กินทามะ (ฤดูกาลที่ 4)

ซีรีส์อนิเมะโทรทัศน์เรื่องกินทามะ ฤดูกาลที่ 4 กำกับโดยโยอิจิ ฟูจิตะ ผลิตโดยซันไรส์ ออกอากาศทางทีวีโตเกียว ตั้งแต่วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2552 ถึงวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2553 ภาพยนตร์การ์ตูนมีต้นแบบมาจากผลงานการ์ตูนของฮิเดอากิ โซราจิ ชื่อเรื่องเดียวกัน ^[1][2] เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอดีตซามูไรนามว่าซากาตะ กินโทกิ และลูกจ้างของเขาสองคนคือ ชิมูระ ชินปาจิ และคางุระ ทั้งสามทำงานเป็นนักรับจ้างสารพัดเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเช่าบ้าน

กินทามะ
ฤดูกาลที่ 4
ไฟล์:Gintamaseason4vol1.jpg ดีวีดีอนิเมะกินทามะ ฤดูกาลที่ 4 ชุดที่ 1 จำหน่ายพร้อมกล่องจั่วปังสำหรับสะสมดีวีดี 13 ชุด
ประเทศ	ญี่ปุ่น
จำนวนตอน	51
การออกอากาศ
เครือข่าย	ทีวีโตเกียว ทรูสปาร์ก ช่อง 6
ออกอากาศ	2 เมษายน พ.ศ. 2552 – 25 มีนาคม พ.ศ. 2553
ลำดับฤดูกาล
รายชื่อตอน

ในประเทศญี่ปุ่น บริษัทอะนิเพล๊กซ์ได้จำหน่ายดีวีดีภาพยนตร์การ์ตูนกินทามะภาค 4 ระหว่างวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2552 ถึงวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2553 ^[3][4]

สำหรับในประเทศไทย บริษัทไรท์บิยอนด์ เป็นผู้ถือลิขสิทธิ์ภาพยนตร์การ์ตูนกินทามะ ภาค 4 และวางจำหน่ายในรูปแบบวีซีดี 25 ชุด และ ดีวีดี 13 ชุด โดยในรูปแบบดีวีดีนั้นวางจำหน่ายระหว่างวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2556 ถึงวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2556 ^[5][6]

รายชื่อตอน

ตอนที่ (ของเรื่อง)	ตอนที่ (ของภาค)	ชื่อตอน	วันออกอากาศ
151	01	"การสนทนากับช่างผมระหว่างตัดผมเป็นการคุยที่ไร้จุดหมายที่สุดในโลก" (髪切りながら交わされる美容師との会話は世界で一番どうでもいい)	2 เมษายน 2552
กินโทกิไปตัดผมที่ร้านตัดผมเก่าแก่ร้านหนึ่งในคาบุกิโจซึ่งกิจการกำลังย่ำแย่เพราะมีร้านตัดผมเปิดใหม่อยุ่ฝั่งตรงข้าม โดยมีชินปาจิและคางุระติดตามไปด้วย ระหว่างการตัดผม ทั้งสามได้สนทนาเรื่องต่างๆ กับเจ้าของร้าน จนกระทั่งเกิดปัญหาขึ้นเมื่อคางุระต้องการจะอ่านหนังสือการ์ตูนที่อยู่ในร้านแต่เผอิญว่าหนังสือการ์ตูนชุดนั้นขาดไปเล่มหนึ่ง เจ้าของร้านจึงออกไปซื้อการ์ตูนมาให้โดยทิ้งร้านไว้กับกลุ่มนักรับจ้างสารพัด กลุ่มนักรับจ้างสารพัดเลยจำใจต้องรับหน้าเป็นช่างตัดผมดูแลร้าน และต้องรับมือกับปัญหาจากลูกค้า 2 คน คือ คอนโด้กับคาซึระ ซึ้งเป็นศัตรูกัน เข้ามาใช้บริการตัดผมพร้อมกัน
152	02	"สวรรค์ไม่ได้สร้างให้ทรงผมอยู่เหนือมนุษย์" (天は人の上に人をつくらず髷をつくりました)	9 เมษายน 2552
ผู้บัญชาการตำรวจมัตสึไดระพาท่านโชกุนมาเที่ยวในคาบุกิโจโดยปลอมตัวเป็นสามัญชนและได้มาแวะที่ร้านตัดผมร้านนี้เพื่อเอาหนังสือการ์ตูนมาคืนให้กับเจ้าของร้านตัดผม ท่านโชกุนสนใจในการตัดผมของสามัญชนจึงขอแวะใช้บริการมัดทรงผมใหม่ ชาวร้านรับจ้างสารพัดที่รับหน้าเสื่อดูแลร้านตัดผมจึงเครียดหนักกับการแก้ปัญหาเรื่องการให้บริการแก่ท่านโชกุน เพราะถ้าเกิดพลาดพลั้งแล้ว ทั้งหมดจะต้องรับโทษประหารชีวิตอย่างแน่นอน
153	03	"การนอนจะช่วยให้เด็กเติบโตเนี่ย พูดเก่งจังแฮะ" (寝る子は育つ)	16 เมษายน 2552
ในคืนหนึ่งคางุระนอนไม่หลับ เธอจึงปลุกกินโทกิและขอปรึกษาวิธีการนอนให้หลับหลายวิธี แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนคางุระก็หลับไม่ลง กินโทกิที่เหนื่อยล้าเพราะต้องการนอนเอาแรงสำหรับการทำงานในวันรุ่งขึ้น จึงยอมให้คารุงะเปิดละครวิทยุเพื่อกล่อมให้หลับได้ ทว่าละครวิทยุดังกล่าวหักมุมจบจากละครเศร้ากลายเป็นละครสยองขวัญ กินโทกิจึงนอนไม่หลับเสียเองในขณะที่คางุระหลับสนิทตั้งแต่ก่อนที่ละครวิทยุจะจบ
154	04	"= เห็นหมอนั่นต่างไปจากเดิมในงานวันเกิด" (誕生日会はいつものアイツが違う奴に見える)	23 เมษายน 2552
โทโจจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้กับคิวเบ และได้เชิญคนหลายคนมาร่วมงาน รวมไปถึงนักรับจ้างสารพัด, คาซึระ, ฮาเซงาว่า, และโอทาเอะ
155	05	"ด้านหลังของด้านหลังของด้านหลังก็คือด้านหลัง" (裏の裏の裏は裏)	30 เมษายน 2552
ฮาเซงาว่าพยายามแข่งพนันม้าให้ชนะกินโทกิ เพื่อหลีกหนีจากชีวิตของมาดาโอะซึ่งแปลว่าคนไม่ได้ความให้ได้
156	06	"การจะเข้าร้านแผงลอย ต้องใช้ความกล้าเล็กน้อย" (屋台に入るには微妙に勇気がいる)	7 พฤษภาคม 2552
เรื่องราวในร้านแผงลอย "งุจิริยะ" ที่รับฟังการบ่นของลูกค้าทุกรูปแบบ
157	07	"พอผู้ชายมาพร้อมรวมกัน ที่นั่นจะกลายเป็นสนามรบ" (男が揃えばどんな場所でも戦場になる)	14 พฤษภาคม 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: กองกำลังพิทักษ์โอซือของชินปาจิมีสมาชิกเหลืออยู่เพียง 4 คน เพราะถูกกลุ่มแฟนคลับโอซือกลุ่มใหม่ที่มีชื่อว่า "ซือเซ็นกุมิ" ของทชชี่ (ฮิจิคาตะในร่างโอตาคุ) แย่งสมาชิกไปเกือบหมดและก้าวขึ้นมามีความสำคัญอันดับหนึ่งแทนกลุ่มของชินปาจิ เมื่อโอซือประกาศแข่งขันสุดยอดแฟนคลับโอซือขึ้น งานนี้ทั้งสองกลุ่มจึงลงแข่งขันโดยมีคำว่า "แฟนคลับอย่างเป็นทางการ" เป็นเดิมพัน
158	08	"หากเพื่อนได้รับบาดเจ็บ ต้องรีบพาไปโรงพยาบาล" (友達がケガしたらすぐに病院へ)	21 พฤษภาคม 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: ชินปาจิจับได้ว่าทชชี่ที่ตนเห็นอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ทซชี่ที่เป็นโอตาคุ แต่เป็นตัวฮิจิคาตะซึ่งเป็นเจ้าของร่างตัวจริง ฮิจิคาตะจึงเปิดเผยว่าที่ตนคิดจะเขาร่วมการแข่งขันสุดยอดแฟนคลับครั้งนี้ก็เพื่อจะหาทางให้ทชชี่ซึ่งอยู่ในร่างของตนไปสู่สุคติด้วยการก้าวไปอยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่าโอตาคุทั้งมวลให้ได้ เมื่อการแข่งขันศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือเริ่มขึ้น การแข่งขันรอบแรกคือการวิ่งมาราธอนรอบเมือง 10 กิโลเมตร ชินปาจิ ทากะจิน กินโทกิ และคางุระได้รวมทีมแข่งขันในนามกองกำลังพิทักษ์โอซือ แผนการแข่งขันของทีมกองกำลังพิทักษ์ทำท่าจะไปได้สวยจากการที่ส่งให้คางุระวิ่งนำหน้ารวดเดียวจนถึงเส้นชัยแล้วให้ทั้งสามคนที่เหลือตามไปทีหลัง แต่ทุกอย่างกลับผิดพลาดเมื่อคอนโด้ โซโกะ และยามาซากิเข้าร่วมแข่งขันในนามทีมซือเซ็นงุมิของฮิจิคาตะ ทากะจินถูกรถแท๊กซี่ที่โซโกะนั่งมาชนจนบาดเจ็บสาหัส ซ้ำร้ายยังมียามาซากิตามตามประกบทำให้ไม่สามารถพาตัวทากะจินส่งโรงพยาบาลได้
159	09	"หากส้มในลังกระดาษเน่าไปลูกหนึ่งก็จะทำให้ที่เหลือเน่าตามโดยไม่ทันรู้ตัว" (みかんは一個腐るといつの間にかダンボール中のみかんを腐らせる)	28 พฤษภาคม 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: ระหว่างที่กินโทกิกับชินปาจิหาทางปิดบังอาการบาดเจ็บของยามาซากิไม่ให้ยามาซากิรู้ เรื่องราวกลับแย่ลงไปอีกเมื่อทั้งสองได้รู้ว่าคอนโด้วิ่งแข่งกับคางุระชิงความเป็นที่หนึ่งจนออกนอกเส้นทางทั้งคู่ ด้านทากะจินก็อยู่ในอาการขั้นตรีทูตไม่อาจทนการแข่งขันได้อีกต่อไป กินโทกิจึงพาทากะจินเข้าโรงพยาบาลและว่าจ้างชาวต่างชาติคนหนึ่งให้ใช้ชื่อทากาทีนลงแข่งขันแทนทากะจิน พร้อมทั้งปิดปากยามาซากิด้วยการจับกล้อนผมเป็นทรงโมฮ็อก ด้านชินปาจิก็พยายามวิ่งแข่งขันและฝ่าการขัดขวางจากบรรดาโอตาคุในความควบคุมของฮิจิคาตะจนมาถึงสะพานแห่งหนึ่ง สะพานนั้นก็ถูกกินโทกิกับทากาทีนทำลายทำให้ชินปาจิกับเหล่าโอตาคุส่วนหนึ่งตกน้ำไปตามๆ กัน
160	10	"ในมุมมองชาวต่างจะมองเราเป็นชาวต่างชาติ ในมุมมองมนุษย์ต่างดาวก็จะมองเราเป็นมนุษย์ต่างดาว" (外国人から見たらこっちも外国人 宇宙人から見たらこっちも宇宙人)	4 มิถุนายน 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: การแข่งขันวิ่งมาราธอนจบลงด้วยการเข้าเส้นชัยของสองทีมสำคัญคือ ทีมซือเซ็นงุมิที่ประกอบด้วยฮิจิคาตะ คอนโด้ โซโกะ และยามาซากิ กับทีมกองกำลังพิทักษ์โอซือของชินปาจิ กินโทกิ ทากาทีน และคางุระ ทั้งหมดผ่านเข้าสู่รอบสองคือการตอบคำถามเกี่ยวกับโอซือ ระหว่างการแข่งขันปรากฏว่ามีเหตุที่ทำให้ชินปาจิกับฮิจิคาตะซึ่งเป็นหัวหน้าทีมของทั้งสองทีมต้องถูกคัดออกจากการแข่งขัน ทำให้การแข่งขันตอบคำถามของทั้งสองทีมต้องอาศัยโชคช่วยเท่านั้นเพราะนอกจากสองคนนี้แล้วก็ไม่มีใครในทีมของฝ่ายตนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับโอซือดีเลยสักคน อาการท้องเสียของระหว่างการแข่งขันทากาทีนช่วยให้กองกำลังพิทักษ์โอซือสามารถตอบคำถามได้อย่างโชคช่วยหลายข้อ แต่สุดท้ายแล้วทีมซือเซ็นงุมิกลับพลิกล็อกเอาชนะได้ด้วยคำตอบเพียงข้อเดียวของคอนโด้
161	11	"ไม่ว่าจะมองสักกี่ครั้ง LAPUNA ก็ยังดีอยู่ดี" (何回見てもラピュタはいい)	11 มิถุนายน 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: รอบที่สามของการแข่งขันคือการแข่งแสดงละครเพื่อชักชวนให้โอซือสามารถเข้าโรงแรมได้ ทีมซือเซ็นงุมิของฮิจิคาตะสามารถชักชวนให้โอซือเข้าโรงแรมได้โดยการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องแอนิเมชั่นของสตูติโอจิบลิ เพื่อสร้างบรรยากาศของหนุ่มสาวที่โดดเดี่ยวจากการไม่มีส่วนร่วมในวงสนทนา ส่วนทีมกองกำลังพิทักษ์โอซือของชินปาจิก็สามารถชักชวนให้โอซือสามารถเข้าโรงแรมได้จากวิธีการสร้างบรรยากาศร่วมเกี่ยวกับมิตรภาพโดยใช้ฉากในท้องเรื่องเลียนแบบเรื่องไซอิ๋ว ผลการตัดสินของรอบนี้ปรากฏว่าโอซือชี้ขาดให้ทีมกองกำลังพิทักษ์โอซือเป็นฝ่ายชนะ
162	12	"อันว่า "รัก" ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน" (愛とは無償のものなり)	18 มิถุนายน 2552
ศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือตอนที่ 6
163	13	"เรือสีดำ ยังคงดูสะดุดตาแม้ในตอนจม" (黒船は沈む時も派手)	25 มิถุนายน 2552
ภาคศึกชิงจ้าวแฟนคลับโอซือ: การโจมตีสวนกลับด้วยการ์ดเกมของชินปาจิทำให้ฮิจิคาตะอยู่ในสภาพที่ใกล้จะพ่ายแพ้ทันที ทชชี่ซึ่งเป็นร่างโอตาคุของฮิจิคาตะจึงตัดสินใจออกมาควบคุมร่างของฮิจิคาตะเพราะฮิจิคาตะทำทุกอย่างเพื่อให้ตนไปสู่สุคติมากพอแล้ว การตัดสินครั้งสุดท้ายตนจึงขอทำเอง เมื่อการโจมตีสิ้นสุดลงปรากฏว่าทั้งสองล้มลงกองกับพื้นเพราะค่าพลังชีวิตในเกมหมด แต่ทั้งชินปาจิกับทชชี่ต่างก็ลุกขึ้นมาสู้กันอีกครั้งด้วยมวยเพื่อตัดสินกันอย่างลูกผู้ชาย หลังจากการแข่งขันจบลง ทชชี่ก็ได้ออกจากร่างของฮิจิคาตะไปสู่สุคติ ชินปาจิซึ่งเป็นผู้ชนะนั้นไม่ขอรับชื่อกลุ่มแฟนคลับโอซืออย่างเป็นทางการ พร้อมทั้งได้ยกตำแหน่งสมาชิกอันดับหนึ่งของกลุ่มดังกล่าวให้แก่ทชชี่ หลังจากนั้นจึงได้เรียกตัวอดีตสมาชิกกองกำลังพิทักษ์โอซือกลับมารวมกันเป็นกลุ่มเดิมอีกครั้งหนึ่ง
164	14	"เอาเห็ดมัทซึชิตะมาทำซุปมีรสชาติ ดีกว่ากินเห็ดเปล่าๆ" (松茸のお吸い物ってアレ　ホンモノよりうまいよね)	2 กรกฎาคม 2552
		"คนที่ตายไปแล้ว ไม่สามารถกลับมามีชีวิตได้อีก" (人は死んだら生き返らない)
165	15	"ใต้ต้นหลิว..มีปลาโดะโจอยู่มากมาย" (柳の下にどじょうは沢山いる)	9 กรกฎาคม 2552
กินโทกิเกิดเป็นไข้กลางฤดูร้อน ชินปาจิจึงมาเฝ้าไข้และเล่าความหลังตอนที่ไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่ระบาดทั่วเอโดะ ทั้งโอทาเอะ กินโกกิ และคางุระต่างก็ติดไข้หวัดชนิดนี้ จึงมีเพียงชินปาจิคนเดียวที่ดูแลทุกคน ซ้ำอีกไม่นานต่อมาเขายังต้องรับมือกับคนป่วยที่เพิ่มขึ้นมาอีก 2 คน คือคอนโด้กับซัจจังซึ่งคอยลอบตามตื้อโอทาเอะกับกินโทกิอยู่ตลอดเวลา เหตุการณ์ในวันนั้นมีคนภายนอกอีก 2 คนมาเยี่ยมคือฮาเซงาว่ากับคาซึระ (ในสภาพของวิล สมิธ) ซึ่งนำพาเรื่องราวต่างๆ ให้ยุ่งเหยิงเข้าไปอีก
166	16	"สองดีกว่าหนึ่ง สองคนดีกว่าคนเดียว" (一つより二つ　一人より二人)	16 กรกฎาคม 2552
สองคู่กัด กินโทกิและฮิจิคาตะต้องมาถูกล่ามกุญแจมือด้วยกัน
167	17	"รูปโพลีกอนที่ราบลื่นจะทำให้หัวใจคนพลอยราบเรียบ" (なめらかなポリゴンは人の心もなめらかにする)	23 กรกฎาคม 2552
ภาคราชาเม็ดเลือดขาว ตอนที่ 1 ทามะโดนไวรัสเล่นงาน คณะกินโทกิเลยถูกส่งเข้าไปในร่างของทามะเพื่อจัดการกับปัญหา
168	18	"ร่างกายของมนุษย์ก็เหมือนกับจักรวาลย่อยๆ" (人の身体は小宇宙)	30 กรกฎาคม 2552
ภาคราชาเม็ดเลือดขาว ตอนที่ 2
169	19	"พวกได้รับการแต่งตั้งบ้า" (導かれしバカたち)	7 สิงหาคม 2552
ภาคราชาเม็ดเลือดขาว ตอนที่ 3
170	20	"และแล้วก็เข้าสู่ตำนาน" (そして伝説へ)	14 สิงหาคม 2552
ภาคราชาเม็ดเลือดขาว ตอนที่ 4
171	21	"เพิ่งรู้คุณค่าเมื่อสิ่งนั้นหายไป" (なくなって初めてわかるいとおしさ)	21 สิงหาคม 2552
		"เอาแต่ลอกเลียนแบบอาจโดนฟ้องเอาได้" (真似ばかりしていると訴えられる)
อยู่ๆ ชาวร้านรับจ้างสารพัดต้องมาเผชิญกับภาวะผมร่วงอย่างรุนแรงแบบไม่คาดฝัน ทั้งสามคนจึงต้องหาทางแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นให้จงได้ ตอนพิเศษฉลองครบรอบ 30 ปีของแอนิเมชั่นชุด กันดั้ม: เมื่อขโมยลอบขึ้นร้านรับจ้างสารพัด พวกเขาจะต้องเจอกับสิ่งต่างๆ ที่คาดไม่ถึงหลายอย่าง การดำเนินเรื่องราวในตอนนี้จะแทรกมุขล้อเลียนภาพยนตร์แอนิเมชั่นชุดกันดั้มด้วยการอ้างอิงชื่อบุคคล ท่าทาง และประโยคเด่นที่ปรากฏอยู่ในแอนิเมชั่นชุดดังกล่าว
172	22	"= มาใช้การปกครองแบบไม้อ่อนกับไม้แข็งกันเถอะ" (アメとムチは使いよう)	28 สิงหาคม 2552
คอนโด้ ฮิจิคาตะ โอคิตะ และยามาซากิต้องมาปวดกะโหลกอีกครั้ง กับการสอบสวนผู้ต้องหาฆาตกรสุดโฉด
173	23	"สิ่งสำคัญไม่ใช่ภายนอกที่เห็น แต่เป็นเนื้อในต่างหาก" (大事なのは見た目ではなく中身)	4 กันยายน 2552
		"แต่ต่อให้เป็นเนื้อในที่เป็นสิ่งสำคัญ มันก็ยังมีข้อจำกัดอยู่" (見た目ではなく中身といっても限度がある)
อลิซาเบธเปลี่ยนไป เกิดอะไรขึ้นกับอลิซาเบธกันแน่ เหล่านักรับจ้างสารพัดจึงทำการสืบโดยด่วน กินโทกิกับซาดะฮารุสลับร่างกัน
174	24	"คนที่ออกไปทะเลแล้วตะโกนว่า "เจ้าบ้าเอ๊ย"..ยังคงมีอยู่" (海に向かってバカヤローとか言う人ってまだいるのだろうか)	11 กันยายน 2551
		"คนเราเมื่อถูกปิดกั้น ประตูของตนเองก็จะเปิดออก" (人は閉じ込められると自分の中の扉が開く)
เหล่ารับจ้างสารพัดกับฮาเซงาว่าต้องมาชดใช้หนี้โดยการตกปลามากุโร่ เหล่ารับจ้างสารพัดเกิดติดลิฟท์ขึ้นมา
175	25	"ไม่ว่าจะรุ่นไหน ก็ล้วนเกลียดหมอฟันทั้งนั้น" (幾つになっても歯医者は嫌)	18 กันยายน 2551
กินโทกิกับฮิจิคาตะซึ่งไม่ถูกกันอยู่แล้วกลับต้องมาพบหมอฟันพร้อมกัน ต่างฝ่ายต่างทำท่าทางข่มอีกฝ่ายว่าตนเองไม่กลัวการทำฟันเพื่อกลบเกลื่อนว่าแท้จริงแล้วตนเองเกลียดการมาพบหมอฟันอย่างที่สุด เมื่อหมอฟันเรียกทั้งสองคนให้เข้าไปทำกันพร้อมกัน พวกเขาจึงต้องพบกับประสบการณ์การทำฟันที่จะลืมไม่ลงไปอีกนาน
176	26	"เริ่มนับถอยหลัง" (カウントダウン開始)	24 กันายายน 2552
สมาชิกร้านรับจ้างสารพัดจัดอันดับ 10 สุดยอดประโยคที่กินใจที่สุดในเรื่องกินทามะ (ในตอนนี้ตัวละครทุกตัวถูกวาดเป็นภาพ CG)
177	27	"เจอแมงมุมยามค่ำคืน จะโชคร้าย" (夜の蜘蛛は縁起が悪い)	1 ตุลาคม 2552
บทเพลิงเหนือโยชิวาระ บทที่ 2 ตอนที่ 1 ภัยอันตรายมาเยือนโยชิวาระอีกครั้ง ซึคุโยะกับกินโทกิจึงร่วมกันตามจับตัวการให้ได้
178	28	"โดนใยแมงมุมมัดตัวครั้งหนึ่งแล้วยากนักที่จะคลายมัด" (蜘蛛の糸は一度絡まるとなかなかとれない)	8 ตุลาคม 2552
บทเพลิงเหนือโยชิวาระ บทที่ 2 ตอนที่ 2
179	29	"เจ้าพวกส่งเดชพอมันโกรธ น่ากลัวน่าดู" (チャランポランな奴程怒ると恐い)	15 ตุลาคม 2552
บทเพลิงเหนือโยชิวาระ บทที่ 2 ตอนที่ 3
180	30	"สัมภาระยิ่งหนักเท่าใด ภาระที่ต้องแบกรับยิ่งยากเท่านั้น" (大切な荷ほど重く背負い難い)	22 ตุลาคม 2552
บทเพลิงเหนือโยชิวาระ บทที่ 2 ตอนที่ 4
181	31	"นารีกับสุราคือเซ็ตคู่ที่ต้องระวัง" (酒と女はワンセットで気をつけろ)	29 ตุลาคม 2552
หลังจากการปราบจิไรอะ ฮิโนวะ โอยรันแห่งโยชิวาระ จึงหาอุบายให้ซึคุโยะได้พักผ่อนจากงานบ้างด้วยการให้ซึคุโยะดื่มเหล้ากับกินโทกิ
182	32	"การลงคะแนนวัดความนิยมอะไรนั่นก็แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง" (人気投票なんて糞食らえ)	5 พฤศจิกายน 2552
สรุปผลการจัดอันดับความนิยมของตัวละครในเรื่องกินทามะ ซินปาจิพบว่ามีใครบางคนทำร้ายยามาซากิเพื่อลดคะแนนนิยมของยามาซากิและเลื่อนอันดับของตนขึ้นมาแทนที่ จึงคิดจะไปขอความช่วยเหลือจากกินโทกิซึ่งได้คะแนนนิยมอันดับที่ 1 ทว่าแอนิเมชั่นเรื่องนี้กลับถูกตัดจบไปดื้อๆ เพราะผู้เขียนเรื่องต้นฉบับ (ฮิเดอากิ โซราจิ, ได้คะแนนนิยมอันดับที่ 16) ถูกโอทาเอะจัดการไปเรียบร้อยแล้ว
183	33	"การลงคะแนนวัดความนิยมอะไรนั่นจงไหม้เป็นเถ้าไปเสีย" (人気投票なんて燃えて灰になれ)	12 พฤศจิกายน 2552
แอนิเมชั่นเรื่องกินทามะกลับมาออกอากาศได้อีกครั้ง ชินปาจิพบว่าเมืองทั้งเมืองได้เป็นศัตรูกับเขาซึ่งมีคะแนนนิยมอันดับที่ 8 งานนี้ชินปาจิจึงต้องลี้ภัยไปอยู่รวมกับกินโทกิ, คางุระ, คาซึระ, คอนโด้, ฮิจิคาตะ, โซโกะ, ฮาเซงาว่า, ซาดาฮารุ และเอลิซาเบธ ที่กำลังซ่อนตัวจากการไล่ล่า ด้านดัวละครเอกฝ่ายหญิงซึ่งประกอบด้วยโอทาเอะ คิวเบ ซัจจัง และสึคุโยะ ได้รวมกลุ่มกันตามหาพวกกินโทกิจนกระทั่งพบที่ซ่อน
184	34	"การลงคะแนนเสียงอะไรนั่น..." (人気投票なんて･･･)	19 พฤศจิกายน 2552
เหล่าตัวละครทั้งชายและหญิงในเรื่องกินทามะต่างปะทะกันเพื่อแย่งชิงอันดับที่ 1 ต่อเนื่องจากตอนที่แล้ว ด้านชินปาจิและกินโทกิก็ได้พบกับตัวการสำคัญของความวุ่นวายทั้งหมดที่เกิดขึ้น
185	35	"บ้านเกิดกับหน้าอกคือสิ่งที่คิดว่าอยู่ไกลตัว" (故郷とおっぱいは遠くにありて思うもの)	26 พฤศจิกายน 2552
		"ที่ว่า "โดนผึ้งต่อยแล้วให้ฉี่รดซะ" คือความเชื่อที่ผิดระวังเหอะเดี๋ยวจะติดเชื้อเอา" (蜂に刺されたら小便かけろってアレは迷信です　バイ菌が入るから気をつけようね！！)
เมื่อฮิจิคาตะต้องการชิงตั๋วเยือนโรงงานผลิตมายองเนสในฝัน เหล่าชินเซ็นกุมิจึงต้องเผชิญกับฝันร้ายแห่งมายองเนส ร้านรับจ้างสารพัดถูกจ้างให้ไปกำจัดรังต่อในช่วงฤดูร้อน
186	36	"โปรดระวังคำพูดก่อนตาย" (死亡フラグに気をつけろ)	3 ธันวาคม 2552
โซโกะถูกเด็กหญิงคิริเอะแทงระหว่างกลับจากไปซื้อขนมเค้ก เพื่อเป็นการล้างแค้นให้แก่พ่อของเธอที่เสียชีวิตเพราะถูกลุกหลงในระหว่างการปราบกลุ่มขับไล่ต่างแดนของชินเซ็นงิมิ แต่โซโกะไม่ตายและจับเด็กหญิงคนนั้นไปให้ร้านรับจ้างสารพัดจัดการส่งตัวกลับบ้านต่อ กลุ่มร้านรับจ้างสารพัดรู้สึกสงสัยว่าเรื่องนี้จะมีเงื่องำอะไรบางอย่างแอบแฝงจึงเรื่องสืบเรื่องราวเกี่ยวกับคดีโรงแรมรคคาเมื่อ 2 ปีก่อน ซึ่งเป็นเหตุจูงใจที่ทำให้คิริเอะเคียดแค้นโซโกะ ด้านโซโกะเมื่อกลับไปที่สำนักงานชินเซ็นงุมิก้ได้รื้อแฟ้มคดีดังกล่าวออกมาดูพร้อมกำชับลูกน้องของตนที่ทำคดีนี้ด้วยกันให้ปิดเป็นความลับ
187	37	"เมื่อผ่านบทเด่นไปแล้วก็เตรียมบอกลา" (フラグを踏んだらサヨウナラ)	10 ธันวาคม 2552
โซโกะถูกกลุ่มขับไล่ต้างแดนโซไกจับตัวพร้อมกับคางุระซึ่งออกไปถามความจริงเรื่องคดีรคคาคุกับโซโกะ และคิริเอะซึ่งถูกกลุ่มโซไกหลอกใช้ให้ล่อโซโกะอีกทีหนึ่ง ด้านกินโทกิกับชินปาจิก็ได้เค้นเอาความจริงเรื่องคดีจากปากของคามิยาม่าจนได้รู้สาเหตุของเรื่องทั้งหมด เมื่อทั้งหมดได้รู้เรื่องว่าโซโกะถูกกลุ่มโซไกจับตัวไปจึงได้ตามไปช่วยโชโกะ ด้านโซโกะและคางุระสามารถแก้มัดตนเองได้และพยายามจะพาคิริเอะหนีไปด้วยกัน ซึ่งทั้งสามต้องพบกับการขัดขวางอย่างหนักจากกลุ่มโซไก
188	38	"บันทึกสังเกตการณ์..มันต้องทำจนถึงที่สุด" (観察日記は最後までやりきろう)	17 ธันวาคม 2552
เรื่องราวของมาดาโอะผู้ไม่ได้ความจากบันทึกการสังเกตประจำวันของเด็กชายไดโกโร่
189	39	"พวกเรารู้ว่าหากทำงานให้เสร็จภายในสิ้นปีนี้จะดีที่สุด แต่หลังจากนั้นคุณก็จะได้เลื่อนการเริ่มตันใหม่ไปปีหน้าแทน แล้วอย่างนี้จะให้จบงานสิ้นปีนี้ได้อย่างไร" (我々はこの年の終わりまでに年間タスクを完了する最もよいのは分かるけど、その後、あなたは新鮮なスタートは来年までに延期した。それはどのように今年の終わり行くの)	24 ธันวาคม 2552
		"ออกกำลังกายประกอบเพลงคือที่สมาคมของหนุ่มสาว" (ラジオ体操は少年少女の社交場)
ตอนพิเศษฉลองครบรอบ 30 ปีของแอนิเมชั่นชุด กันดั้ม: นักหนังสือพิมพ์คนหนึ่งได้ไปพบกับอดีตนักข่าวสงครามในช่วงสงครามขับไล่ต่างแดน เพื่อสอบถามถึงตำนานอสูรสีขาวแห่งสนามรบ อันเป็นตำนานที่ไม่ปรากฏในหน้าประวัติศาสตร์ของสงครามขับไล่ต่างต่างแดน เรื่องราวดำเนินไปในทำนองว่าอสูรสีขาวในสงครามครั้งนั้นคือกินโทกิ ซึ่งมีฉายาในอดีตว่า "ชิโร่ยาฉะ" แต่สุดท้ายกลับจบด้วยการเฉลยว่าอสูรสีขาวนั้นคือหุ่นรบโมบิลสูทกันดั้มรุ่น RX-78-2 (ฉายาในภาษาญี่ปุ่นของหุ่นรบ RX-78-2 คือ "ชิโร่อาคุม่า" ซึ่งแปลความหมายได้ในทำนองเดียวกัน) กิจวัตรประจำวันทุกเช้าของคางุระคือการไปออกกำลังกายที่สวนสาธารณะ ณ ที่นั้น เธอได้พบกับเด็กชายคนหนึ่งซึ่งมาออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเช่นเดียวกับเธอ
190	40	"ตอนจะหาอะไรสักอย่าง ให้หาจากการคาดหมายของสิ่งเหล่านั้น" (捜しものをする時はそいつの目線になって捜せ)	7 มกราคม 2553
กินโทกิกับคาซึระกลายเป็นแมว คอนโด้กลายเป็นกอริล่า ราชาแมวพเนจรไวจจิจึงต้องสอนวิธีหาอาหารแบบแมวให้กับน้องใหม่ทั้งสามตัว
191	41	"สิ่งที่เรียกว่าอิสระคือการมีชีวิตอยู่ด้วยความเป็นตัวเองไม่ใช่กฎ" (自由とは無法ではなく己のルールで生きること)	14 มกราคม 2553
หลังจากที่ราชาแมวพเนจรไวจจิสอนวิธีหาอาหาร กินโทกิ คาซึระ และคอนโด้ในร่างแมว (และกอริล่า) ก็ได้รู้ความจริงจากปากของไวจจิว่าตนเองเคยเป็นมนุษย์มาก่อนและสาเหตุที่ตนต้องกลายเป็นแมว ไวจจิฝากให้กินโทกิช่วยรับตำแหน่งราชาแมวพเนจรแทนตน กินโทกิปฏิเสธ แต่ยังไม่ทันที่ทั้งหมดจะได้ทำอะไรต่อไป ไวจจิก็ถูกแก๊งโนบุเนสุมิซึ่งออกตระเวนจับแมวทั่วเมืองเพื่อไปทำหมันจับตัวไปพร้อมกับแมวพเนจรตัวอื่นๆ ทั้งสามจึงต้องหาช่วยเหลือไวจจิและแมวพเนจรที่ถูกจับตัวไปให้ได้
192	42	"แมวบลูส์จรจัดแห่งเมืองคาบูกิโจ" (かぶき町野良猫ブルース)	21 มกราคม 2553
กินโทกิ คาซึระ และคอนโด้บุกสถานทูตดาวมาทาทาบิซึ่งอยู่เบื้องหลังการว่าจ้างให้แก๊งโนบุเนสุมิทำการจับแมวพเนจรทั่วเมืองมารวมกัน ณ ที่นั้น โดยมีวัตถุประสงค์ที่แท้จริงเพื่อจะรวบรวมเอาอัณฑะแมวมาทำเป็นยาชูกำลังให้กับราชาแห่งดาวมาทาทาบิ กินโทกิบุกเข้าไปช่วยไวจจิที่กำลังจะเสียท่าให้กับสัตว์ประหลาดที่ราชาแห่งดาวมาทาทาบิปล่อยให้ไล่ฆ่ากลุ่มแมวพเนจรได้ทันกาล และพูดปลุกใจให้พวกแมวช่วยกันล้มสัตว์ประหลาดได้สำเร็จ หลังจากนั้นกินโทกิและคาซึระก็ได้กลับคืนสู่ร่างมนุษย์อีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าคอนโด้จะยังเป็นลิงกอริล่าอยู่อย่างเดิม
193	43	"การปรุงอาหารคือความมานะอดทน" (料理は根性)	28 มกราคม 2553
เพื่อปรับปรุงฝีมือการทำอาหาร คางุระ ชินปาจิ โอทาเอะ คิวเบ และซัทจัง มาเรียนทำอาหารที่โรงเรียนสอนทำอาหารของคิตาโอจิ เรซังโกะ
194	44	"พอได้ยินคำว่า "ลีเวียนเอธาน" ใบหน้าคุณซาซาเอะก็แว่บเข้ามาจนทำให้ผมจะเป็นบ้า" (リヴァイアサンってきいたらどうしてもサザエさんがチラつく俺のバカ！！)	4 กุมภาพันธ์ 2553
ระหว่างออกปฏิบัติการของชินเซ็นงุมิ ฮิจิคาตะดันพบน้ำมูกไหลจากจมูกคอนโด้ จึงต้องรีบตามกำจัดก่อนเรื่องบ้าๆจะเกิดขึ้นตามมา
195	45	"อย่ายอมแพ้สายฝน" (雨ニモ負ケズ)	11 กุมภาพันธ์ 2553
กินโทกิได้พบกับผู้ประกาศข่าวพยากรณ์อากาศ เคซึโนะ คริสเทล โดยบังเอิญ จึงได้รู้ว่าผู้ประกาศเคซึโนะกำลังมีเรื่องทุกข์ใจที่พยากรณ์อากาศผิดพลาด และได้รู้ความจริงที่ว่าผู้ประกาศเคซึโนะนั้นแท้จริงเป็นองเมียวจิ และมีองเมียวจิคนอื่นกำลังทำให้การพยากรณ์อากาศของผู้ประกาศเคซึโนะผิดพลาด
196	46	"อย่ายอมแพ้สายลม" (風ニモ負ケズ)	18 กุมภาพันธ์ 2553
ศึกองเมียวจิภาคที่หนึ่ง
197	47	"อย่ายอมแพ้แม้แต่พายุ" (嵐ニモ負ケズ)	25 กุมภาพันธ์ 2553
ศึกองเมียวจิภาคที่สอง
198	48	"ไม่เคยสูญเสียรอยยิ้มนั้น" (イカナル時ニモ笑顔ヲ絶ヤサナイ)	4 มีนาคม 2553
ศึกองเมียวจิภาคที่สาม
199	49	"ฉันอยากสวยและแข็งแกร่งแบบนั้นจัง" (ソンナ強ク美シイモノニ私ハナリタイ)	11 มีนาคม 2553
ศึกองเมียวจิภาคที่จบ
200	50	"สีเลือดของซานตาครอสตัวแดง" (サンタクロースの赤は血の色)	18 มีนาคม 2553
อุมิโบซุแอบมาเซอร์ไพรส์ฉลองวันคริสต์มาสให้คางุระ แต่กลับพบมีเหล่าคนบ้าที่แต่งซานต้าคลอสแบบเดียวกับตนเหมือนกัน
201	51	"ทุกคนล้วนเป็นซานตาครอส!" (人類みなサンタ!　)	25 มีนาคม 2553
การประกวดซานต้าคลอสหาซานต้าตัวจริงของอุมิโบซุ กินซานต้า คิวตาคลอส มังกี้ซานตาคลอสและหุ่นยนต์ซานต้าใส่แว่น

เพลงเปิดและเพลงปิดรายการ

ในภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องกินทามะในชุดนี้ ใช้เพลงเปิดและเพลงปิดรายการรวม 6 เพลง เป็นเพลงเปิด 2 เพลง และเพลงปิด 4 เพลง ดังนี้

เพลงเปิดรายการ

• "Stairway Generation" โดย Base Ball Bear (ตอนที่ 151-176)
• "Light Infection" โดย Prague (ตอนที่ 177-201)

เพลงปิดรายการ

• "อะสะ อานเซอร์" (ญี่ปุ่น: 朝 Answer; โรมาจิ: ""Asa Answer""; ทับศัพท์: คำตอบแห่งรุ่งอรุณ) โดย Pengin (ตอนที่ 151-163)
• "หว่อ อ้าย หนี่" (ญี่ปุ่น: ウォーアイニー; โรมาจิ: "Wō Ai Nī"; ทับศัพท์: ฉันรักเธอ) โดย ฮิโตมิ ทากาฮาชิ และวง Beat Crusaders (ตอนที่ 164-176)
• "วันเดอร์ฟูลเดยส์" (ญี่ปุ่น: ワンダフルデイズ; โรมาจิ: Wandafuru Deizu; ทับศัพท์: "Wonderful Days") โดย One Draft (ตอนที่ 177-189)
• "ซะโยะนะระ โนะ โซะระ" (ญี่ปุ่น: サヨナラの空; โรมาจิ: "Sayonara no Sora"; ทับศัพท์: ท้องฟ้าแห่งการร่ำลา) โดยวง Qwai (ตอนที่ 190-201)