วิฑูรย์ นามบุตร

วิฑูรย์ นามบุตร (เกิด 23 กันยายน พ.ศ. 2502) เป็นทนายความและนักการเมืองชาวไทย อดีตรองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี 6 สมัย สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรระบบบัญชีรายชื่อ 2 สมัย รวม 8 สมัย

วิฑูรย์ นามบุตร ม.ป.ช., ม.ว.ม.
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคม และความมั่นคงของมนุษย์
ดำรงตำแหน่ง 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551 – 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552
นายกรัฐมนตรี	อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
ก่อนหน้า	อุดมเดช รัตนเสถียร
ถัดไป	อิสสระ สมชัย
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	23 กันยายน พ.ศ. 2502 (65 ปี) จังหวัดอุบลราชธานี ประเทศไทย
พรรคการเมือง	ประชาธิปัตย์ (2528–2564, 2566–ปัจจุบัน)
คู่สมรส	สุจรรยา นามบุตร (เสียชีวิต)
ญาติ	วุฒิพงษ์ นามบุตร (หลานชาย) อภิรักษ์ นามบุตร (หลานชาย) เทวินทร์ นามบุตร (หลานชาย)

การศึกษา

วิฑูรย์ นามบุตร สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขานิติศาสตร์ จาก มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2529 และปริญญาโทรัฐประศาสนศาสตร์ (MPA) จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2540

เมื่อครั้งเป็นนักศึกษาเคยทำกิจกรรมในพรรคแสงธรรม องค์การนักศึกษา และสภานักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นนักศึกษาร่วมรุ่นกับ สมคิด เลิศไพฑูรย์, อภิชาติ ดำดี, วสันต์ ภัยหลีกลี้, สุรพล นิติไกรพจน์, นพดล ปัทมะ, อัญชลี วานิช เทพบุตร และบุญสม อัครธรรมกุล^[1]

งานการเมือง

นายวิฑูรย์ เริ่มงานการเมืองโดยเป็นสมาชิกสภาจังหวัดอุบลราชธานี ปี พ.ศ. 2528 และ 2533 จากนั้นจึงได้เข้าสู่งานการเมืองระดับชาติ เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดอุบลราชธานี ในการเลือกตั้งเดือนมีนาคม พ.ศ. 2535 และได้รับเลือกตั้งมาโดยตลอดถึง ปี พ.ศ. 2548 รวมทั้งสิ้น 6 สมัย

วิฑูรย์ นามบุตร เป็นกำลังสำคัญของพรรคประชาธิปัตย์ ที่มีเพียงไม่กี่คนในพื้นที่ ภาคอีสาน ปัจจุบัน โดยเป็น 1 ใน 2 ส.ส.ภาคอีสาน พรรคประชาธิปัตย์ ที่สามารถชนะการเลือกตั้งเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548 โดยได้เป็น ส.ส.อุบลราชธานี เขต 3 (อีกคนหนึ่งคือ นายอิสสระ สมชัย กรรมการบริหารพรรคประชาธิปัตย์ ส.ส.อุบลราชธานี เขต 8)

ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในประเทศไทย พ.ศ. 2550 นายวิฑูรย์ได้รับการแต่งตั้งเป็น หัวหน้าโซน 4 (ภาคอีสานตอนใต้ 6 จังหวัด) ในคณะกรรมการประสานงาน โซนเลือกตั้งต่างๆ ทั่วประเทศของพรรคประชาธิปัตย์ ที่มีทั้งสิ้น 8 โซน พร้อมกับลงสมัครรับเลือกตั้ง ส.ส.สัดส่วน พรรคประชาธิปัตย์ กลุ่ม 4 ในลำดับที่ 1 และได้รับการเลือกตั้งเป็นสมัยที่ 7

ภายหลังการเลือกตั้ง 23 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และมีการจัดตั้งรัฐบาลนายสมัคร สุนทรเวช พรรคประชาธิปัตย์ที่เป็นฝ่ายค้านพรรคเดียวได้ประกาศจัดตั้ง รัฐบาลเงา หรือ ครม.เงา ขึ้น ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 และ นายวิฑูรย์ นามบุตร ได้รับเลือกจากที่ประชุมพรรค ให้ทำหน้าที่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเงา^[2]

ต่อมาพรรคประชาธิปัตย์ ได้เป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล ทำให้นายวิฑูรย์ นามบุตร ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ^[3] และได้ลาออกในเวลาต่อมาเพื่อแสดงความรับผิดชอบกรณีการทุจริตสิ่งของบริจาค^[4]

ต่อมาในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2554 ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งในระบบบัญชีรายชื่อ^[5] และได้รับเลือกตั้งเป็น ส.ส.อีกสมัย เป็นสมัยที่ 8

ในปี 2562 เขาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ ในลำดับที่ 40^[6] แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง ต่อมาในปี 2564 นายวิฑูรย์ได้ตัดสินใจลาออกจากพรรคประชาธิปัตย์ โดยให้เหตุผลว่าพรรคไม่ให้ดำรงตำแหน่งใดๆ^[7]

ต่อมาในการเลือกตั้งปี 2566 ได้กลับเข้ามาเป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์อีกครั้ง และได้ลงสมัครเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ระบบบัญชีรายชื่อ ลำดับที่ 24

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2547 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[8]
• พ.ศ. 2544 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[9]