ஹிஜ்ரா (தெற்காசியா)

ஹிஜ்ரா(Hijra) ^{[n 1]} என்பது இந்திய துணைக் கண்டத்தில், மூன்றாம் பாலினத்தவர், இடைப்பட்ட பாலினத்தார், திருநங்கைகள்,திருநங்கையாக்கப்பட்டோர் ஆகியோர்களின் குழுப்பெயர் ஆகும்^[1][2] ஆரவானி, அருவானி, ஜகப்பா அல்லது சக்கா (கேவலமான) எனவும் இவர்கள் அழைக்கப்படுகிறார்கள். ^[3] இந்தியாவில் உள்ள ஹிஜ்ரா சமூகம் தங்களை கின்னரர் அல்லது கின்னர் என்று அழைக்க விரும்புகிறார்கள், கின்னரர் என்பது பாடல் மற்றும் நடனம் ஆகியவற்றில் சிறந்து விளங்கும் புராண மனிதர்களைக் குறிக்கிறது. பாக்கிஸ்தானில், அவர்கள் கவாஜா சிரா என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள் உருது மொழியில் இதற்கு திருநங்கைகள் எனப் பொருள் கொள்ளப்படுகிறது.^[4]

இந்திய துணைக் கண்டத்தில் உள்ள நாடுகளில் ஹிஜ்ராக்கள் அதிகாரப்பூர்வமாக மூன்றாம் பாலினமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளனர்,^[5][6] முற்றிலும் ஆணோ அல்லது பெண்ணோ அல்லாதவர்கள். காம சூத்திர காலம் பரிந்துரைத்தபடி பழங்காலத்தில் இருந்து இந்திய துணைக் கண்டத்தில் ஹிஜ்ராக்கள் பதிவு செய்யப்பட்ட வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளனர்.

பல ஹிஜ்ராக்கள் ஒரு குருவின் தலைமையில் நன்கு வரையறுக்கப்பட்ட மற்றும் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட அனைத்து ஹிஜ்ரா சமூகங்கள் எனப்படும் திட்டக்குமுகத்தில் வாழ்கின்றனர்.^[7] இந்த சமூகங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக வறுமையில் வாடும், நிராகரிக்கப்பட்ட அல்லது தப்பி ஓடியவர்களின் குடும்பத்தை உள்ளடக்கியது. ^[8] பிழைப்புக்காக பலர் பாலியல் தொழிலாளர்களாக வேலை செய்கிறார்கள்.^[9]

" ஹிஜ்ரா " என்ற சொல் ஒரு இந்துஸ்தானி மொழிச் சொல்.^[10] இது பாரம்பரியமாக ஆங்கிலத்தில் "திருநங்கையாக்கப்பட்டோர்" அல்லது " இருபாலுயிரி " என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது, அங்கு "ஆண் பிறப்புறுப்பின் ஒழுங்கற்ற தன்மையே இதன் வரையறைக்கு மையமாக உள்ளது". ^[11] இருப்பினும், பொதுவாக ஹிஜ்ராக்கள் ஆணாகப் பிறக்கிறார்கள், சிலர் மட்டுமே இடைப்பட்ட பாலின மாறுபாடுகளுடன் பிறந்திருக்கிறார்கள். ^[12] சில ஹிஜ்ராக்கள் நிர்வான் எனப்படும் ஹிஜ்ரா சமூகத்தில் ஒரு துவக்க சடங்கை மேற்கொள்கின்றனர், இதில் ஆண்மை நீக்கம், விரைப்பை நீக்கம், விந்தணுக்கள் அகற்றப்படுதல் ஆகியன அடங்கும்.^[9]

20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் இருந்து, சில ஹிஜ்ரா ஆர்வலர்கள் மற்றும் அரசு சாரா நிறுவனங்கள்என்ஜிஓக்கள்) ஹிஜ்ராவை ஆணோ பெண்ணோ அல்ல, ஒரு வகையான "மூன்றாம் பிரிவினர்" அல்லது "மூன்றாம் பாலினம்" என்று அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்க வேண்டும் என்று வற்புறுத்தின.^[13] வங்காள தேசத்தில் ஹிஜ்ராக்கள் இந்த அங்கீகாரத்தை வெற்றிகரமாகப் பெற்றுள்ளனர் . மேலும் கல்வியில் முன்னுரிமை பெற ஹிஜ்ராக்கள் தகுதியுடையவர்கள் ஆவர்.^[14] இந்தியாவில், உச்சநீதிமன்றம் 2014 ஏப்ரலில் ஹிஜ்ராக்கள், திருநங்கைகள், திருநஙையாக்கப்பட்டோர் மற்றும் இடைப்பட்ட பாலினம் கொண்டோர் ஆகியவர்களைச் சட்டத்தில் ' மூன்றாம் பாலினம் ' என்று அங்கீகரித்தது.^[1][15][16] நேபாளம், பாகிஸ்தான், இந்தியா மற்றும் பங்களாதேஷ் ஆகிய நாடுகள் மூன்றாம் பாலினம் இருப்பதை சட்டப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொண்டன, இந்தியாவும் நேபாளமும் கடவுச் சீட்டு மற்றும் சில அரசாங்க ஆவணங்களில் அவர்களுக்கு தங்கள் பாலினத்தைக் குறிப்பிடும் ஒரு வாய்ப்பை உள்ளடக்கியது.^[17]

சொல்

ஹிஜ்ரா இந்துஸ்தானி சொல் ரோமானியப்படுத்தப் பட்டதால் ஹிஜ்தா, ஹிஜாடா, ஹிஜாரா, ஹிஜ்ரா என்று இந்துஸ்தானி மொழியில் மாறி மாறி உச்சரிக்கப்படுகிறது: [ˈɦɪdʒɽaː]. . இந்த சொல் பொதுவாக உருது மொழியில் கேவலமானதாகக் கருதப்படுகிறது, அதற்கு பதிலாக குவாஜா சாரா என்ற சொல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அத்தகைய மற்றொரு சொல் கசுவா (खसुआ) அல்லது குசாரா (खुसरा) ஆகும். வங்காள மொழியில் ஹிஜ்ரா হিজড়া, ஹிஜ்ரா, ஹிஜ்லா, ஹிஜ்ரே, ஹிஸ்ரா அல்லது ஹிஸ்ரே என்று அழைக்கப்படுகிறது .

கலாச்சாரம் மற்றும் மொழியியல் ரீதியாக வேறுபட்ட இந்திய துணைக் கண்டத்தில் உள்ள பல சொற்கள் இதையொத்த பாலினத்தை அல்லது பாலின வகைகளைக் குறிக்கின்றன. இவை கடினமான ஒத்த சொற்களாக இருந்தாலும் பிராந்திய கலாச்சார வேறுபாடுகள் காரணமாக அவை தனி அடையாளங்களாக நன்கு புரிந்து கொள்ளப்படலாம். ஒடியாவில், ஒரு ஹிஜ்ராக ஹின்ஜிடா, ஹின்ஜ்தா அல்லது நபுன்சகா என்றும், தெலுங்கு மொழியில் நபுன்சகுடு, கோஜ்ஜா , மடா என்றும், தமிழில் திருநங்கை, அலி, அரவாணி என்றும், பஞ்சாபி மொழியில் குஸ்ரா அல்லது ஜன்காவா எனவும், கன்னடத்தில் மங்களமுகி அல்லது சக்கா எனவும், சிந்தி மொழியில் கத்ராவாகவும், குஜராத்தியில் பாவையா எனவும் பலவாறாகக் குறிப்பிடப்படுகின்றனர்.

வட இந்தியாவில்,பகுச்சாரா மாதா தெய்வத்தை பாவையா(પાવૈયા) எனப்படும் ஹிஜ்ராக்கள் வணங்குகின்றனர். தென்னிந்தியாவில், ரேணுகா தெய்வம் ஒருவரின் பாலினத்தை மாற்றும் சக்தி கொண்டதாக நம்பப்படுகிறது. பெண்களின் ஆடைகள் அணிந்த ஆண் பக்தர்கள் ஜோகப்பா என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். பிறப்பு விழாக்கள் மற்றும் திருமணங்களில் நடனம் மற்றும் பாடுவது போன்ற ஹிஜ்ராவுக்கு ஒத்த பாத்திரங்களை அவர்கள் செய்கிறார்கள். ^[18]

கோதி அல்லது கோடி என்ற சொல் இந்தியா முழுவதும் பொதுவானது. தாய்லாந்தின் கதோயைப் போன்றது.கோத்திகள் ஆண்களின் தற்பால்சேர்க்கை உடலுறவில் பெண்ணியப் பாத்திரத்தை வகிக்கும் பெண் ஆண்கள் அல்லது சிறுவர்களாகக் கருதப்படுகிறார்கள். ஆனால் கோத்தீக்கள் ஹிஜ்ராக்கள்போன்று திட்டக் குமுகமாக வாழமாட்டார்கள். மேலும், எல்லா கோத்திகளும் ஹிஜ்ராவாக மாறுவதற்கான துவக்க சடங்குகள் அல்லது உடல் மாற்ற நடவடிக்கைகளுக்கு உட்படுத்தப்படுவதில்லை.^[19] கொல்கத்தாவின் துராணி, கொச்சியின் மேனகா,^[20] நேபாளத்தின் மேடி, மற்றும் பாக்கிஸ்தானின் ஜெனானா ஆகியவை இத்தகைய திட்டக் குமுகத்துக்கு நிகரானதாகும்.

பங்களாதேஷில் ஹிஜ்ராவின் ஒரு குழு

இந்த அடையாளங்கள் பாலினம் மற்றும் பாலியல் நோக்குநிலை ஆகியவற்றின் நவீன மேற்கத்திய வகைபிரிப்பில் சரியான பொருத்தத்தைக் கொண்டிருக்கவில்லை, ^[21] மேலும் அவை பால் மற்றும் பாலினம் குறித்த மேற்கத்திய கருத்துக்களுக்கு சவாலாக இருக்கின்றன.^[9]

இந்தியாவில், சில ஹிஜ்ராக்கள் தங்களை குறிப்பிட்ட பாலியல் நோக்குநிலையால் வரையறுக்கவில்லை, மாறாக பாலுணர்வை முற்றிலுமாக கைவிடுவதன் மூலம். பாலியல் ஆற்றல் புனித சக்திகளாக மாற்றப்படுகிறது. இருப்பினும், இந்த கருத்துக்கள் நடைமுறைக்கு முரணாக வரக்கூடும், அதாவது ஹிஜ்ராக்கள் பெரும்பாலும் விபச்சாரிகளாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறார்கள்.^[22] மேலும், இந்தியாவில் ஒரு ஆணுடன் உடலுறவில் "ஏற்றுக்கொள்ளும்" பாத்திரத்தை வகிக்கும் ஒரு பெண் ஆண் பெரும்பாலும் கோதி என்று அடையாளம் செய்யப்படுகின்றனர். கோத்திகள் பொதுவாக ஹிஜ்ராக்களிலிருந்து ஒரு தனி பாலின அடையாளமாக வேறுபடுகையில், அவர்கள் பெரும்பாலும் பெண்களாக ஆடை அணிந்து பொது இடங்களில் ஒரு பெண்ணிய முறையில் செயல்படுகிறார்கள், தங்களையும் ஒருவருக்கொருவர் குறிக்க பெண்ணிய மொழியையும் பயன்படுத்துகிறார்கள். ஹிஜ்ராக்கள் மற்றும் கோத்திகளின் வழக்கமான கூட்டாளிகள் தங்களை வேறு பாலினத்தவர்களாக கருதும் ஆண்கள், ஏனெனில் அவர்கள் இச்சமூகங்களில் ஊடுருவுகிறார்கள்.^[23] இந்த ஆண் கூட்டாளிகள் பெரும்பாலும் திருமணமானவர்கள், மேலும் "கோதிஸ்" அல்லது ஹிஜ்ராக்களுடன் எந்தவொரு உறவும் அல்லது பாலினமும் பொதுவாக சமூகத்திலிருந்து இரகசியமாக வைக்கப்படுகின்றன. சில ஹிஜ்ராக்கள் ஆண்களுடன் உறவுகளை உருவாக்கி திருமணம் செய்து கொள்ளலாம்,^[24] இருப்பினும் அவர்களின் திருமணம் பொதுவாக சட்டம் அல்லது மதத்தால் அங்கீகரிக்கப்படுவதில்லை. ஹிஜ்ராக்கள் மற்றும் கோத்திகள் பெரும்பாலும் இந்த ஆண்பால் பாலியல் அல்லது காதல் கூட்டாளர்களுக்கு ஒரு பெயரைக் கொண்டுள்ளனர்; உதாரணமாக, வங்காளத்தில் பாந்தி,தில்லியில் கிரியா, கொச்சியில் ஸ்ரீதர் போன்றவை.^[20]

வரலாறு

1860 இல் கிழக்கு வங்காளத்தில் ஓர் ஹிஜ்ரா மற்றும் அவரின் தோழர்கள்

பண்டைய செயல்திறனை குறிப்பிடுகிறார் fellatio ஒரு மூன்றாவது பாலியல் பெண்பால் மக்கள் (திரிதிய பிரகிருதி) வழியாகவும் செல்லலாம். ^[25] இந்த பத்தியில் பலவிதமாக மற்ற ஆண்கள் விரும்பிய ஆண்கள், என்று அழைக்கப்படும் திருநங்கைகள் ( "அந்த ஆண்களுக்கு வேடமிட்ட மற்றும் பெண்கள் மாறுவேடமிட்டு அந்த" குறிப்பதாகவே விளக்கப்படுகிறது வருகிறது, ^[26] ஆண் மற்றும் பெண் டிரான்ஸ் மக்கள் ( "ஆண் ஒரு பெண்ணின் தோற்றத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது மற்றும் பெண் ஆணின் தோற்றத்தை பெறுகிறது "), ^[27] அல்லது இரண்டு வகையான உயிரியல் ஆண்கள், ஒன்று பெண்ணாக உடையணிந்து, மற்றொன்று ஆணாக. ^[28]

பண்டைய காம சூத்திரத்தின் திரிதியா பிரகிருதி) என்ற பகுதியில் மூன்றாம் பாலினத்தின் பெண்பாலேற்ற ஆண்கள் வாய்வழிப் பாலுறவு கொள்ளும் செயல்திறனைக் குறிப்பிடுகிறது. இந்த பத்தியில் மற்ற ஆண்களை விரும்பிய ஆண்களைக் குறித்து பலவிதமாக விளக்கப்பட்டுள்ளது,

திருநங்கைகள் என்று அழைக்கப்படும் இவர்களில், ("ஆண்களாக மாறுவேடமிட்டவர்கள், மற்றும் பெண்கள் வேடமிட்டவர்கள்", ஆண் அல்லது பெண் என இடைப்பட்ட பாலினத்தோர்" ) ஆண் ஒரு பெண்ணின் தோற்றத்தை எடுத்துக்கொள்கிறாள், பெண் ஆணின் தோற்றத்தை எடுத்துக்கொள்கிறாள், அல்லது இரண்டு வகையான உயிரியல் ஆண்கள், ஒருவர் பெண்ணாக உடையணிந்தும், மற்றவர் ஆணாக உடையணிந்தும் பாலுறவில் ஈடுபடுகின்றனர்.

1650 களில் பிரான்சிஸ்கன் பயணிகள் நவீன பாகிஸ்தானில் தட்டாவின் தெருக்களில் சுற்றித் திரிந்த "பெண்களைப் போல ஆடை அணியும் ஆண்களும் சிறுவர்களும்" இருப்பதைக் குறிப்பிட்டனர். இந்த நபர்களின் இருப்பு நகரத்தின் சீரழிவின் அடையாளமாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டது. ^[29] பிரித்தானிய இந்தியப் பேரரசு காலத்தில், அதிகாரிகள் ஹிஜ்ராக்களை ஒழிக்க முயன்றனர். அவர்கள் "பொது ஒழுக்கத்தை மீறுவதாக" கருதினர். ^[30] ஹிஜ்ரா எதிர்ப்பு சட்டங்கள் ரத்து செய்யப்பட்டன; ஆனால் ஹிஜ்ரா சமூகத்தின் மையப் பகுதியான ஆண்மை நீக்கத்தைத் தடைசெய்யும் ஒரு சட்டம் அரிதாகவே நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டாலும் அப்படியே விடப்பட்டது. இந்தியாவில் பிரித்தானிய ஆட்சியின் போது அவர்கள் குற்றவியல் பழங்குடியினர் சட்டம் 1871 இன் கீழ் வைக்கப்பட்டனர் மற்றும் "குற்றவியல் பழங்குடி" என்று பெயரிடப்பட்டனர். எனவே கட்டாய பதிவு, கடுமையான கண்காணிப்பு மற்றும் நீண்ட காலத்திற்கு களங்கம்; சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு 1952 ஆம் ஆண்டில் அவர்கள் சீர்மரபினராகக் குறிக்கப்பட்டனர். இருப்பினும் பல நூற்றாண்டுகள் பழமையான களங்கம் இன்னும் தொடர்கிறது.^[31]

குறிப்புகள்

1. இந்தி: हिजड़ा   Urdu: ہِجڑا   Bengali: হিজড়া   கன்னடம்: ಹಿಜಡಾ   தெலுங்கு: హిజ్ర   Punjabi: ਹਿਜੜਾ   Odia: ହିନ୍ଜଡା
   சக்கா (கன்னடா, பம்பாய் இந்தி), ਖੁਸਰਾ குசரா (Punjabi), கொஞ்ஞா (Telugu) மற்றும் ஒன்பது (சென்னைத் தமிழ்) என்றும் அறியப்படுகிறது.