มิตซูบิชิ สเปซเจ็ต

มิตซูบิชิ สเปซเจ็ต (Mitsubishi SpaceJet) หรือชื่อเดิม มิตซูบิชิ รีเจนัล เจ็ต (Mitsubishi Regional Jet) เป็นรุ่นของอากาศยานไอพ่นระดับภูมิภาคขนาดสองเครื่องยนต์ของบรรษัทอากาศยานมิตซูบิชิ ซึ่งเป็นบรรษัทร่วมทุนระหว่างมิตซูบิชิเฮฟวีอินดัสทรีส์กับโตโยต้ามอเตอร์คอร์ปอเรชัน^[2] และได้บริษัทซูบารุเป็นที่ปรึกษาออกแบบ อากาศยานแบบนี้สามารถผู้โดยสารได้ 70–90 ที่นั่ง ซึ่งจะกลายเป็นอากาศยานพาณิชย์แบบแรกที่ผลิตโดยญี่ปุ่นถัดจากรุ่นเอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11 ในทศวรรษที่ 1960^[3][4]

มิตซูบิชิ สเปซเจ็ต
JA21MJ มิตซูบิชิ รีเจนัล เจ็ตลำแรก
ข้อมูลทั่วไป
บทบาท	อากาศยานไอพ่นประจำภูมิภาค
ชาติกำเนิด	ญี่ปุ่น
บริษัทผู้ผลิต	มิตซูบิชิเฮฟวีอินดัสทรีส์
ผู้ออกแบบ	มิตซูบิชิแอร์คราฟท์คอร์ปอเรชั่น
สถานะ	ยกเลิก[1]
จำนวนที่ผลิต	8 ลำ
ประวัติ
สร้างเมื่อ	ค.ศ. 2010 – 2020
เที่ยวบินแรก	11 พฤศจิกายน ค.ศ. 2015

สเปซเจ็ตขึ้นบินครั้งแรกเมื่อพฤศจิกายน ค.ศ. 2015^[5] แต่ด้วยความล่าช้าหลายอย่าง ทำให้การส่งมอบจะเริ่มได้ในกลางปี 2020^[6]

ประวัติ

ในปีค.ศ. 2003 รัฐบาลญี่ปุ่นได้ประกาศแผนวิจัยห้าปีมูลค่า 5 หมื่นล้านเยนเพื่อพัฒนาอากาศยานในทวีปที่มีความจุผู้โดยสาร 30-90 คน นำโดยบริษัทมิตซูบิชิเฮฟวีอินดัสทรีส์ (MHI)^[7] ต่อมาในปี 2004 มิตซูบิชิแถลงว่าพวกเขาจะมุ่งเน้นสร้างเครื่องบินที่มีลำตัวกว้าง 2.8 เมตรและสูง 2 เมตร แถวที่นั่งแบบ 2-2 จุผู้โดยสารได้ 30-50 คน โดยคาดหวังว่าเครื่องบินตัวต้นแบบจะขึ้นบินทดสอบได้ภายในปีค.ศ. 2007 และสามารถส่งมอบเครื่องบินลำแรกได้ในปีค.ศ. 2010^[8] ต่อมาในปีค.ศ. 2005 มิตซูบิชิได้เปลี่ยนแผนไปสร้างเครื่องบินที่ใหญ่ขึ้นจุผู้โดยสารได้ 70-90 คนแทน^[9]

มิถุนายน ค.ศ. 2007 มิตซูบิชิเปิดภาพคอนเซปต์ในงานปารีสแอร์โชว์ครั้งที่ 47 และยังเริ่มการเสนอขายเครื่องบินรุ่นนี้แก่สายการบินต่างๆในเดือนตุลาคมปีเดียวกัน ซึ่งจะถือเป็นอากาศยานพาณิชย์ลำแรกของญี่ปุ่นหลังสายการผลิตเครื่องบินNAMC YS-11 ยุติไปตั้งแต่ปีค.ศ. 1974 มิตซูบิชิเปิดเผยว่าเครื่องบินรุ่นนี้จะมีอยู่สองรุ่นย่อยด้วยกัน คือแบบ MRJ70 ขนาด 70-80 ที่นั่ง และแบบ MRJ90 ขนาด 86-96 ที่นั่ง^[10]

มิตซูบิชิเปิดตัวเครื่องรีเจนัลเจ็ตในวันที่ 28 มีนาคม ค.ศ. 2008 พร้อมกับคำเสนอซื้อจำนวน 25 ลำโดยออลนิปปอนแอร์เวย์ (ยืนยันซื้อ 15 ลำ, โอกาสจัดหา 10 ลำ)^[11] มิตซูบิชิหวังว่าเครื่องบินรุ่นนี้จะสามารถครองส่วนแบ่ง 20% ของตลาดเครื่องบินขนาดนี้เป็นเวลามากกว่า 20 ปี อย่างไรก็ตาม เที่ยวบินทดสอบล่าช้าออกไปเป็นปลายปีค.ศ. 2011 และมีการคาดการณ์ว่ามิตซูบิชิจะต้องขายเครื่องบินรุ่นนี้ให้ได้ 300-400 ลำจึงจะคุ้มทุน^[4]

คำสั่งซื้อและการส่งมอบ

ออลนิปปอนแอร์เวย์เป็นลูกค้ารายแรกของเครื่องบินรุ่นนี้ โดยมีการสั่งซื้อขนาด 90 ที่นั่งจำนวน 15 ลำ และเป็นโอกาสจัดหาเพิ่มเติมอีก 10 ลำ^[12]

วันสั่งซื้อ	สายการบิน / ผู้ซื้อ	เข้าประจำการ	ประเภท
			เอ็มอาร์เจ70	เอ็มอาร์เจ90	สิทธิการสั่งซื้อ
27 มีนาคม 2008	ออลนิปปอนแอร์เวย์[12]	2020		15	10
2 ตุลาคม 2009	Trans States Holdings[13]	2020		50	50
11 กรกฎาคม 2012	สกายเวสต์แอร์ไลน์[14][15]	n/a		100	100
14 กรกฎาคม 2014	แอร์มัณฑะเลย์[16]	n/a		6	4
28 มกราคม 2015	เจแปนแอร์ไลน์[17][18]	2022		32	—
16 กุมภาพันธ์ 2016	AeroLease Aviation, LLC[19]	n/a		10	10
11 กรกฎาคม 2016	Rockton AB[20]	n/a		10	10
ทั้งหมด			?	213[21]	194[21]

ข้อมูลจำเพาะ

เบื้องหน้า

เครื่องยนต์เจ็ต Pratt & Whitney PW1000G เทอร์โบแฟน

• อักษรจำแนกชั้น: J คือชั้นธุรกิจ, W คือชั้นประหยัดพรีเมี่ยม และ Y คือชั้นประหยัด

ข้อมูลทั่วไปของมิตซูบิชิ สเปซเจ็ต^[22]

รุ่นย่อย	MRJ70	MRJ90	M100[23]
ที่นั่งผู้โดยสาร	69 ที่นั่ง (9J + 60Y) หรือประหยัด 80 ที่นั่ง	81 ที่นั่ง (9J + 72Y) หรือประหยัด 92 ที่นั่ง	76 ที่นั่ง (12J+12W+52Y) หรือประหยัด 84 ที่นั่ง
ระยะห่างแถวที่นั่ง	74–79 ซม.ในชั้นประหยัด, 91 ซม.ในชั้นธุรกิจ
ห้องโดยสาร	กว้าง 2.03 เมตร x สูง 2.76 เมตร
ความยาว	33.4 เมตร	35.8 เมตร	34.5 m (113 ft)
ช่วงระหว่างปลายปีก	29.2 เมตร		27.8 เมตร
ความสูงหาง	10.4 เมตร
น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด	LR : 40,200 กิโลกรัม	LR : 42,800 กิโลกรัม	42 ตัน
น้ำหนักบรรทุกเปล่า	-	26,000 กิโลกรัม[24]
ความจุเชื้อเพลิง	-	12,100 ลิตร[25]
เครื่องยนต์ (2x)	Pratt & Whitney PW1215G	Pratt & Whitney PW1217G
เส้นผ่าศูนย์กลางใบพัด	142 เซนติเมตร[26]
แรงขับเครื่องยนต์ (2ตัว)	69.3 กิโลนิวตัน	78.2 กิโลนิวตัน
พิสัยบิน	LR : 3,740 กิโลเมตร	LR : 3,770 กิโลเมตร	1,910 nmi (3,540 km)
ความเร็วบินปกติ	มัค 0.78 (829 กม/ชม.)
เพดานบินสูงสุด	11,900 เมตร
ความยาวทางวิ่งเพื่อทะยานขึ้น (MTOW, SL, ISA)	LR : 1,720 เมตร	LR : 1,740 เมตร
ความยาวทางวิ่งเพื่อลงจอด (MLW, Dry)	1,430 เมตร	1,480 เมตร