ชาวเกาหลี

ชาวเกาหลี^[i] เป็นกลุ่มชาติพันธุ์และประชาชาติเอเชียตะวันออกที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรเกาหลี^{[9][10][11][12]} ชาวเกาหลีส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐอธิปไตยเกาหลีสองแห่ง คือ เกาหลีเหนือและใต้ ซึ่งเรียกรวมกันเป็นเกาหลี ณ ค.ศ. 2021 มีชาวเกาหลีที่อาศัยอยู่นอกเกาหลีประมาณ 7.3 ล้านคน^[4]

ชาวเกาหลี

한민족 • 조선민족
ประชากรทั้งหมด
ป. 81 ล้านคน[1]
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
เกาหลีใต้       ป. 49,110,000 (2019)[a][2] เกาหลีเหนือ       25,955,138[b][3] พลัดถิ่น (ข้อมูลเมื่อ 2021[update]) ป. 7.3 ล้านคน[4]
สหรัฐ	2,633,777[4]
จีน	2,109,727[c][5]
ญี่ปุ่น	818,865[d][4]
แคนาดา	237,364[4]
อุซเบกิสถาน	175,865[e][4]
รัสเซีย	168,526[f][4]
ออสเตรเลีย	158,103[4]
เวียดนาม	156,330[4]
คาซัคสถาน	109,495[g][4]
เยอรมนี	47,428[4]
สหราชอาณาจักร	36,690[4]
บราซิล	36,540[4]
นิวซีแลนด์	33,812[4]
ฟิลิปปินส์	33,032[4]
ฝรั่งเศส	25,417[4]
อาร์เจนตินา	22,847[4]
สิงคโปร์	20,983[4]
ไทย	18,130[4]
คีร์กีซสถาน	18,106[4]
อินโดนีเซีย	17,297[4]
มาเลเซีย	13,667[4]
ยูเครน	13,524[h][4]
สวีเดน	13,055[4]
เม็กซิโก	11,107[4]
อินเดีย	10,674[4]
กัมพูชา	10,608[4]
เนเธอร์แลนด์	9,473[4]
เดนมาร์ก	8,694[4]
นอร์เวย์	7,744[4]
ไต้หวัน	5,132[6][7]
บรูไน	3,771[4]
ภาษา
เกาหลี,[8] ชนกลุ่มน้อย: เชจูและภาษามือเกาหลี
ศาสนา
ส่วนใหญ่ : ไม่นับถือศาสนา เป็นนัยยะสำคัญ : เชมันเกาหลี, คริสต์ และพุทธ
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง
ชาวเชจู

ศัพทมูลวิทยา

ดูเพิ่ม: ชื่อของเกาหลี

ชาวเกาหลีใต้เรียกตนเองเป็น ฮันกุก-อิน^[j] หรือ ฮันกุก-ซารัม^[k] ทั้งสองคำมีความหมายว่า "ชาวสามฮัน" โดย "ฮัน" ในที่นี้คือชื่อของจักรวรรดิเกาหลี แทฮันเชกุก (Daehan Jeguk) และสาธารณรัฐเกาหลี (เกาหลีใต้) ส่วนแทฮันมินกุก (Daehan Minguk) หรือฮันกุก เป็นชื่อที่อิงถึงสามราชอาณาจักรเกาหลี ไม่ใช่สมาพันธรัฐโบราณในคาบสมุทรเกาหลีตอนใต้^[13][14] สมาชิกที่ชาวเกาหลีพลัดถิ่นมักใช้คไว่า ฮัน-อิน^[l]

ชาวเกาหลีเหนือเรียตนเองเป็น โชซ็อน-อิน^[m] หรือ โชซ็อน-ซารัม^[n] ทั้งสองคำมีความหมายว่า "ชาวโชซ็อน" คำนี้มีที่มาจากโชซ็อน ราชอาณาจักรสุดท้ายของเกาหลีที่นำชื่อมาจากโกโชซ็อน ราชอาณาจักรแรกของเกาหลี เช่นเดียวกันกับชาวเกาหลีในประเทศจีนที่เรียกตนเองในภาษาจีนว่า เฉาเสี่ยนจู๋^[o] หรือในภาษาเกาหลีว่า โชซ็อนจก, โชซ็อนซารัม^[p] ซึ่งเป็นคำร่วมเชื้อสายที่มีความหมายตรงตัวว่า "กลุ่มชาติพันธุ์โชซ็อน"^[15][16] ชาวเกาหลีในประเทศญี่ปุ่นเรียกตนเองในภาษาญี่ปุ่นเป็น ไซนิจิโชเซ็นจิง, โชเซ็นจิง^[q] หรือในภาษาเกาหลีว่า แชอิลโชซ็อนอิน, โชซ็อนซารัม, โชซ็อนอิน^[r] ผู้มีเชื้อสายเกาหลีที่อาศัยอยู่ในรัสเซียและเอเชียกลางเรียกตนเองว่า โครยอ-ซารัม,^[s] ซึ่งพาดพิงถึงโครยอ ราชวงศ์เกาหลีที่อยู่ในช่วง ค.ศ. 918 ถึง 1392 ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า 'เกาหลี'

ในบทร้องประสานของเพลงชาติเกาหลีใต้ ชาวเกาหลีได้รับการเรียกขานเป็น แทฮัน-ซารัม ("ชาวฮันใหญ่")^[t]

ในบริบทระหว่างภาษาเกาหลี เช่น เมื่อพูดถึงกลุ่มภาษาเกาหลีหรือกลุ่มชาติพันธุ์เกาหลีทั้งหมด ชาวเกาหลีใต้ใช้คำว่า "ฮันกยอเร"^[u]

ต้นกำเนิด

ต้นกำเนิดของชาวเกาหลียังไม่ชัดเจนนัก จากหลักฐานทางภาษา โบราณคดี และพันธุกรรมพบว่าต้นกำเนิดของพวกเขาอยู่ในบริเวณใดบริเวณหนึ่งที่เอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ แต่รูปแบบการขยายตัวและการเข้ามายังคาบสมุทรเกาหลีที่แน่นอนยังคงไม่ชัดเจน^[17]

จากมุมมองทางพันธุกรรมคาดการณ์ว่าชาวเกาหลีมีต้นกำเนิดมาจากชาวมองโกลในเอเชียกลาง^[18] หลักฐานทางโบราณคดีเสนอแนะว่าชาวเกาหลีดั้งเดิมเป็นผู้อพยพจากแมนจูเรียในช่วงยุคสัมฤทธิ์^[19] ต้นกำเนิดภาษาเกาหลีและประชากรเป็นประเด็นถกเถียงที่ยังคงดำเนินอยู่ ทฤษฎีบางอย่างชี้ให้เห็นถึงความเชื่อมโยงกับภูมิภาคอัลไต โดยเสนอความเชื่อมโยงกับภาษาและประชากรในเอเชียเหนือ รวมถึงกลุ่มมองโกล เติร์ก และตุงกุสิก อย่างไรก็ตาม ข้ออ้างเหล่านี้ยังคงไม่มีข้อสรุป และนักวิชาการหลายคนโต้แย้งว่าภาษาเกาหลีเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลภาษาเกาหลีที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยมีต้นกำเนิดด้านภาษาและวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์^[20][21]

ผู้พูดภาษาตระกูลเกาหลีจากทางเหนืออพยพลงใต้ แล้วเข้าแทนที่และดูดกลืินผู้พูดภาษาตระกูลญี่ปุ่น^[22][23] วิตแมน (2011) เสนอแนะว่าชาวเกาหลีดั้งเดิมอพยพเข้าพื้นที่ตอนใต้ของคาบสมุทรเกาหลีประมาณ 300 ปีก่อน ค.ศ. และอาศัยร่วมกับ (หรือดูดกลืน) ลูกหลานเกษตรกรมูมุนที่พูดภาษาตระกูลญี่ปุ่น^[24] โววินเสนอแนะว่าภาษาเกาหลีดั้งเดิมเทียบเท่ากับวิธภาษากลุ่มเกาหลีที่พูดกันในพื้นที่แมนจูเรียใต้ถึงคาบสมุทรเกาหลีตอนเหนือในสมัยสามราชอาณาจักรเกาหลีและกระจายไปเกาหลีตอนใต้ผ่านอิทธิพลของผู้อพยพชาวโคกูรยอ^[25] การเข้ามาของชาวเกาหลียุคแรกสามารถเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมกริชยุคสัมฤทธิ์ที่ขยายจากภูมิภาคทางตะวันตกของแม่น้ำเหลียว^[26] หลักฐานทางโบราณคดีชี้ให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างรูปแบบการทำเครื่องปั้นดินเผาจากวัฒนธรรมยุคหินใหม่ตอนปลายถึงยุคสัมฤทธิ์ในลุ่มแม่น้ำเหลียวตะวันตกและคาบสมุทรเกาหลี^[27] มิยาโมโตะ (2021) โต้แย้งคล้ายกันว่าผู้พูดภาษากลุ่มเกาหลีดั้งเดิมเข้ามาพร้อมกับ "วัฒนธรรมภาชนะขอบม้วน" (วัฒนธรรมช็อมโทแด [Jeomtodae]) จากคาบสมุทรเหลียวตง แล้วค่อย ๆ แทนที่ผู้พูดภาษากลุ่มญี่ปุ่นในวัฒนธรรมมูมุน-ยาโยอิ^[28]

ภาษา

บทความหลัก: ภาษาเกาหลี และ ฮันกึล

ภาษาของชาวเกาหลีคือภาษาเกาหลีที่ใช้อักษรฮันกึลซึ่งพระเจ้าเซจงมหาราชทรงประดิษฐ์ขึ้นเป็นระบบการเขียนหลัก การใช้งานอักษรฮันจาในชีวิตประจำวันถูกยกเลิกไปแล้วในคาบสมุทรเกาหลี ยกเว้นหนังสือพิมพ์และบริษัทสื่อบางแห่งของเกาหลีใต้ที่ใช้ในกรณีอ้างถึงนักการเมืองคนสำคัญ (เช่น ประธานาธิบดีคนปัจจุบันและอดีต ผู้นำพรรคการเมืองสำคัญ) หรือประเทศไม่กี่แห่งเป็นตัวย่อ (เช่น จีน ญี่ปุ่น แคนาดา สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร) นอกนั้น อักษรฮันจามีการใช้เฉพาะเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ ประวัติศาสตร์ และศาสนาเท่านั้น อักษรโรมันเป็นระบบการเขียนชั้นรองในเกาหลีใต้โดยพฤตินัย โดยเฉพาะในคำยืม และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายผ่านการสื่อสารในชีวิตประจำวันและทางการ มีผู้พูดภาษาเกาหลีทั่วโลกมากกว่า 78 ล้านคน^[29]

หมายเหตุ

1. ใน ค.ศ. 2019 ประชากรเกาหลีร้อยละ 95.1 เป็นชาวเกาหลีใต้ตามสัญชาติและร้อยละ 4.9 มีสัญชาติต่างประเทศ ทำให้ประเทศเกาหลีใต้เป็นหนึ่งในประเทศที่มีสังคมที่มีเชื้อชาติเดียวกันมากที่สุดในโลก การประมาณจำนวนชาวเกาหลีเป็นการเฉพาะทำได้ยาก เนื่องจากสถิติเกาหลีใต้ไม่ได้บันทึกเชื้อชาติ นอกจากนี้ ผู้ย้ายถิ่นฐานจำนวนมากเป็นผู้มีเชื้อชาติเกาหลีที่ถูกส่งตัวกลับประเทศ ในขณะที่พลเมืองเกาหลีใต้จำนวนหนึ่งที่ไม่ทราบแน่ชัดนั้นไม่ได้มีเชื้อชาติเกาหลี ทำให้การประมาณทางสถิติคลาดเคลื่อน กลุ่มผู้อพยพที่ใหญ่ที่สุดบางกลุ่มคือผู้ที่มีเชื้อสายเกาหลีจากประเทศจีน (โชซ็อนจก), ประเทศญี่ปุ่น (ไซนิจิ) และอดีตสหภาพโซเวียต (โครยอ-ซารัม)
2. เนื่องจากนโยบายโดดเดี่ยวของประเทศ จึงสันนิษฐานว่าเกาหลีเหนือมีกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกันเกือบทั้งหมด
3. รวมชาวเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือในประเทศจีน โดยในจีน ชาวเกาหลีที่มีสัญชาติจีนได้รับการเรียกขานในภาษาเกาหลีเป็นโชซ็อนจกและในภาษาจีนมาตรฐานว่าเฉาเสี่ยนจู๋
4. ในภาษาญี่ปุ่นเรียกเป็นไซนิจิ
5. ชาวเกาหลีในอุซเบกิสถานเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์โครยอ-ซารัม
6. ชาวเกาหลีในรัสเซียเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์โครยอ-ซารัม
7. ชาวเกาหลีในคาซัคสถานเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์โครยอ-ซารัม
8. ชาวเกาหลีในยูเครนเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์โครยอ-ซารัม
9. เกาหลีใต้: 한민족/한국인/한국사람, 韓民族/韓國人/韓國사람, Han minjok (กลุ่มชาติพันธุ์ฮัน), Hanguk-in (บุคคลแห่งประเทศฮัน), Hanguksaram (Han country people), เกาหลีเหนือ: 조선민족/조선인/조선사람, 朝鮮民族/朝鮮人/朝鮮사람, Joseon minjok (กลุ่มชาติพันธุ์เกาหลี), Joseon-in (คนโชซ็อน)/Joseonsaram (ชาวโชซ็อน); ดูชื่อของเกาหลี
10. 한국인; 韓國人
11. 한국 사람
12. 한인; 韓人; แปล ชาวฮัน
13. 조선인; 朝鮮人
14. 조선 사람
15. จีน: 朝鲜族
16. เกาหลี: 조선족, 조선사람
17. 在日朝鮮人, 朝鮮人, Zainichi Chousenjin, Chousenjin
18. เกาหลี: 재일조선인, 조선사람, 조선인
19. เกาหลี: 고려 사람; ซีริลลิก: Корё сарам
20. เกาหลี: 대한사람, แปลตรงตัว 'ชาวฮันใหญ่'
21. เกาหลี: 한겨레; อาร์อาร์: Hangyeore; เอ็มอาร์: Han'gyŏre, แปลตรงตัว 'ชาติ/ชาวฮัน'