ชัชชาติ สิทธิพันธุ์
ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร / From Wikipedia, the free encyclopedia
รองศาสตราจารย์ ชัชชาติ สิทธิพันธุ์ (เกิด 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2509) ชื่อเล่น ทริป เป็นวิศวกร นักธุรกิจและนักการเมืองชาวไทย ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครคนที่ 17[3] หลังได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลายในการเลือกตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2565 ก่อนหน้านี้เคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ในรัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
ชัชชาติ สิทธิพันธุ์ | |
---|---|
ชัชชาติในการแถลงข่าวการใช้งานแทรฟฟีฟองดูว์เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2566 | |
ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร คนที่ 17 | |
เริ่มดำรงตำแหน่ง 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2565[1] (1 ปี 340 วัน) | |
นายกรัฐมนตรี | ประยุทธ์ จันทร์โอชา เศรษฐา ทวีสิน |
รองผู้ว่าการ |
|
ก่อนหน้า | อัศวิน ขวัญเมือง |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม | |
ดำรงตำแหน่ง 27 ตุลาคม พ.ศ. 2555 – 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 (1 ปี 207 วัน) | |
นายกรัฐมนตรี | ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร |
รัฐมนตรีช่วย | |
ก่อนหน้า | จารุพงศ์ เรืองสุวรรณ |
ถัดไป | ประจิน จั่นตอง |
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม | |
ดำรงตำแหน่ง 18 มกราคม พ.ศ. 2555 – 27 ตุลาคม พ.ศ. 2555 (0 ปี 282 วัน) ดำรงตำแหน่งร่วมกับ ชัจจ์ กุลดิลก | |
นายกรัฐมนตรี | ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร |
รัฐมนตรีว่าการ | จารุพงศ์ เรืองสุวรรณ |
ก่อนหน้า | กิตติศักดิ์ หัตถสงเคราะห์ |
ถัดไป | พฤณท์ สุวรรณทัต ประเสริฐ จันทรรวงทอง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2509 (57 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
พรรคการเมือง | อิสระ |
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | เพื่อไทย (2555–2562) |
คู่สมรส | ปรมินทร์ทิยา สิทธิพันธุ์ (หย่า) |
บุตร | แสนปิติ สิทธิพันธุ์ |
บุพการี | |
ศิษย์เก่า | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ มหาวิทยาลัยอิลลินอย เออร์แบนา-แชมเปญจน์ |
อาชีพ | อาจารย์ วิศวกร นักธุรกิจ นักการเมือง |
ทรัพย์สินสุทธิ | 42.85 ล้านบาท (พ.ศ. 2565) |
ลายมือชื่อ | |
เว็บไซต์ | chadchart.com |
ในการดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม เขาเป็นที่รู้จักจากข้อเสนอสร้างทางรถไฟความเร็วสูงภายใต้กรอบวงเงินกู้ 2.2 ล้านล้านบาท แต่ถูกศาลรัฐธรรมนูญตีตกไป ชัชชาติยังมีภาพลักษณ์เป็นอินเทอร์เน็ตมีมในฐานะ รัฐมนตรีที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพี[4] จากภาพหิ้วถุงอาหารในปี พ.ศ. 2556 และทำให้เขาได้รับชื่อเสียงมาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะบนสื่อสังคม ที่มีการนำภาพไปทำเป็นอินเทอร์เน็ตมีมในรูปแบบต่าง ๆ[5] ต่อมาเขาลาออกจากพรรคเพื่อไทย เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2565 ในฐานะนักการเมืองอิสระ และได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลาย ด้วยคะแนนสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยต่อมาเขาได้รับตำแหน่งรองผู้อำนวยการศูนย์บูรณาการแก้ไขสถานการณ์โควิด-19 ในพื้นที่กรุงเทพฯ และปริมณฑล ในฐานะผู้ว่าฯ จากการเลือกตั้งครั้งนี้ด้วย แต่ดำรงตำแหน่งดังกล่าวเพียงหนึ่งเดือนก่อนที่ศูนย์จะถูกยุบไป