Loading AI tools
สายการบินแห่งชาติของประเทศอินเดีย จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอร์อินเดีย (ฮินดี: एअर इंडिया) เป็นสายการบินประจำชาติของประเทศอินเดีย โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินทิรา คานธีในนิวเดลี และมีสำนักงานใหญ่ในคุรุคราม[1] แอร์อินเดียให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 102 แห่งในเอเชีย ยุโรป อเมริกาเหนือ ออสเตรเลียและแอฟริกา สายการบินนับเป็นสายการบินที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 16 ของทวีปเอเชีย แอร์อินเดียเป็นสมาชิกของพันธมิตรทางสายการบินสตาร์อัลไลแอนซ์
| |||||||
ก่อตั้ง | 15 ตุลาคม ค.ศ. 1932 (91 ปี) (ในชื่อ ทาทาแอร์ไลน์) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1946 (78 ปี) | ||||||
ท่าหลัก | เดลี | ||||||
ท่ารอง | มุมไบ | ||||||
เมืองสำคัญ | อัห์มดาบาด เบงคลูรู เจนไน ไฮเดอราบาด โกจจิ โกลกาตา ติรุวนันตปุรัม | ||||||
สะสมไมล์ | ฟลายอิงรีเทิร์น | ||||||
พันธมิตรการบิน | สตาร์อัลไลแอนซ์ | ||||||
บริษัทลูก | แอร์อินเดียคาร์โก แอร์อินเดียเอ็กซ์เพรส อัลไลแอนซ์แอร์ | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 134 (ไม่รวมสายการบินลูก) | ||||||
จุดหมาย | 84 | ||||||
บริษัทแม่ | แอร์อินเดียลิมิเต็ด (ทาทากรุ๊ป) | ||||||
สำนักงานใหญ่ | คุรุคราม, รัฐหรยาณา, ประเทศอินเดีย | ||||||
บุคลากรหลัก | N. Chandrasekaran (ประธาน) Campbell Wilson (ซีอีโอและกรรมการผู้จัดการ) | ||||||
ผู้ก่อตั้ง | เจ. อาร์. ดี. ทาทา | ||||||
เว็บไซต์ | www |
แอร์อินเดียก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1932 โดยจาฮังกีร์ ราตันจี ดาดับ ทาทาภายใต้ชื่อในขณะนั้นว่า "ทาทาแอร์ไลน์" ซึ่งเป็นบริษัทหนึ่งในกลุ่มบริษัททาทากรุ๊ป[2] โดยในวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1932 เป็นวันเริ่มให้บริการครั้งแรก โดยการขนส่งพัสดุไปรษณีย์ ระหว่างเมืองการาจีสู่เมืองมุมไบ โดยผ่านเมืองอาห์เมราบัด และบินกลับสู่เมืองมัทราส (เจนไน) ผ่านเมืองเบลลารี โดยนักบินอดีตทหารอากาศกองทัพสหราชอาณาจักร
ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สองสงบลง ธุรกิจการบินพาณิชย์ในอินเดียกลับมาให้บริการอีกครั้ง ทาทาแอร์ไลน์ถูกแปรรูปเป็นบริษัทมหาชนในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1948 และเปลี่ยนชื่อเป็น "แอร์อินเดีย" ในปี 1948 ภายหลังอินเดียได้รับเอกราช รัฐบาลอินเดียได้เข้ามาถือหุ้นในสายการบิน 51% ทำให้แอร์อินเดียมีสถานะเป็นสายการบินแห่งชาติอินเดีย โดยมีชื่อว่า "แอร์อินเดีย อินเตอร์แนชันแนล" และได้เริ่มเปิดเส้นทางการบินระหว่างประเทศขึ้น โดยในวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1948 ได้เปิดเส้นทางบินจากมุมไบสู่ลอนดอน ผ่านเมืองไคโรและเจนีวา โดยใช้เครื่องบิน ล็อกฮีด คอนสเตลเลชัน แอล-749A (VT-CQP) นับเป็นเที่ยวบินระยะไกลระหว่างประเทศเที่ยวแรก และในปี 1950 เปิดเส้นทางสู่ไนโรบี โดยผ่านเมืองเอเดน
ต่อมาในวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1953 รัฐบาลอินเดียได้เข้าเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของสายการบิน ซึ่งรัฐบาลอินเดียพิจารณว่าเป็นธุรกิจที่สำคัญและต้องการที่จะเป็นผู้ควบคุมอุตสาหกรรมการบินอินเดียในขณะนั้น ขณะเดียวกันนั้นการบริการเที่ยวบินภายในประเทศของแอร์อินเดียได้ถูกโอนไปให้อินเดียนแอร์ไลน์ และในปี ค.ศ. 1954 ได้สั่งซื้อเครื่องบิน แอล-1049 ซูเปอร์คอนสเตลเลชัน และเปิดเส้นทางการบินสู่ กรุงเทพ ฮ่องกง และสิงคโปร์
ปี 1960 แอร์อินเดียอินเตอร์แนชันแนลได้เข้าสู่ยุคไอพ่นเมื่อได้รับมอบโบอิง 707-420 และเปิดเส้นทางการบินสู่เมืองนิวยอร์กผ่านเมืองลอนดอน และเปลี่ยนชื่อเป็นแอร์อินเดียดังเช่นปัจจุบัน ในวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1962 และในวันที่ 11 มิถุนายน ปีเดียวกัน แอร์อินเดียเป็นสายการบินแรกในโลกที่ให้บริการโดยเครื่องบินไอพ่นทั้งหมด
แอร์อินเดียเป็นสมาชิกของพันธมิตรทางการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ลำดับที่ 27 ในวันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 2011[3][4]
ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2023 แอร์อินเดียมีข้อตกลงการทำการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[5]
ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2023 แอร์อินเดียมีข้อตกลงระหว่างสายการบินดังต่อไปนี้:
ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2023 แอร์อินเดียมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[9]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
F | C | W | Y | รวม | อ้างอิง | ||||
แอร์บัส เอ319-100 | 10 | — | — | 8 | — | 114 | 122 | [10] | |
— | 144 | 144 | [11] | ||||||
แอร์บัส เอ320-200 | 4 | — | — | 12 | — | 138 | 150 | [12] | |
5 | — | 168 | 168 | ||||||
แอร์บัส เอ320นีโอ | 27 | 70 | — | 12 | — | 150 | 162 | หนึ่งลำอยู่ในลวดลายสตาร์อัลไลแอนซ์ | |
15 | — | 186 | 186 | ||||||
แอร์บัส เอ321-200 | 13 | — | — | 12 | — | 170 | 182 | [13] | |
แอร์บัส เอ321นีโอ | 2 | 140 | — | 12 | — | 180 | 192 | [14] | |
2 | — | 232 | 232 | ||||||
แอร์บัส เอ350-900 | 2 | 18 | — | 28 | 24 | 264 | 316 | เริ่มส่งมอบปลายปี 2023[15] | |
แอร์บัส เอ350-1000 | — | 20 | รอประกาศ | สั่งซื้อพร้อม 10 ตัวเลือก[16] | |||||
โบอิง 777-200แอลอาร์ | 3 | — | 8 | 35 | — | 195 | 238 | [17] | จะถูกปลดประจำการภายในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2024[18] |
5 | — | — | 28 | 48 | 212 | 288 | เช่าพร้อมกับที่นั่งเดลตาวันและคอมฟอร์ต+[19] | ||
โบอิง 777-300อีอาร์ | 13 | — | 4 | 35 | — | 303 | 342 | [20] | จะได้รับการปรับปรุงห้องโดยสารใหม่ตั้งแต่กลางปี 2024[21][22]
หนึ่งลำอยู่ในลวดลายสตาร์อัลไลแอนซ์ หนึ่งลำอยู่ในลวดลายเฉลิมฉลองอินเดีย |
6 | 8 | 40 | — | 280 | 328 | ทั้งหมดเคยประจำการกับสายการบินเอทิฮัด[23][24] | |||
โบอิง 777-9 | — | 10 | รอประกาศ | [25] | |||||
โบอิง 787-8 | 27 | — | — | 18 | — | 238 | 256 | [26] | จะได้รับการปรับปรุงห้องโดยสารใหม่ตั้งแต่กลางปี 2024[22]
หนึ่งลำอยู่ในลวดลายสตาร์อัลไลแอนซ์ |
โบอิง 787-9 | — | 20 | รอประกาศ | สั่งซื้อพร้อม 20 ตัวเลือก[25] | |||||
รวม | 134 | 278 |
แอร์อินเดียมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.4 ปี
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ (สิงหาคม 2023) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.