ศังกราจารย์

ศังกราจารย์ (สันสกฤต: शङ्कराचार्य, IAST: Śaṅkarācārya, "ศังกระ-อาจารยะ") เป็นตำแหน่งทางศาสนาสำหรับผู้นำอารามอามนายะที่เรียกว่ามัฐในธรรมเนียมฮินดูสายอัทไวตะ เวทันตะ คำนี้มาจากนามของอาทิศังกระ^[1][2]

อาทิศังกราจารย์และศิษย์ทั้งสี่ คือ ปัทมปาทาจารย์, สุเรศวราจารย์, หัสตามลกาจารย์ และ โตฏกาจารย์

ตามธรรมเนียมเชื่อว่า อาทิศังกระได้สร้างอารามขึ้นสี่หลัง เรียกว่า มัฐ หรือ ปีฐ ในทิศเหนือ ตะวันออก ตะวันตก และใต้ของอิเนดีย ภายใต้การควบคุมของผู้นำทางจิตวิญญาณที่ได้รับตำแหน่งศังกราจารย์ ศังกราจารย์มีบทบาทเป็นอาจารย์และให้คำปรึกษาแก่ทุกคนในประเด็นเรื่องจิตวิญญาณด้วยความจริงใจ^[3][4]

รายชื่อ

มัฐทั้งสี่ของอามนายะและสังกราจารย์ของแต่ละอาราม ได้แก่^[5]

ศิษยะ (ผู้สืบทอด)	ทิศ	มัฐ	มหาวากยะ	เวทะ	สัมปรัทายะ	ศังกราจารย์องค์ปัจจุบัน
ปัทมปาท	ตะวันออก	ปุรีโควรรธนมัฐปีฐัม	ปรัชญานัมพรหม (การมีสติเป็นพรหม)	ฤคเวท	โภควละ	สวามี นิสจลานันทะ สรัสวดี
สุเรศวร	ใต้	สริงเครีศารทาปีฐัม	อหัม พรหมาสมี (ข้าคือพรหม)	ยชุรเวท	ภูริวละ	ศรีภารตีตีรถะ
หัสตามลกาจารยะ	ตะวันตก	ทวารกะศารทาปีฐัม	ตัตตวมสิ (ซึ่งเธอเป็น)	สามเวท	กิตวละ	สวามีสทานันท์ สรัสวดี
โตฏกาจารยะ	เหนือ	พทารีชโยติมัฐปีฐัม	อยมาตมานัม พรหม (อาตมันนี้คือพรหม)	อาถรรวเวท	นันทวละ	สวามีอวิมุกเตศวรานันท์ สรัสวดี