ప్రాకృతం
ప్రాకృతం అనేది మధ్య యుగాల నాటి ఒక భాష / From Wikipedia, the free encyclopedia
ప్రాకృతం (సంస్కృతం: [prākṛta] Error: {{Lang}}: text has italic markup (help)) అనేది అనేక ఇండో-ఆర్యన్ భాషలలో ఏదైనా ఒకటి కావచ్చును.[1][2]
జైన శాసనాలలో విరివిగా వాడబడిన 'అర్ధమాగధీ' ప్రాకృతాన్ని., ప్రాకృతభాషకి ప్రమాణంగా భావించి., తక్కివాటినన్నిటినీ., దానినుండి వచ్చినవాటిగా పరిగణిస్తారు. ప్రాకృత వ్యాకరణవేత్తలు., అర్ధమాగధీ వ్యాకరణాన్ని నేర్పి., తక్కిన వ్యాకరణలని మొదటిదానితో పోల్చుతారు. [3] థేరవాద బౌద్ధంలో వాడబడిన పాళీ ప్రాకృతాన్ని సంస్కృత వ్యాకరణాలు ప్రాకృతంగా గుర్తించలేదు. చరిత్రలో కనబడే పైశాచీ, వంటి ప్రాకృతాల స్వభావాలు గురించి వనరులు అందుబాటులో లేవు.
భారతదేశాన్ని క్షత్రియులు పాలించినపుడు ప్రాకృతం ఆదరించబడింది, విద్యావంతులభాషగా చెలామణీ అయింది. అయితే, సనాతనులకు మాత్రం అంటరాని భాషగా ఉండింది. అశోకుని శాసనాలే ప్రాకృతానికి సంబంధించిన తొలి ప్రస్తావనలు. థేరవాద బౌద్ధానికి చెందిన పాళీ రచనలు, జైనుల ప్రాకృత గ్రంథాలు, ఆనాటి ప్రాకృత వ్యాకరణాలు, గీతాలు, ఇతిహాసాలు అన్నిటిలోనూ ప్రాకృతం కనిపిస్తుంది.[4] వివిధ ప్రాకృతాలు., వివిధ రాజవంశాలకి., వివిధ మతాలకి., వివిధ సాహితీసంప్రదాయాలకి చెంది ఉన్నాయి. అంతేగాక., ప్రదేశాన్ని బట్టి కూడా ప్రాకృతాలు మారిపోయాయి. ప్రతీ ప్రాకృతానికీ., తనదైన ఒక చరిత్ర ఉంది.