைக்குள் உள்ளது.^[1]

போக்குவரத்து