รัฐประหารตัวเองFrom Wikipedia, the free encyclopedia รัฐประหารตัวเอง (อังกฤษ: self-coup หรือ autocoup) เป็นรัฐประหารแบบหนึ่งซึ่งผู้นำประเทศ แม้เข้าสู่อำนาจโดยชอบ กลับหันไปใช้วิถีทางอันมิชอบเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจพิเศษที่ไม่อาจมีได้ในสถานการณ์ปรกติ เป็นต้นว่า ยกเลิกรัฐธรรมนูญ แล้วอ้างอำนาจเผด็จการ[1] ทหารม้าตรึงถนนในกรุงปารีสช่วงรัฐประหารเมื่อ ค.ศ. 1851 ซึ่งลุย-นาโปเลยง โบนาปัทร์ (Louis-Napoléon Bonaparte) ประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกตั้งมาตามระบอบประชาธิปไตย ยึดอำนาจรัฐบาลตัวเอง แล้วหนึ่งปีให้หลังก็ประกาศตัวเป็นจักรพรรดิ
รัฐประหารตัวเอง (อังกฤษ: self-coup หรือ autocoup) เป็นรัฐประหารแบบหนึ่งซึ่งผู้นำประเทศ แม้เข้าสู่อำนาจโดยชอบ กลับหันไปใช้วิถีทางอันมิชอบเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจพิเศษที่ไม่อาจมีได้ในสถานการณ์ปรกติ เป็นต้นว่า ยกเลิกรัฐธรรมนูญ แล้วอ้างอำนาจเผด็จการ[1] ทหารม้าตรึงถนนในกรุงปารีสช่วงรัฐประหารเมื่อ ค.ศ. 1851 ซึ่งลุย-นาโปเลยง โบนาปัทร์ (Louis-Napoléon Bonaparte) ประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกตั้งมาตามระบอบประชาธิปไตย ยึดอำนาจรัฐบาลตัวเอง แล้วหนึ่งปีให้หลังก็ประกาศตัวเป็นจักรพรรดิ