ภาษาทางการของอินเดีย

ภาษาที่พูดกันในประเทศอินเดียอยู่ในตระกูลภาษาหลายตระกูล โดยตระกูลหลักคือภาษากลุ่มอินโด-อารยันที่มีชาวอินเดียพูดถึง 78.05% และตระกูลภาษาดราวิเดียนที่มีชาวอินเดียพูดถึง 19.64%^[6]^[7] บางครั้งทั้งสองตระกูลถูกเรียกเป็นกลุ่มภาษาอินเดีย^[8]^[9]^[10] ส่วนกลุ่มภาษาที่มีผู้พูด 2.31% ของประชากรทั้งหมดได้แก่ออสโตรเอเชียติก, จีน-ทิเบต, ไท–กะได และกลุ่มภาษาขนาดเล็กจำนวนน้อยกับโดดเดี่ยว^[11]^: 283 ประเทศอินเดียเป็นประเทศที่มีภาษามากเป็นอันดับ 4 ของโลก (447) เป็นรองเพียงไนจีเรีย (524), อินโดนีเซีย (710) และปาปัวนิวกินี (840)^[12] นอกจากนี้ อนุทวีปอินเดียยังเป็นที่ตั้งของภาษาฮินดี-อูรดู ภาษาที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับ 3 ของโลก ภาษาเบงกอล ภาษาที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับที่ 6 ของโลก และภาษาปัญจาบ ภาษาที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับที่ 13 ของโลก^[12]

รัฐธรรมนูญอินเดีย มาตราที่ 343 ระบุว่าภาษาราชการของสหภาพคือภาษาฮินดีในอักษรเทวนาครี ส่วนภาษาอังกฤษจะยังคงมีสถานะเดิมเป็นเวลา 15 ปีนับตั้งแต่ ค.ศ. 1947 ต่อมามีการแก้ไขรัฐธรรมนูญในพระราชบัญญัติภาษาราชการ ค.ศ. 1963 อนุญาตให้ใช้ภาษาอังกฤษร่วมกับภาษาฮินดีในรัฐบาลอินเดียอย่างไม่มีกำหนด จนกว่าจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลง^[2] รูปแบบตัวเลขที่ใช้ในทางราชการเป็น "รูปแบบเลขอินเดียสากล"^[13]^[14] ซึ่งในโลกที่พูดภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เรียกเป็นตัวเลขอารบิก^[1] ภาษาฮินดีไม่ได้เป็นภาษาประจำชาติของอินเดีย รัฐธรรมนูญอินเดียไม่ได้ให้สถานะพิเศษแก่ภาษาใด ๆ ทั้งสิ้น ถึงแม้ว่าจะมีความเข้าใจผิดบ้างก็ตาม^[15]^[16]

การปกครองโดยอังกฤษส่งผลให้ภาษาอังกฤษกลายเป็นภาษาสำหรับการปกครอง ธุรกิจ และการศึกษา ภาษาอังกฤษเป็นหนึ่งในสองภาษาที่รัฐธรรมนูญของอินเดียอนุญาตให้ใช้ในการทำราชการในรัฐสภานอกเหนือไปจากภาษาฮินดี แม้ว่าภาษาฮินดีจะได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลอย่างเป็นทางการและทำหน้าที่เป็นภาษากลางในส่วนใหญ่ของอินเดีย แต่ก็มีการคัดค้านการใช้ภาษาฮินดีในรัฐทางตอนใต้ของอินเดียอย่างมาก และภาษาอังกฤษก็กลายมาเป็นภาษากลางโดยพฤตินัยในส่วนใหญ่ของอินเดีย ^[17] มนุ โจเซฟ เขียนไว้ในบทความของเดอะนิวยอร์กไทมส์ เมื่อปี ค.ศ. 2011 ว่า เนื่องจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาประจำชาติของอินเดีย และมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย รวมถึงมีผู้คนจำนวนมากต้องการเรียนภาษาอังกฤษ ดังนั้น "ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาประจำชาติโดยพฤตินัยของอินเดีย เป็นความจริงที่ขื่นขม"^[18] ความสามารถทางภาษาอังกฤษสูงที่สุดในกลุ่มคนเมือง ผู้ร่ำรวย ผู้ที่มีระดับการศึกษาสูง คริสเตียน ผู้ชาย และคนรุ่นใหม่ ^[19] ในปี ค.ศ. 2017 วัยรุ่นในชนบทมากกว่าร้อยละ 58 สามารถอ่านภาษาอังกฤษพื้นฐานได้ และผู้มีอายุ 14 ปีร้อยละ 53 และร้อยละ 60 ของผู้มีอายุ 18 ปีสามารถอ่านประโยคภาษาอังกฤษได้ ^[20]

กำหนดรายการที่แปดในรัฐธรรมนูญอินเดียระบุภาษาเพียง 22 ภาษา^[21] ซึ่งได้รับการกล่าวถึงเป็นภาษาที่ ถูกกำหนด และได้รับการยอมรับ สถานะ และการสนับสนุนอย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ รัฐบาลอินเดียยังให้รางวัลความโดดเด่นของภาษาคลาสสิก เช่น ภาษากันนาดา, มลยาฬัม, โอริยา, สันสกฤต, ทมิฬ และเตลูกู

รายงานจากสำมะโนอินเดีย ค.ศ. 2001 ประเทศอินเดียีภาษาหลัก 122 ภาษา และภาษาอื่น ๆ 1599 ภาษา อย่างไรก็ตาม จำนวนภาษาตามข้อมูลต่าง ๆ นั่นไม่เหมือนกัน โดยหลักเนื่องจากความแตกต่างในการตีความคำว่า "ภาษา" และ "ภาษาย่อย" สำมะโน ค.ศ. 2001 บันทึก 30 ภาษาที่มีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากกว่าหนึ่งล้านคน และ 122 ภาษาที่มีผู้พูดมากกว่า 10,000 คน^[22] ภาษาในการติดต่อที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์อินเดียมีอยู่สองภาษา: ภาษาเปอร์เซีย^[23] และภาษาอังกฤษ^[24] ภาษาเปอร์เซียเคยเป็นภาษาของราชสำนักในอินเดียสมัยราชวงศ์โมกุล ถือเป็นภาษาเชิงบริหารเป็นเวลาหลายศตวรรษก่อนที่อังกฤษเข้ามาล่าอาณานิคม^[25] ภาษาอังกฤษยังคงมีบทบาทสำคัญในอินเดีย ซึ่งมีการใช้งานในการศึกษาระดับอุดมศึกษาและในบางพื้นที่ของรัฐบาลอินเดีย ภาษาฮินดีมีจำนวนผู้พูดเป็นภาษาแม่ในประเทศอินเดียในปัจจุบันมากที่สุด^[26] ทำหน้าที่เป็นภาษากลางทั่วอินเดียตอนเหนือและตอนกลาง รองลงมาคือภาษาเบงกอลซึ่งเป็นที่เข้าใจในอินเดียตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือ รองลงมาอีกคือภาษามราฐีที่มีผู้พูดในภาคตะวันตกเฉียงใต้^[27] อย่างไรก็ตาม มีความกังวลว่ามีการทอดทิ้งภาษาฮินดีในอินเดียตอนใต้ โดยเฉพาะในรัฐทมิฬนาฑูและรัฐกรณาฏกะ^[28]^[17] รัฐมหาราษฏระ รัฐเบงกอลตะวันตก รัฐอัสสัม รัฐปัญจาบ และภูมิภาคอื่น ๆ ที่ไม่ใช้ภาษาฮินดีเป็นภาษาหลักก็เริ่มแสดงความกังวลต่อภาษาฮินดีด้วย^[29]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

ภาษาทางการของอินเดีย

ภาษาราชการ (รัฐบาลกลาง)

ภาษาราชการอื่น ๆ ของอินเดีย

ภาษาอื่น ๆ ที่นิยมพูดในอินเดีย

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikiwand - on