อี อี
From Wikipedia, the free encyclopedia
อี อี (เกาหลี: 이이[1][2]; ฮันจา: 李珥; 26 ธันวาคม ค.ศ. 1536 – 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1584) นามปากกาว่า ยุลกก (Yulgok, เกาหลี: 율곡; ฮันจา: 栗谷) ซึ่งแปลว่า "หุบเขาแห่งลูกเกาลัด" เขาเป็นนักปราชญ์ลัทธิขงจื๊อใหม่ (Neo-Confucianism) คนสำคัญของเกาหลีในสมัยราชวงศ์โชซ็อน[3] ทั้งเป็นนักการเมืองที่เคารพนับถือ[4] แนวคิดและผลงานของอี อี นั้นมีอิทธิพลอย่างมากต่อวงการนักปราชญ์ลัทธิขงจื๊อใหม่ รวมถึงระบบราชการและแนวคิดทางการเมืองของอาณาจักรโชซอนนับตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่สิบหกเป็นต้นมา
ข้อมูลเบื้องต้น ชื่อเกาหลี, ฮันกึล ...
อี อี | |
ชื่อเกาหลี | |
---|---|
ฮันกึล | |
ฮันจา | |
อาร์อาร์ | I I |
เอ็มอาร์ | Yi I |
นามปากกา | |
ฮันกึล | |
ฮันจา | |
อาร์อาร์ | Yulgok |
เอ็มอาร์ | Yulkok |
ชื่อสุภาพ | |
ฮันกึล | |
ฮันจา | |
อาร์อาร์ | Sukheon |
เอ็มอาร์ | Sukhŏn |
ปิด
อี อี เป็นสานุศิษย์คนสำคัญคนหนึ่งของบัณฑิตโจ กวังโจ และยังเป็นนักปราชญ์ร่วมสมัยกันกับอี ฮวัง นักปราชญ์ลัทธิขงจื๊อใหม่คนสำคัญอีกท่านของราชวงศ์โชซอน ซึ่งอาวุโสกว่าอีกด้วย[5]