ภาษาลิทัวเนีย

ภาษาลิทัวเนีย (เอนดะนิม: lietuvių kalba, ออกเสียง [lʲɪɛˈtʊvʲuː kɐɫˈbɐ]) เป็นภาษาบอลต์ตะวันออกในสาขาบอลต์ของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน โดยเป็นภาษาของชาวลิทัวเนียและภาษาราชการของประเทศลิทัวเนีย และเป็นภาษาทางการภาษาหนึ่งของสหภาพยุโรป มีผู้พูดภาษานี้เป็นภาษาแม่ประมาณ 2.8 ล้านคน^[2] และในบริเวณอื่นประมาณ 1 ล้านคน

ภาษาลิทัวเนีย
lietuvių kalba
ออกเสียง	[lʲɪɛˈtʊvʲuː kɐɫˈbɐ ]
ประเทศที่มีการพูด	ประเทศลิทัวเนีย
ภูมิภาค	บอลติก
ชาติพันธุ์	ชาวลิทัวเนีย
จำนวนผู้พูด	3.0 ล้านคน  (2012)[1]
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน บอลต์-สลาฟ บอลต์ บอลต์ตะวันออก ภาษาลิทัวเนีย
รูปแบบก่อนหน้า	อินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม ภาษาบอลต์-สลาฟดั้งเดิม ภาษาบอลต์ดั้งเดิม ภาษาลิทัวเนีย
ภาษาถิ่น	Samogitian, Aukštaitian
ระบบการเขียน	อักษรละติน (ชุดตัวอักษรลิทัวเนีย) อักษรเบรลล์ลิทัวเนีย
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	ลิทัวเนีย  สหภาพยุโรป
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน	โปแลนด์
ผู้วางระเบียบ	คณะกรรมการภาษาลิทัวเนีย
รหัสภาษา
ISO 639-1	lt
ISO 639-2	lit
ISO 639-3	อย่างใดอย่างหนึ่ง: lit – Modern Lithuanian olt – Old Lithuanian
Linguasphere	54-AAA-a
แผนที่บริเวณที่มีผู้พูดภาษาลิทัวเนียเป็นภาษาส่วนใหญ่ (สีน้ำเงินเข้ม) และส่วนน้อย (สีฟ้า)
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ภาษาลิทัวเนียมีความใกล้ชิดกับภาษาลัตเวียเพื่อนบ้าน แม้ว่าทั้งสองภาษาไม่สามารถเข้าใจร่วมกันได้ เขียนด้วยอักษรละติน นักภาษาศาสตร์บางคนมองภาษาลิทัวเนียในบางประเด็นว่าเป็นภาษาที่อนุรักษ์ไว้มากที่สุดในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน โดยยังคงคุณสมบัติภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิมที่หายไปผ่านการพัฒนาจากภาษาลูกหลานอื่น ๆ^[3][4][5]

ประวัติ

ใครก็ตามที่ต้องการได้ยินว่าชาวอินโด-ยูโรเปียนพูดอย่างไรควรมาและฟังชาวชนบทลิทัวเนีย

— อ็องตวน แมแย^[6]

ในบรรดาตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ภาษาลิทัวเนียเป็นภาษาที่อนุรักษ์ไว้ในด้านไวยากรณ์และสัทวิทยา โดยยังคงรักษาคุณสมบัติโบราณที่พบได้เฉพาะในภาษาโบราณอย่างภาษาสันสกฤต^[7] (โดยเฉพาะในรูปภาษาพระเวท) หรือภาษากรีกโบราณ ด้วยเหตุผลนี้ ภาษานี้จึงเป็นข้อมูลสำคัญสำหรับการสร้างภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิมใหม่ แม้ว่ามีการรับรองภาษานี้ช้า (ข้อความแรกสุดมีอายุถึงเพียง ป. ค.ศ. 1500)^[4]